Ambachtschool Concordia Inter Nos

Auteur: Jan Wiebenga
1 Fan
Oud-West

In de jaren 1955-1961 vertoefde ik veelvuldig in deze ambachtschool om het vak timmeren onder de knie te krijgen (leraar: Groenink). Ook andere vakken werden onderwezen zoals: metselen (leraar: F.Weijde), schilderen, stucadoren (leraar: D.Miedema), en bankwerken (metaal).

De ambachtschool Concordia Inter Nos, Frederik Hendrikstraat 79-81-83 Foto: Stadsarchief, archief van de Dienst Ruimtelijke Ordening. Foto: Beeldbank van het Stadsarchief van de gemeente Amsterdam, archief van de Dienst Ruimtelijke Ordening,  7 juni 1939.

De ambachtschool Concordia Inter Nos, Frederik Hendrikstraat 79-81-83 Foto: Stadsarchief, archief van de Dienst Ruimtelijke Ordening. Foto: Beeldbank van het Stadsarchief van de gemeente Amsterdam, archief van de Dienst Ruimtelijke Ordening, 7 juni 1939.

Alle rechten voorbehouden

De oude ambachtschool roept nog steeds herinneringen bij mij op. De ingang links was de hoofdingang en rechts was de ingang tot de fietsenstalling van de school. Als je binnenkwam stond je in een monumentale entree met recht voor je een enorm open trappenhuis. Bij elk heel uur krioelde het van de leerlingen die naar een ander lokaal liepen voor een ander vak. Op de begane grond bevond zich de machinale werkplaats van de timmerlieden. Daar stonden voor die tijd de meest moderne machines. Dat bleek toen ik bij mijn eerste werkgever kwam (1957), daar leek het wel een museum zo oud waren zijn machines. Toen werd ik terug geworpen in de 19e eeuw! Het was dus een moderne school met een vooruitstrevende directeur, de hr. B.J. Smit. Ook schrijver van diverse bouwkundige boeken. Smit doceerde ook lijntekenen op de school.

In de machinehal stonden zaag, schaaf en boormachines. Tevens een grote lintzaag. Een lintzaag is de gevaarlijkste machine die ik ken. Als je daarbij even de beveiliging vergeet, vreet het kreng zich zo in je arm vast! Ook stond daar op een overzichtelijke plaats een lange houten bank. Niet met normale zithoogte, nee, je moest er op klimmen. Je zat daar dan met een man of acht op een bank welke ongeveer 50 cm hoger was dan normaal. Onze leraar kon ons op deze manier goed in de gaten houden. Want niet iedereen mocht zomaar tussen de machines doorloopt. Veel te gevaarlijk! Als je niet aan de beurt was moest je op de bank zitten. Op zich geniaal bedacht en het werkte ook.

Op de eerste verdieping bevonden zich de praktijklokalen. In de praktijk maakten we deuren, ramen, kozijnen en halve dakconstructies met kilgoten. We gebruikten uitdrukkingen als: open pen en gatverbinding met verstekborst. Of: raampje met kruisroeden en schuine borsten. Het laatste is een van de moeilijkste dingen om met de hand te maken. Deze dingen worden nu alleen nog in de restauratie gebezigd. Bij het vak bouwmaterialen moest je houtsoorten, kevers en boktorren uit je hoofd leren. Deze laatsten behoorden tot de houtvernielers. Op de eerste verdieping huisde ook het schilders en stucadoorslokaal.

Op de tweede verdieping waren de lokalen voor meetkunde en algebra. Tegenwoordig wiskunde genoemd. Daar zaten meester Hoek, die ogen van voren en achteren bezat. Ook meester Stoter zat daar. Hij gaf bouwkundig tekenles. Als je even met een kleine inzinking boven je tekening in slaap was gevallen, trok hij je wel even aan je oren omhoog. Wat behoorlijk pijn deed. We hebben wel eens op het punt gestaan om hem om die reden bij de politie aan te geven. Maar hij had van nature een guitige lach en dat heeft hem gered van eenzame opsluiting.

