Een maand eerder fietste ik hier op een mooie zonnige dag en stapte toen af om eens goed om me heen te kijken. "Hoe lang ben ik hier niet geweest?" Er is veel veranderd! Eén blok winkels is helemaal verdwenen, ongeveer op die plek staat een kooi (om in te sporten?). De winkels onder de flat die aan de Senecastraat grenst hebben allemaal een andere bestemming gekregen, dat ziet er nog verzorgd uit. Ik zag ook dat er lang niets meer aan de winkels en de bovengelegen woningen, die aan de Bierens de Haan straat grenzen, was gedaan. Er is niet één winkel over uit betere tijden. Zelfs het café, wat al een andere naam had, is dicht. Bah, wat ongezellig!
De ramen zijn afgeschermd zodat je niet meer naar binnen kunt kijken. De winkel op de andere hoek waar ooit een herenmodezaak in zat is volgestouwd met rommel. De winkel van "Malle Pietje" uit Swiebertje zag er netter uit. Wat een ongezellige boel! Na het maken van de foto wandelen we het plein rond en belanden bij Lidl op het hoekje van de Burgemeester van Leeuwenlaan. In de rij bij de kassa raak ik in gesprek. Meneer woont al sinds 1954 in deze buurt, in hetzelfde huis wat zijn ouders destijds hebben gekocht. Hij had op de door bewoners opgespoten ijsbaan geschaatst in het Eckeharthof. Datzelfde hof waar ik schaatste, sneeuwballen gooide en zomers op het gras in tenten speelde. "Het deed hem zeer" dat de omgeving zo verloederd was, misschien gaat hij wel verhuizen. Ik sprak hem moed in, en nog een aantal jaren geduld te hebben, er wordt zoveel vernieuwd en dan heb je misschien spijt. Over één punt waren we het eens "we woonden in een fantastisch leuke buurt!"
Thuisgekomen vergelijk ik oude foto’s met die van vandaag. "Wat een schril contrast!"
Lees ook dit verhaal over het Confuciusplein
Gepubliceerd: 19 augustus 2006