Mijn jeugd omstreeks 1945

Auteur: Joop Komen
7 Fans
Staatsliedenbuurt, Oud-West

Deel 2 - Goedkope Amerikaanse cowboyfilms, sombere Italiaanse films, opgetogen Franse films en knullige Nederlandstalige films ...

Bittere rijst met Silvana Mangano, Don Camillo met Fernandel, we genoten van Doris Day, Brigitte Bardot en Claudia Cardinale en we leefden mee met Erol Flynn, Gary Cooper en Douglas Fairbanks, we lachten ons tranen om de zogenaamd spannende Nederlandstalige film "De Spooktrein."

In de Royal speelde Bernard Drukker in de pauze op het beroemde theaterorgel tijdens de reclame van Cloeck en Moedigh, de voorganger van Loeki de leeuw. Hetzelfde deed Pierre Palla in Tuschinski en Cor Steyn in de City. Ook zongen Leo Fuld, Max van Praag, Eddy Christiani en andere in die tijd bekende zangers in de pauze van het Tuschinskitheater. Bioscoop Royal is helaas afgebrand en City en Tuschinski zijn niet meer de statige tempels van voor 1970.

Ik rookte mijn eerste sjekkie (Belgische shag) op 12-jarige leeftijd in 1943 en stopte met roken (Caballero) in 2002 te Nijmegen in het Sint Radboudziekenhuis toen ik 71 jaar was, op de dag van mijn open hartoperatie.

Ik dronk mijn eerste pilsje in 1947 bij Ruteck's op de Nieuwendijk en dronk sindsdien stevig door, de laatste jaren echter is de pils in verband met prostaattechnische problemen vervangen door Drambuie en Chivas Regal.

 Eerste Marnixplantsoen - Foto: Beeldbank van het Stadsarchief, datum onbekend

Eerste Marnixplantsoen - Foto: Beeldbank van het Stadsarchief, datum onbekend

Alle rechten voorbehouden

Ik probeerde mijn eerste wip in 1945 in het gras van het Marnixplantsoen aan de Nassaukade, enigszins tot mijn eigen tevredenheid, maar ik vrees dat Rosie de Wijn daar anders over dacht. Ik heb het daarna echter vele malen met de dames meer dan goedgemaakt.

Als jochies van 10 klommen we op de krullen (pisbakken) om met ontzag van
bovenaf te kijken naar de enorme tampeloerissen die de heren met hoge nood
tevoorschijn haalden om die nood te lenigen.

Ja, de jaren '40 tot '55 vlogen snel om en toen ik in 1955 trouwde had zich een schat aan herinneringen in mijn hersenen genesteld. Herinneringen die ik nu, als oude man probeer op te tekenen, met de gedachte dat ik de periode '45 tot '55 graag nog vele malen over zou willen doen. Ik besef ook dat mijn Amsterdam mijn Amsterdam niet meer is. Waar in mijn jeugd Chinezen, Surinamers en Antillianen bezienswaardigheden waren en Joden tot geboren Amsterdammers waren bekeerd, daar wordt Amsterdam thans bezet door honderden nationaliteiten in alle vormen en kleuren.
"En de Amsterdammers?" zult u vragen. "Die wonen nu voor een groot deel in rijtjeshuizen in Almere, Lelystad en Purmerend", zal ik antwoorden. "En what about Gendringen?" is uw volgende vraag. "Een schuilplaats voor mislukte Amsterdamse verhalenschrijvers", beste mensen. "Mijd die plaats als de pest." (Grapje!)

Naar het eerste deel.

