FRAGMENTEN UIT DE BOUW, DEEL 10

Onderdorpels, ramen en deuren

Auteur: Jan Wiebenga
6 Fans
Oud-West, Vondelparkbuurt

In de afgelopen eeuw werd nog veel gerepareerd omdat dat nog te betalen was. Tegenwoordig wordt een kozijn gauw geheel vervangen. Maar helaas voor u, niet meer door mij.

Detail van enig achterstallig onderhoud. In dit geval moest het raam geheel en de onderdorpel van het kozijn vervangen worden. Foto: Jan Wiebenga

Detail van enig achterstallig onderhoud. In dit geval moest het raam geheel en de onderdorpel van het kozijn vervangen worden. Foto: Jan Wiebenga

Alle rechten voorbehouden

Onderdorpels
Het vervangen van onderdorpels van raamkozijnen was één van mijn favoriete bezigheden. Je kon je dan helemaal uitleven om dat perfect weer in orde te maken. En, het was niet vermoeiend, want je stond dan meestal in een normale houding te werken. Nadat je de schuif of draairamen had verwijderd kon je de verrotte onderdorpel op twee plaatsen doorzagen en verwijderen. Was het staande werk ook zwak dan zaagde je daar ook een gedeelte van weg. Dan kon het grote pasmaken van de nieuwe stukken beginnen. Als dat gedaan was dan alle kopshout in de grondverf of menie en op zijn plaats vastspijkeren of schroeven. Daarna buiten het lood aanbrengen en binnen het aftimmergedeelte verzorgen. Voor deze werkzaamheden moest je een daggedeelte reserveren want in de middag moesten de ramen er weer in gemaakt worden. Alles moest in één dag klaar zijn. Dat was vaste prik. Maar daar hield je van te voren rekening mee. Als het écht niet in een dag kon dan bewaarde je de onbelangrijke werkjes tot de volgende dag. Dan kon je dat op je gemak afsluiten. Altijd tevreden klanten.

Ramen en deuren
De meest favoriete klussen vond ik toch wel het inzetten van nieuwe ramen en/of deuren met het bijbehorende hang en sluitwerk. Niet als het haastwerk was, dan hoefde het niet van mij! Maar in een normaal rustig tempo was en is het een zaligmakende bezigheid, of overdrijf ik nu? Ik voelde het echter wel zo. Als een deur draait als een zonnetje en zachtjes in het slot valt is dat toch fantastisch. Heel veel mensen mishandelen de ene deur na de andere. Het ergste is dat ze het zelf niet in de gaten hebben. Als je ze er op attendeerd kijken ze je ongelovig aan en verklaren je voor gek. Een deur moet je met respect behandelen, dan doet hij dat ook met jou. Als je een deur niet gooit, slaat en vervloekt, zal hij nooit tegensputteren! Als je een deur, dag in, dag uit, met een noodklap dichtslaat, zal hij (de deur) op een dag geen zin meer hebben om datgene te doen waarvoor hij aangesteld is? Of hij gaat klemmen, of het slot geeft de geest, of hij valt spontaan uit zijn sponning. Kies zelf maar! Respect man, al was het alleen maar voor de buren, die de klappen dag in, dag uit, moeten aanhoren. Ik kan het weten, ik heb 45 jaar met ze geleefd! Met de deuren dan.

Jan Wiebenga

Gepubliceerd: 8 juni 2013
Alle rechten voorbehouden

325 keer bekeken

2 reacties

Voeg je reactie toe
Diana

Kunststof

wat jammer dat u niet meer werkt ;)! Ik woon op De Wittenkade in een huis uit 1903 met houten kozijnen. Om mij heen wordt alles vervangen voor kunststof. zo smaakloos... zo zonde! al die mooie panden. Een paar jaar terug kregen mijn noodlijdende kozijnen een opknapbeurt, gelukkig geen kunststof maar het moet allemaal zo snel en zo goedkoop mogelijk. en zie nu het resultaat: na 2.5 jaar is de verf er alweer afgebladderd en kan het rottingsproces zich voortzetten.
dan denk ik: waar zijn we nu mee bezig? Natuurlijk, het is enkel glas. En ja, in de winter vries je zo ongeveer weg. Maar laten we de oude elementen in de prachtige panden van Amsterdam koesteren, de schoonheid ervan geeft zoveel levensvreugde.

Channah van Straaten

Prachtig proza!

Jan, wat geniet ik- toch van jouw stukjes. Deze is wel heel erg mooi, vooral over die deuren. Prachtig proza, mijn complimenten!
En je foto is ook schitterend. Ik ben benieuwd wat mijn vriendin I. (beeldend kunstenaar en fotograaf) ervan vindt.

Groeten van Channah