Kreten die mij zeventig jaar zijn bijgebleven (2)

Kreten die je nooit vergeet

In Utrecht had je de bakkerij Molenbeeks Bakkerij. Die liet ook ijskarretjes door de stad en wijken rijden onder de naam MOBA IJS.

Een van die bakfiets verkopers had te diep in het glaasje gekeken en klom op zijn bakfiets en schreeuwde: "MOBA IJS ROTIJS". Trok wel veel aandacht maar ijsverkopen, vergeet dat maar.

re Kreten

Klonk het niet als:Uitjes in de wijvenzeik?????

Delicatessen

Ach, arme Joop! Verstoken van de delicatessen van De Leeuw. ;-)
Als ik mij daar vanavond tegoed aan doe, vergezeld van een glaasje wijn, zal ik je goede voorbeeld volgen, en op het geluk van jou en alle GHVW-ers proosten.

Groeten van Channah

Delicatessen

Dat jij sinds 1977 vegerariër bent klinkt als een verwijt naar mij Channah (grapje), maar misschien kan ik het een beetje goed maken door te zeggen dat mijn zoon van 41 sinds 1982 vegetarisch door de wereld gaat.
Nog kwalijker vind ik echter dat je hier open en bloot verkondigt dat je bij de Leeuw een paar scheppen zuur hebt gekocht, terwijl ik hier in de Achterhoek al 22 jaar zit te snakken naar dat zuur uit die grote bakken.
En al hebben ze nu ook een webwinkel, dat zuur in potjes is toch heel anders dan dat zuur rechtstreeks vanaf de toonbank.
Ja, de natuur hier is overweldigend maar de delicatessen zijn zeer dun gezaaid hier.
En het is daarom van diepe treurnis en door omstandigheden gedwongen, dat ik één dezer dagen maar weer over ga op overheerlijke kalfsniertjes, waarbij ik met een flesje wijn zal toasten op jouw gezondheid en op dat van de lezers van HGvW, vegetariërs, veganisten en vleesetende barbaren, niemand uitgezonderd.

Geschiedenis

Voor mij geen kalfsniertjes, Joop, helemaal geen orgaanvlees, zelfs al sinds 1977 helemaal geen vlees. Maar dit terzijde.
Ik ben vanmiddag bij De Leeuw geweest, en heb eens gevraagd hoe of het met het geloof van de oude De Leeuw en die zure leverworst zat, maar dat wist de dame in de winkel ook niet. Ik kreeg wel een kopie van een artikel - een ander dan op de website - mee over het ontstaan van de firma De Leeuw, met ook die hele geschiedenis van het straatventen erin. En natuurlijk heb ik een paar schepjes zuur meegenomen. Yammie, yammie!

Heerlijk

Hoe streng gelovig de oude de Leeuw was weet ik niet Channah, maar ik weet wel dat de archaïsche Joden inderdaad geen enkel stukje orgaanvlees verorberen.
Vind ik wel dom van ze, want ze weten nu niet hoe lekker kalfsniertjes gebraden in de roomboter zijn.
Peper en zout erover en een paar gebakken sjalotjes er doorheen. Heerlijk, heerlijk.

Leverworst?

Een echt streng orthodoxe jood eet helemaal geen orgaanvlees, ook niet van koosjere dieren. Maar hoe streng in de leer de oude De Leeuw was valt niet te achterhalen.
De Leeuw mag dan wel niet meer langs de straat venten, maar de winkel is er nog wel. Niet in Amsterdam West, maar in Zuid, aan de Vrijheidslaan, vlakbij het Victorieplein. Zeer aan te bevelen!
Ze hebben ook een website, en zelfs een webwinkel. Zie: http://www.deleeuwzuur.nl/

Joden en moslims

Goed dat je me even wakker schudt Henk.
Ik sprak o.a. over leverworst in het zuur, maar bij nader inzien verkocht de Leeuw o.a. panharing in het zuur en geen leverworst.
Die plakken leverworst met papieren vel, werden verkocht bij Hagendoorn in de van Limburg Stirumstraat.
Daar stonden op de toonbank grote bakken met augurken, Amsterdamse uien en leverworst in het zuur.
Maar bij de Joodse straatverkoper de Leeuw zou je nooit leverworst kunnen kopen, want ten slotte was de Leeuw een gelovige jodenman en leverworst wordt, zolang ik me kan heugen van varkensvlees gemaakt en geen gelovige Jood die varkensvlees eet.

Zuurwaren

Overheerlijke augurken, uitjes, panharing enz. Alles in grote houten vaten. Toen mijn ouders in 1960 verhuisden naar Osdorp, kwam hij daar in het begin ook nog wel eens. Kennelijk had hij in de gaten dat er nogal wat gezinnen vertrokken naar de Tuinsteden. Later is hij daarmee gestopt, omdat (denk ik) de afstanden te groot werden voor zijn bakfiets.

Vroeger en nu

Ik denk dat de jonkies onder de lezeressen en lezers geen flauw benul hebben hoe het er vroeger op de straat aan toe ging. Tegenwoordig moet je springend en laverend je vege lijf redden als je de straat lopend over wilt steken.
Vandaar dat dit een van de redenen is dat de straatverkoop haast onmogelijk is geworden en natuurlijk speelt de concurrentie van de supermarkten hier ook een groot deel in mee. Ook het lawaai van het verkeer overstemt de roep van de straatverkopers, dus ze hebben het bijltje er maar bij neergelegd en ze hebben een baantje gezocht in fabriek en op kantoor.
Toch mis ik nog steeds die diverse lokroepen elke avond.
Het verkeer heeft een hoop stukgemaakt, vooral voor de jeugd die vroeger tientallen spelletjes op straat speelde, wat nu door de PC is overgenomen. Minder romantisch maar veiliger voor lijf en leden.

Met vriendelijke groet,

Joop