Gepubliceerd: 30 september 2009

Alle rechten voorbehouden

2661 keer bekeken

17 reacties

Voeg je reactie toe
Martin de Rooij

Getuigschrift Concordia Inter Nos

Getuigschrift

Getuigschrift

Alle rechten voorbehouden

Mijn vader Ben de Rooij (12 januari 1941 - 30 januari 2020) heeft als jongen van 15 jaar en 7 maanden oud de theorie en de praktijk van het timmeren van de technische dagschool 'Concordia Inter Nos' op 12 juli 1956 afgerond (Zie afbeelding).
Veel heeft hij mij over zijn schooltijd nooit verteld maar misschien dat nog in leven zijnde school-, klasgenoten of docenten hem hebben gekend en mij over deze tijd meer kunnen en willen vertellen?
Hetgeen waarover mijn vader het wel eens had was dat (ongeveer in die tijd) een verkoper (bakker) met zijn kar Bosschebollen/Berlinerbollen langs de huizen ging om zijn producten aan de straat te verkopen en daarbij riep: "Bosschebol/Berlinerbol", waarop mijn vader en zijn vrienden wellicht klasgenoten hem de dan nariepen met: "Bosschebol/Berlinerbol, eet ze op een scheet je vol"! Wat ze door hem niet in dank werd afgenomen.
De reden waarom ik dit omschrijf was naar aanleiding van "Ben" die in zijn geplaatste reactie van december 2014 het had over een man met een kar Berlinerbollen die veelal langs de school voorbij kwam. Wellicht betreft het hier dezelfde man zoals door mij omschreven en kan of wilt "Ben" of anderen mij ook daarover wat meer vertellen?
Verder hoop ik dat mijn bijdrage weer een stukje nostalgie is voor degene die op deze school gezeten of daar als docent hebben gewerkt!

Romeo

Blij dat het afgebroken is

Eind jaren 80 heb ik twee jaar elektrotechniek gevolgd op deze school.
Een verschrikkelijke periode, het was overigens mijn eigen keuze om als 15 jarige naar deze school te gaan en waarschijnlijk een van de grootste fouten als tiener.Wellicht hebben de nare ervaringen met leerlingen en docenten op Concordia me behoed voor grotere fouten in mijn latere leven.

 

Ben

MBS

In 1960 kwam ik als Haarlemmertje van14 jaar op de opleiding van de vakschool voor meubelmakers-behangers en stoffeerders in de Laurierstraat in de jordaan, afgekort de MBS.
Tijdens het eerste leerjaar was het verplicht op donderdagmiddag een les in metaalbewerking te volgen op Concordia Internos, kennelijk voor je algemene ontwikkeling.
Wat ik mij hiervan na 54 jaar van herinner is dat ik heb staan zwoegen op het maken van een bankhamerkopje, en daar mocht je dan je naam in slaan met een slagijzer, daarna werd deze gebakken om te harden.
Als wij daar voor de school stonden te wachten tot de les begon weet ik nog dat er vaak een kar voorbij kwam met berliner bollen te koop en ook dat er geregeld knalkurken op de tramrails werden gelegd.
Jammer dat ik lees dat dit zeer degelijke gebouw is afgebroken.
Groet. Ben.

jaap

Re: Schilderen bij de Hr Miedema

Ton Brosse:
Leuk om het artikel van mijn oude klasgenoot, Maarten Hodde te lezen. Op deze manier komen er weer een aantal namen van oude leerkrachten naar boven. Hr van de Woude was naar mijn mening een leraar die exacte vakken gaf. Ook gaf hij naar ik dacht muziekles. (Ik kan me vergissen.)
De metselleraar was v/d Weijde. Ik herinner mij ook nog Tante Pietje en ook de stoker wiens naam ik niet meer weet. De concierge heette Schoenmaker of Schoenmakers. een lange man. De administratie werd gedaan door een jonge vrouw. Ongeveer acht jaar geleden kwam ik daar mee in contact. Zij kan zich ook nog diverse namen van keraren herinneren.
Ik weet ook nog dat die etage er boven gebouwd werd. Ook dacht ik dat in die zelfde tijd de hele electrische installatie in de school vernieuwd werd. Aangepast aan de tijd.
Het is jammer dat de school (en het gebouw van de school) nu weg is.
Eerst is er nog de samenwerking met de meubelmakersvakschool aan de achterkant in de Van Oldenbarneveldtstraat (waar ik woonde) geweest.
Nog iets later of in die zelfde tijd kwam de naam Blaeu Erf er bij.
Op 1 augustus 1992 kwam er een eind aan dit opleidingsgebeuren.
Concordia Inter Nos was niet meer. Ik ben nog bij de uitvaart (grapje)geweest waar ik een boekje met een aantal foto's gekregen heb.
Van de leerlingen waarmee ik op C.I.N. gezeten heb, is er maar één contact overgebleven. Hij werd verliefd op mijn jongste zus en is nu al bijna 45 jaar mijn zwager. Misschien is het een idee om via Schoolbank wat meer oud leerlingen/klasgenoten te zoeken. Niet alleen van het dagonderwijs maar ook van de jaren van het leerlingstelsel of van de gezelopleiding.
Ik ben wegens gezondheidsproblemen uit het schildersvak gestapt.
Ergens wel jammer want op zich is het een mooi vak.
Groeten.

