Een kale vlakte!?

'Een plasje om'
Het wordt ‘een plasje om’, want de randen van de Sloterplas nodigen mij uit. Alles rond de plas ademt zomervakantie. Meisjes spelen tikkertje met hun moeder rondom de kinderwagen met daarin de krijsende kleinste van het gezin. Vaders en zonen stormen aan de Varkensbaai stoer het water in. Relaxed trap ik verder langs de het Sloterparkbad en de heuvel met ‘Het Groot Landschap’ van Wessel Couzijn.

Maar wat is dat?

Een kale vlakte omgeeft de heuvel. Waar is het gras? Waar zijn de spelende en klimmende kinderen. Waar zijn de doeltjes, de voetballers en de barbecues?

Oké, de heuvel komt op deze manier extra tot zijn recht, maar het oogt toch vooral alsof een boer in een jolige bui met zijn ploeg aan het joyriden is geslagen.
Nog wat beduusd vervolg ik mijn weg langs het water. Het beeld van die steppe rondom ‘Het Groot Landschap’ wordt pas verdrongen door de prachtige met fraaie banken opgeknapte Meer en Vaart oever en leerlingzeilers die de fontein gebruiken als boei om overstag te gaan.

Maar die ene gedachte blijft in m’n kop zitten: wat is de bedoeling? Wat zijn de plannen?