Ambachtschool
Om timmerman te worden heb ik uiteraard een schoolopleiding gevolgd. Dat is jaren geleden. Toen (1955) heette zoiets een ambachtschool. Mijn school, Concordia Inter Nos, stond (oud) en staat (nieuw) nog in de Frederik Hendrikstraat. Helaas is de toenmalige vorm van de ambachtschool verdwenen. In mijn ogen de schuld van vele achter ons liggende kabinetten en niet te vergeten de werkgevers en hun organisaties. Ik ga daar niet verder op in want dan krijg ik last van hoge bloeddruk, het zij zo, de scholen zijn weg. Wat ervoor in de plaats is gekomen lijkt niet op de in mijn tijd bestaande scholen. Mijn vader was ook timmerman en uitvoerder. Hij is op een tekenschool geweest en het timmeren moest hij in de praktijk leren. Natuurlijk is het echte vakwerk wat met de hand gedaan moest worden ook grotendeels verdwenen. Al met al was de afbraak van de scholen een slechte zaak als ik het achteraf bekijk.
Gezel
Om terug te komen op mijn opleiding, eerst heb ik daar twee jaar dagopleiding genoten. Toen volgde een opleiding tot leerling, die ook twee jaar duurde. Dat kwam neer op vier dagen werken en één dag per week naar school. Het zogenaamde leerlingstelsel op dezelfde ambachtschool. Daarna heb ik nog twee jaar avondschool gedaan voor de opleiding gezel, ook op dezelfde school. Vier avonden in de week naar school en overdag gewoon werken, dat gaat niet in je kouwe kleren zitten! Daarna kon je nog twee jaar doorgaan voor meester. Maar dat zag ik even niet zitten. Ik dacht, dat meester zijn komt vanzelf wel in de praktijk. En dat had ik, denk ik, goed gezien. Als je met je handen wil blijven werken moet je niet te ver doorleren! Want dan willen ze je op de bouwplaats ook weer niet hebben. Dan ben je te duur met te weinig ervaring!
Dit is deel 1 van een hele reeks verhalen. Lees hier de andere delen.