ik heb ook miedema gehad

jan riesenbeck

jan riesenbeck 1bten 2bt gezel meestergezel

meester urk meester hoveling meester profijt (surinamer moord kerel) meester knaapen meester best meester steenbergen meester de wit(rood haar)meester van de valk meester hijne leuke school ik zat in het beste voetbalschoolteam de t van 1bt 2bt was geen timmeren maar tuig meneer schoenmaker tante pietje

Eric Pieters.

Re: prof dr casimir

J.Lagas:
van uit die school moesten wij twee keer per week naar concordia
in 1976,77en 78
groet koos lagas

Dat kan ik mij ook nog goed herrinneren. Zat namelijk bij je in de klas.

Joop Groot

Re: Concordia Internos

joke schuijt:
Wie kent Wim Schuijt? Hij heeft 2 jaar op deze technische school gezeten van 1958 tot 1960. Gaarne reactie

Fred Knol, 24 januari 2012.

Re: Re: Smidsvuur

Jaap van der Steen:
Simon Stammis:Herinneringen uit 1950 aan mijn schooltijd op deze ambachtschool;Bijv. aan meester Vermeulen van Bankwerken; hij had voor de gewoonte om (na een harde schreeuw) een bankhamer te gooien naar onder de les babbelende leerlingen.Eén jongen - hij heette Honing - gooide de bankhamer brutaal terug en deze kwam precies in het smidsvuur terecht en de gloeiende kolen spatte tegen meester Vermeulen en heeft dat gooien sindsdien nooit meer geflikt.Op Montage schoten enkele leerlingen een dubbel gevouwen stukjeelektriciteitsdraad met een elastiekje uit een openstaand raampje tegen een raam van een lager gelegen pand waar kleermakers werkten. De baas van dat bedrijf ging klagen bij de congierce. Deze kwam het klaslokaal in om de meester - ik weet zijn naam niet meer - te verwittigen.De daders 'wisten van niks' en de meester deelde daarom geen straf uit.Wanneer er onder leerlingen onenigheid was, riep de stoerste van de twee;'Vijf uur op het pleintje' en werd deze ruzie na schooltijd op straat uitgevochtenVermeulen, de bankwerkleraar, kon er zelf ook wat van. Als er "bukken'werd geroepen kon je er vanuit gaan dat er hamer door de klas vloog, die hij gooide. Overigens ben ik de man dankbaar. Hij heeft er voor gezorgd dat ik naar de Elektrotechnische School (ETS) kon gaan hetgeen me nu een goed pensioen oplevert. De tussenliggende jaren zijn voor de "ambachtsschool" niet relevant.

De naam van de leraar op de montageafdeling was volgens mij de heer Vulink.

Jaap van der Steen

Re: Smidsvuur

Simon Stammis:
Herinneringen uit 1950 aan mijn schooltijd op deze ambachtschool;
Bijv. aan meester Vermeulen van Bankwerken; hij had voor de gewoonte om (na een harde schreeuw) een bankhamer te gooien naar onder de les babbelende leerlingen.
Eén jongen - hij heette Honing - gooide de bankhamer brutaal terug en deze kwam precies in het smidsvuur terecht en de gloeiende kolen spatte tegen meester Vermeulen en heeft dat gooien sindsdien nooit meer geflikt.
Op Montage schoten enkele leerlingen een dubbel gevouwen stukje
elektriciteitsdraad met een elastiekje uit een openstaand raampje tegen een raam van een lager gelegen pand waar kleermakers werkten. De baas van dat bedrijf ging klagen bij de congierce. Deze kwam het klaslokaal in om de meester - ik weet zijn naam niet meer - te verwittigen.
De daders 'wisten van niks' en de meester deelde daarom geen straf uit.
Wanneer er onder leerlingen onenigheid was, riep de stoerste van de twee;
'Vijf uur op het pleintje' en werd deze ruzie na schooltijd op straat uitgevochten

