‘In september 1983 is het GVB naar het Scheepvaarthuis aan de Prins Hendrikkade verhuisd, omdat de behuizing aan de Stadhouderskade en in gebouw Atlanta aan het Leidsebosje te krap werd. Het Scheepvaarthuis, was een kantoorgebouw van zes Amsterdamse rederijen, gebouwd door architect J.M. van der Mey en wordt algemeen gezien als het eerste gebouw dat geheel in de Amsterdamse Schoolstijl is gebouwd.
Het GVB was daar tot 2004 gehuisvest en is nu aan de Arlandaweg gevestigd vlakbij station Sloterdijk. Het Scheepvaarthuis is nu een luxe NH Hotel. En er worden rondleidingen gegeven o.a. door een oud-personeelslid van het GVB, dhr. Jan van Wier. Het was een prachtig gebouw om in te werken’.
Staken
Frans: ‘In 1903 kwam de invoering van het verbod op staken door ambtenaren en spoorwegpersoneel en dit heeft tot 1980 bestaan. Staken werd als werkweigering gezien en was een grond voor ontslag op staande voet. In het ARA werd duidelijk omschreven hoe te handelen bij personeelsstakingen. Het salaris van de ambtenaren die staakten, werd ingehouden en de stakers moesten zich ’s morgens melden. Goh, wat een tijd was dat, hele lange lijsten met namen hebben we opgeschreven. Heel veel dagen salaris werden er ingehouden. Men staakte o.a. voor meer loon, voor betere dienstregelingen, voor meer vrije dagen en noem maar op. Er werd een vakbond opgericht, de ondernemingsraad en men vergaderde regelmatig met de directie. De bus- en trambestuurders hadden te maken met gebroken diensten. Een gebroken dienst betrof een dagdienst met een pauze van pakweg 2 uur.
Men werkte bijv. van 08.00 tot 12.00 uur. Had dan vrij en moest weer werken, van bijv. 15.00 tot 19.00 uur. Dat waren dus hele
lange dagen. Personeelsleden die buiten Amsterdam woonden konden tussen de diensten door, niet naar huis toe. Die gebroken diensten zijn gelukkig al lang geleden afgeschaft.
Ook tegen bezuinigingen op personeel werd gestaakt. Wat dat betreft is er niets nieuws onder de zon. Ik heb een mooie tijd meegemaakt bij het GVB’.
Frans van Loevezijn
Hier staan de andere verhalen geschreven door José Stolp en dus ook over Frans van Loevezijn.