Wie kent nog 'Ome Arie', de ijscoman?

Verteller: Annemarieke Zwart
Auteur: JHvZ iso 22111950 Jan van Zijp
7 Fans
Osdorp
IJscoman met 'ijskoud ijs' Foto: fragment van de Beeldbank van het Stadsarchief van Amsterdam

IJscoman met 'ijskoud ijs' Foto: fragment van de Beeldbank van het Stadsarchief van Amsterdam

Alle rechten voorbehouden

Als echte Osdorper, mijn ouders waren één van de eerste bewoners van de Don Boscostraat in 1959, heb ik de opbouw van Osdorp meegemaakt.
Al een poosje ben ik op zoek naar 'Ome Arie', onze ijscoman.

Hij was letterlijk 'onze' ijscoman. Zo voelde het vroeger in de buurt. Alle kinderen mochten op zijn verjaardag naar de hoek van het Johann Ammanhof komen en dan kregen ze allemaal een gratis ijsje. Zo'n oranje ijslolly.
Hij verkocht Sierkan-ijsjes en had een aparte bel op zijn ijskar. Als hij in de straat kwam dan mocht je soms op de stoel van de ijskar zitten en bellen.

Over deze Ome Arie kan ik helemaal niets terugvinden. Nergens op het internet en ook niet bij alle verhalen die Osdorpers op het Geheugen van West schreven.
Weet jij iets meer over Ome Arie, onze ijscoman? Zijn er misschien nog foto's van hem?

Met vriendelijke groeten,
Annemarieke Zwart

E-mailadres bij de redactie bekend.

Alle rechten voorbehouden

1295 keer bekeken

7 reacties

Voeg je reactie toe
Patrick Goudriaan

Ome Arie was volgens mij ook een keer op televisie.

Ik herinner me hem ook goed, vanaf ons balkon keek je op zijn garage. 
Ome Arie was diegene die in de winter 63 een tuinslang uit zijn garage rolde en een ijsbaan opspoot in de Johan Ammanhof. Daar hebben we toch wel 5 weken op geschaatst, misschien wel 6 weken.
Daarnaast stond hij in de beginperiode van het Sloterplasbad ook wel eens bij het zwembad buiten.
De laatste keer dat ik hem volgens mij zag was in een humoristische tv show Barend Servet en  Fred Haché hadden ongezien een contract getekend waardoor er een weg door hun huis werd gelegd. Tijdens de ontstane chaos reed ome Arie met zijn kar het beeld in en begon ijsjes te verkopen. 
Op youtube staat het filmpje , maar het is te onscherp om hem te herkennen.
https://youtu.be/fhSCMQP6Klg?t=3032

Kees

Lachzakje

Ik herinner me dat ome Arie ook altijd een lachzakje bij zich had. Een klein jute zakje met een plastic apparaatje erin dat ging lachen als je op een knopje duwde. Tijdens de avondvierdaagse stond hij altijd wel ergens langs de route.

Stephan

Re: Wat er gebeurde met Ome Arie

Richard A.S.:
Ik ben in '69 geboren en dus in de jaren '70 en '80 opgegroeid in Osdorp. Het kan bijna niet anders dan dat jullie Ome Arie dezelfde is als mijn Ome Arie. Mijn ome Arie had in de jaren 70 een snackbar in een kiosk op de hoek van de Hoekenes en Tussenmeer, aan het begin van de brug. Deze verkocht o.a. heerlijke dunne frietjes, allerlei ijs, en milkshakes in wel 80 verschillende smaken wat in die tijd best bijzonder was. Ik ging altijd voor een patatje oorlog en een milkshake caramel. Ik herinner me ook een vrouw en een meehelpende dochter in de zaak in die tijd.
Zijn zaakje draaide als een tierelier, totdat (ik denk eerste helft van de jaren 80) de Febo zich er schuin tegenover vestigde, op precies de andere hoek van Tussenmeer en Hoekenes. Vanaf die tijd werd het snel stiller aan zijn Kiosk waar je niet binnen kon zitten en die ook niet het gemak van de automatiek met shoarmaburgers en kroketten kon bieden.
In die jaren heb ik Ome Arie vaak treurig op het uiteinde van de brugrand zien zitten, starend naar de verte en die vermaledijde Febo aan de overkant. Letterlijk kapotgeconcurreerd, voor zover ik het kon bekijken.
Nadat de snackbar van Ome Arie verdween uit de kiosk heeft Cor Kip er zich gevestigd, meen ik me te herinneren.
(Ik was er overigens van overtuigd dat hij met zijn gezin aan de overkant woonde, in die flat aan de Hoekenes.)