Vermeulen, de bankwerkleraar, kon er zelf ook wat van. Als er "bukken'werd geroepen kon je er vanuit gaan dat er hamer door de klas vloog, die hij gooide. Overigens ben ik de man dankbaar. Hij heeft er voor gezorgd dat ik naar de Elektrotechnische School (ETS) kon gaan hetgeen me nu een goed pensioen oplevert. De tussenliggende jaren zijn voor de "ambachtsschool" niet relevant.

Ton Brosse

Schilderen bij de Hr Miedema

Leuk om het artikel van mijn oude klasgenoot, Maarten Hodde te lezen. Op deze manier komen er weer een aantal namen van oude leerkrachten naar boven. Hr van de Woude was naar mijn mening een leraar die exacte vakken gaf. Ook gaf hij naar ik dacht muziekles. (Ik kan me vergissen.)
De metselleraar was v/d Weijde. Ik herinner mij ook nog Tante Pietje en ook de stoker wiens naam ik niet meer weet. De concierge heette Schoenmaker of Schoenmakers. een lange man. De administratie werd gedaan door een jonge vrouw. Ongeveer acht jaar geleden kwam ik daar mee in contact. Zij kan zich ook nog diverse namen van keraren herinneren.
Ik weet ook nog dat die etage er boven gebouwd werd. Ook dacht ik dat in die zelfde tijd de hele electrische installatie in de school vernieuwd werd. Aangepast aan de tijd.

Het is jammer dat de school (en het gebouw van de school) nu weg is.
Eerst is er nog de samenwerking met de meubelmakersvakschool aan de achterkant in de Van Oldenbarneveldtstraat (waar ik woonde) geweest.
Nog iets later of in die zelfde tijd kwam de naam Blaeu Erf er bij.
Op 1 augustus 1992 kwam er een eind aan dit opleidingsgebeuren.
Concordia Inter Nos was niet meer. Ik ben nog bij de uitvaart (grapje)geweest waar ik een boekje met een aantal foto's gekregen heb.
Van de leerlingen waarmee ik op C.I.N. gezeten heb, is er maar één contact overgebleven. Hij werd verliefd op mijn jongste zus en is nu al bijna 45 jaar mijn zwager. Misschien is het een idee om via Schoolbank wat meer oud leerlingen/klasgenoten te zoeken. Niet alleen van het dagonderwijs maar ook van de jaren van het leerlingstelsel of van de gezelopleiding.
Ik ben wegens gezondheidsproblemen uit het schildersvak gestapt.
Ergens wel jammer want op zich is het een mooi vak.
Groeten.

joke schuijt

Concordia Internos

Wie kent Wim Schuijt? Hij heeft 2 jaar op deze technische school gezeten van 1958 tot 1960. Gaarne reactie

Fred Hilligers

Concordia Internos 1962-1963

Het is woensdag 15 september 2010, en het kwam zomaar ineens in mij op om eens te zoeken naar Concordia Internos
mijn oude ambachtschool in de Frederik Henderikstraat te Amsterdam. Achtenveertig jaar geleden, slechts 13 jaren jong, werd ik daar gekneed en gevormd tot de gezel-timmerman die ik later zou worden.

Een vaag paket van nostalgische herinneringen, die dank zij de reacties van andere oudleerlingen wat meer opgefrist worden.
Ik herinner mij een churcil achtig mannetje met sigaar, ene v/d hurk, die gaf meetkunde en algebra,dat laatste lag mij niet zo en had meestal een onbehaaglijk gevoel als we dit vak hadden
Dan was er technisch schetsen ( schrift heb ik nog) van een leraar met een baard, die had een klein smal klapbordje gemaakt met een scharniertje ertussen.Want hij werd vaak om zijn zwarte baard uitgelachen.Hij vertelde toen: en als dat gebeurd haal ik dit bordje uit mijn jaszak, klap het open en lezen ze....IAAAA IAAAA, wat betekent dat ze een ezel zijn.Dit belachelijke is mij altijd bijgebleven.

