WC-vloertje
Natuurlijk heb ik smerige klusjes gedaan in de loop der tijd. Neem nou bijvoorbeeld het vernieuwen of repareren van een WC-vloertje als deze uit houten delen bestaat. De vloer in een toilet is blootgesteld aan een overdadigheid van water. Ochtendwater? Of water om het toilet schoon te maken of de vloer te dweilen. Dus echt een (zeik)natte (kleine) ruimte. Een ruimte waar de vloer het meest te lijden heeft en dus het eerst verrot is. Voor het vernieuwen van de vloer moet altijd eerst de toiletpot verwijderd worden. Eerst een paar keer doorspoelen is aan te bevelen, zodat er alleen water in de pot staat en geen drollen van ik weet niet wanneer! Als ik probeer om de schroeven van de pot los te wrikken lukt dat niet omdat die ook verrot zijn. Wat nu? Geen nood, even rustig de hele pot heen en weer gewrikt en het hele zooitje komt los van de verrotte vloer. Schroeven er voorzichtig uitgetikt en je kunt de pot hergebruiken. Ondertussen komt mij een zure onwelriekende zeiklucht tegemoet. Jarenlang naast de pot zeiken is de oorzaak van een onfris toilet en verrotte vloer. Ik zet de pot een eindje verder zodat ook een ander kan meegenieten. Ik kijk naar de ravage die ik ondertussen aangericht heb. Het blote riool kijkt mij aan met zijn ranzige grijzige film van uitwerpselen. De neiging om te kotsen kan ik nog net onderdrukken. Maar het ergste moet nog komen.
Morgen "Het ergste" in deel 4.
Dit is deel 3 van een hele reeks verhalen over de bouw. Lees hier de andere delen.