Precies dat is wat ik mij ook herinner. Ik ben van 1971 en wij kwamen met regelmaat snacks halen bij ome Arie, zeker 1x in de 2 weken. Dat hij daarvoor ijsco man was met een karretje dat wist ik niet :-)
Hij woonde met vrouw, zoon en dochter aan de overkant (Hoekenes) en zijn zaak is volgens mij ook ten ondergegaan aan FEBO. Maar toch had hij meer diversiteit in snacks dan FEBO.
Goeie ouwe tijd...kon je tenminste normaal op straat spelen..er waren veel minder auto's

Roberto

OME arie kwam nartuurlijk ook bij ons in de straat notweg 30. Wat ik nog goed weet is het belletje die ging ongeveer zo ting tingeling ling ting tingeling ling en daarna kneep hij in zijn toeter twee keer haha zal het nooit meer vergeten .

Richard A.S.

Wat er gebeurde met Ome Arie

Ik ben in '69 geboren en dus in de jaren '70 en '80 opgegroeid in Osdorp. Het kan bijna niet anders dan dat jullie Ome Arie dezelfde is als mijn Ome Arie. Mijn ome Arie had in de jaren 70 een snackbar in een kiosk op de hoek van de Hoekenes en Tussenmeer, aan het begin van de brug. Deze verkocht o.a. heerlijke dunne frietjes, allerlei ijs, en milkshakes in wel 80 verschillende smaken wat in die tijd best bijzonder was. Ik ging altijd voor een patatje oorlog en een milkshake caramel. Ik herinner me ook een vrouw en een meehelpende dochter in de zaak in die tijd.

Zijn zaakje draaide als een tierelier, totdat (ik denk eerste helft van de jaren 80) de Febo zich er schuin tegenover vestigde, op precies de andere hoek van Tussenmeer en Hoekenes. Vanaf die tijd werd het snel stiller aan zijn Kiosk waar je niet binnen kon zitten en die ook niet het gemak van de automatiek met shoarmaburgers en kroketten kon bieden.

In die jaren heb ik Ome Arie vaak treurig op het uiteinde van de brugrand zien zitten, starend naar de verte en die vermaledijde Febo aan de overkant. Letterlijk kapotgeconcurreerd, voor zover ik het kon bekijken.

Nadat de snackbar van Ome Arie verdween uit de kiosk heeft Cor Kip er zich gevestigd, meen ik me te herinneren.

(Ik was er overigens van overtuigd dat hij met zijn gezin aan de overkant woonde, in die flat aan de Hoekenes.)

Loes van Hulst

Re: Ome Arie

LoesvH:
Ik heb helaas geen foto's, maar wel dezelfde herinneringen aan hem, hij was een begrip, ook in onze buurt: Bamberghof, Pissuissehof en al die andere hofjes. Een kwartje kostte die oranje ijslollie.
Vriendelijke groet,
Loes van Hulst

van 1955

Marcel Boon

Bedankt voor de herinnering

Ik kan je niets wijzer maken maar wat leuk! Wij woonden in de Zonzeelstraat en ik kan me hem en zijn verjaardag ook weer herinneren, ik weet nog dat ik een beetje teleurgesteld was omdat ik geen waterijs luste:-) ik heb idd ook nog op de kar gezeten en de bel geluid.

Marcel van '58