Ik had een fantastische timmerleraar die heette W.van Boxem
willem was zijn voornaam kwam uit Haarlem, sprak wat zangerig, maar die heeft mij het enthousiasme voor het vak mee gegeven,hij zal dood zijn , maar ik ben hem er nog altijd dankbaar voor.die man gaf met zoveel liefde voor het vak les..., dat ik door het vuur zou gaan voor die leraar.
vijf september was hij jarig, maar nooit heb ik hem een kaartje gestuurd.

Ik heb samen met hem en èèn of twèè andere leerlingen nog een kast in de kantine gefineerd met sebrano fineer.
De kantine werd beheert door een puur Amsterdamse vrouw "tante" Mietje was volgens mij een Jordanese met een Spaans uiterlijk door haar zwarte tot in een knot opgestoken haar. Schat van een vrouw.
Dan hadden we voor vaktheorie en technisch tekenen een Zaankanter meneer Hoveling, goeie leraar, deed je wat fout dan zei hij..: "het is toch niet te geloven hè??? en keek dan over zijn bril heen. Vèèl van geleerd.

Dan was er nog een leraar voor natuur en werktuigkunde, moesten de leerlingen elkaar een hand geven, zette die je even lekker onder 25 watt stroom zodat je schrikte, leuke vakken waren dat.
Heine was òòk een timmerleraar, die werkte later bij Stichting Vakopleiding Bouwbedrijf.

Twee jaar ben ik er geweest voor de basis opleiding, en toen moest ik voor de adspirant gezel opleiding naar de 2e technische school op de westerstraat.Die wisseling van school was wel even wennen, daarna kwam ik voor de gezelopleiding terug op de avondschool van het concordia internos. De gemeente Amsterdam heeft mij geronseld op die school, heb er 33 jaar voor gewerkt waarvan 24 jaar als timmerman de laatste jaren ( om scholingen bij gem belastigen, en adjunct inspecteur bij monumentenzorg Amsterdam.
Ik had meester timmerman willen worden, maar de militaire dienst kwam. moest via de Limburgse Jagers naar Duitsland, en ging tijdens de koude oorlog wachten op de russen die gelukkig nooit gekomen zijn , anders had je dit verhaal nooit meer gezen.
hierbij groet ik allen , en het ga u goed.

J.Lagas

prof dr casimir

van uit die school moesten wij twee keer per week naar concordia
in 1976,77en 78
groet koos lagas

Simon Stammis

Smidsvuur

Herinneringen uit 1950 aan mijn schooltijd op deze ambachtschool;
Bijv. aan meester Vermeulen van Bankwerken; hij had voor de gewoonte om (na een harde schreeuw) een bankhamer te gooien naar onder de les babbelende leerlingen.
Eén jongen - hij heette Honing - gooide de bankhamer brutaal terug en deze kwam precies in het smidsvuur terecht en de gloeiende kolen spatte tegen meester Vermeulen en heeft dat gooien sindsdien nooit meer geflikt.
Op Montage schoten enkele leerlingen een dubbel gevouwen stukje
elektriciteitsdraad met een elastiekje uit een openstaand raampje tegen een raam van een lager gelegen pand waar kleermakers werkten. De baas van dat bedrijf ging klagen bij de congierce. Deze kwam het klaslokaal in om de meester - ik weet zijn naam niet meer - te verwittigen.
De daders 'wisten van niks' en de meester deelde daarom geen straf uit.
Wanneer er onder leerlingen onenigheid was, riep de stoerste van de twee;
'Vijf uur op het pleintje' en werd deze ruzie na schooltijd op straat uitgevochten