Alle rechten voorbehouden

1362 keer bekeken

6 reacties

Voeg je reactie toe
Piet Zwarenkant

Mijn Jeugt omtrent 1945

Je hebt gelijk in een hoop dingen maar het Marcatie gebouw as aan de markthallen ingang en was een cantine voor de winkeliers die de markthallen bezochten om hun groetent en vruit daar op de ]veiling te kopen.de Bioscoop waar je het over hebt was aan de overkant aan het begin van de Jan van Galenstraat en droeg het nummer 3 het hete van Hallen theator.Ik kwam daar bijna elke week
een van mijn liefste films daar ge zoien (de vlam en de Pijl met Burt Lancaster .
hoop dit is of help voor je groetje uit Christchurch Nieuw Zeeland

l.j.deruiter

Re: Re: Van Oldenbarneveldtplein

Jan Rutgers:
Hallo Joop,
Op die Mulo heeft Frits Bodde ook gezeten, hij was de zoon van de man waar wij bij inwoonden. Frits was van 1930 en moet dus bijna in dezelfde tijd als jij daar hebben vertoeft.
Ook mijn broer heeft daar later school gegaan.
Wiskunde leeraar Snuitje? Is dat helder, ja? Als glas meneer, als glas.
Directeur was ene Huisman geloof ik?

Joop Komen

Lerarenteam

De naam Frits Bodde komt mij heel vaag bekend voor Jan.
Hij zat in elk geval niet bij mij in de klas en er bestond in die tijd nog weinig contact met de andere klassen.
Frits Bodde zat vermoedelijk een klas hoger gezien zijn leeftijd.
Onze wiskundeleraar heette Wijker, die wellicht in sommige klassen ‘Snuitje’ werd genoemd.
Het door jou genoemde citaat over dat helder als glas zou best wel eens door Wijker zijn gebezigd, maar dat is mij ontschoten.
Als een van ons door Wijker voor straf de klas uit werd gestuurd wees hij met priemende vinger naar de deur en sprak hij snijdend het woordje ‘Exodus!’
De andere wiskundeleraren in mijn tijd waren Bongers en soms Haites.
Directeur Huisman kwam na mijn tijd, dus na 1948, dus ken ik hem alleen van naam.
Wij hadden toen geen directeur maar een Hoofd en die heette Witteveen.
Het lerarenteam in mijn tijd bestond uit: Witteveen, Beem, Blauw, Bongers, Haites, Wijker, Bakker, Coene, Putters en gymleraar Naber.

Jan Rutgers

Re: Van Oldenbarneveldtplein

Hallo Joop,
Op die Mulo heeft Frits Bodde ook gezeten, hij was de zoon van de man waar wij bij inwoonden. Frits was van 1930 en moet dus bijna in dezelfde tijd als jij daar hebben vertoeft.
Ook mijn broer heeft daar later school gegaan.
Wiskunde leeraar Snuitje? Is dat helder, ja? Als glas meneer, als glas.
Directeur was ene Huisman geloof ik?

Joop Komen

Van Oldenbarneveldtplein

Ik zat van 1943 tot 1948 op de 4-jarige MULO op het van Oldenbarneveldtplein, de van Houweningenschool.
En wat jij vertelt Jan over die skeletten, dat heb ik meegemaakt toen ik daar op school zat.
Op het Marnixplein aan de overkant van de Nassaukade was in die tijd een klein speeltuintje waar nu het zwembad staat.
Om een of andere reden werd toen met een dragline dat speeltuintje bewerkt en toen kwamen er grote partijen beenderen en doodskoppen naar boven.
Na informatie bleek daar ruim honderd jaar geleden een begraafplaats te zijn geweest.
Niet zo'n fris idee voor de kinderen die toen gebruik maakten van die speeltuin.

Jan Rutgers

Marnixplantsoen

Mijn tweede jaar op de ambachtschool Concordia Inter Nos waren de praktijklokalen gevestigd op dat plantsoen. Wij kregen daar onderricht in het vervaardigen van voorwerpen uit metaal. Goed het was volgens meneer Verhoek (onze leeraar) niet altijd even duidelijk wat het moest voorstellen, maar toch heeft hij ons een goede basis meegegeven, die zelfs heden ten dage nog beklijft.
Uit bodemvondsten tijdens werkzaamheden rond die genoemde lokalen bleek, dat er ooit een begraafplaats was op die plek, want er werden behoorlijk wat onderdelen van menselijke skeletten opgegraven. De werlzaamheden werden zelfs tijdelijk stil gelegd. Dit alles was aan het eind van de jaren vijftig.