Maarten Hodde

ambacht geleerd

Leuk zo'n bericht over de Concordia, ik ging daar dan in 1960 vanaf. Toen ik daar de eerste dagen naar school ging, was dat natuurlijk een hele varandering t.o.v. de lagere school , waar je net van af kwam. Ineens geen korte broek meer en wel zo,n 400 leerlingen die op een bepaald belsingaal gingen wisselen van klas, een ander vak. Een herrie van jewelste en na 10min. weer doodstil.
Een van de geintjes die je kon overkomen was dat als je op een van de trappen liep iemand je even een knietje gaf, op je been waar je opstond (gespannen spieren)om de volgende trede op te gaan, waarna je zeker een uur last had.
Wat ik mis op de foto boven dit artikel is dat er toen ik van school ging er een aantal jaren daarvoor nog een hele etage op de bovenste verdieping is geplaatst.
Zo ken ik ook nog wel vele namen van de leerkrachten waarbij de hr. Vos er uitsprong omdat hij muziekles gaf. Dat was heel vernieuwend op een ambachtschool en niet door iedereen gewardeerd, want wat moest je daar nou mee, in de bouw.
Het Gymlokaal was achterin het gebouw aan de linkerkant, waar ook een kantine was waar een mooie wandschildering was aangebracht. De Gymleraar was de hr. Valken. Adriaanse was inderdaad de adj.directeur maar op die zelfde etage zat ook de hr. Westerhof, die gaf Maatschappijleer. Die had waarschijnlijk bij iedere nieuwe klas het zelfde grapje. Hij vertelde dat als je veel aan zelfbevrediging deed, er haar tussen je vingers ging groeien. Hij lette scherp op wie er naar zijn handen keek, de boef. Hr. Groenink het hout en de hr.
Godri gaf electra. Hr. Miedema was mijn schildersleraar, een statige Fries en is heel oud geworden, over de 90. Maar de hr. Dorrestijn gaf stucadoorles op de beneden verdieping waar ook praktijk metselen werd gegeven door hr. v/d Heijde of Weijde dat weet ik niet meer. Op de eerste etage gaf de Groninger Riddering Schetsen. Deze was verzot op affiches en had daar ook veel van in de klas hangen. En dan waren er nog de heren Rokebrand en Urk die exacte vakken en taal gaven. Er was ook een leraar die, als je de pech had om op vrijdag les van hem te krijgen, steevast liet blijken dat het stapeltje papier dat op zijn tafel klaar lag deze dag nog op moest zijn voor de strafregels. Op zijn manier hield hij het dan "rustig".
een ander fenomeen was wel de fiets. uitverkorenen hadden een plaatje op hun stuur (onder de bout van de stuurpen) die dan hun fiets binnnen mochten zetten. Daar werd wel opgelet.
Toch was het de kunst om ongezien met je fiets in de stalling te komen. Want voor de deur, tegen de gevel van de school stonden ook nog tientallen fietsen. een rotsooitje altijd. Op de bovenste etage zat nog de hr. Hovink. Die gaf vaktheorie voor de schilders en ik meen ook voor de timmerlieden. In dat zelfde lokaal gaf ook de hr. Knaapen les maar ik weet niet meer of hij de opvolger was van de hr. Hovink. De eerste paar jaren na de school periode kwam je nog wel eens een bekende tegen maar dat houd dan gewoon op.
Toch was de Ambachtschool een heel goede leerschool waar ze volgens mij dik spijt van hebben dat ze er haast niet meer zijn. Kwam je bij een baas dan had je het idee niks geleerd te hebben op zo'n school. Maar in de loop van de jaren kom je er achter dat je dingen hebt geleerd die zich onderscheiden van mensen die hap snap een vak hebben geleerd. Misschien zijn er nog wel meer leuke reactie's. Gegroet

Channah van Straaten

Ze heten allemaal Jan! ;-)

Hoi Jan,

Leuk stukje!
Je sprak mijn broer Jan bij de lancering van de website 'Buurtwinkeljes' in het AHM. En natuurlijk heb ik met een half oor mee zitten luisteren. ;-)

Groeten, ook voor je vrouw, van (nee, geen Jan) Channah

Bezoeker

Concordia Internos ofwel CIN

Heerlijk dit stukje nostalgie. Heb er ook mijn vakopleiding gedaan en werd zowaar gediplomeerd bankwerker met extra lascursus, ja niet te min denken over dit baasje.
Meneer Hoek gaf ook Nederlands en er was ook meneer Adriaanse voor technisch tekenen. Meneer Alberda voor smeden en plaatwerken.
Helaas is in de tachtiger jaren het gebouw verdwenen. Bij de ingang was ook het kantoor van de concierge en in de kantine zwaaide tante Pietje de scepter op duidelijke maar wel moederlijke wijze. Zij woonde in de Vierwindestraat.
Meneer Smit ja dat was er eentje, heb een paar maal drie dagen onverwacht verlof van hem gekregen, daar is hij mee gestopt toen hij door kreeg, dat ik daar niet mee gestraft werd.
Ik mocht daar vertoeven van 1958 tot 1960. Helaas heb ik van mijn klasgenoten uit 1 en 2 CB nooit meer iemand gezien of gesproken.