Hoofddorpweg 1950-1990

Deel 8

Auteur: Ger de Lange
1 Fan
Hoofddorppleinbuurt

Er was wel eens vaker een brand in de buurt, zoals die in de stomerij Krom op de hoek van de Warmondstraat en het Hoofddorpplein.

Hoek Hoofddorpplein-Warmondstraat. Lang geleden, met op de hoek een brievenbus en op het plein een 'krul' Foto: Beeldbank van het Stadsarchief, datering niet bekend

Hoek Hoofddorpplein-Warmondstraat. Lang geleden, met op de hoek een brievenbus en op het plein een 'krul' Foto: Beeldbank van het Stadsarchief, datering niet bekend

Alle rechten voorbehouden

Daar brak in ons vrije middaguurtje van school brand uit. Het merkwaardige was echter dat er zich in de winkel kennelijk een grote hitte ontwikkelde, zonder dat er vlammen te zien waren. Ik herinner mij dat ik voor de rokende winkel stond - de brandweer was er nog niet - en dat de verf van de kozijnen aan de binnenkant van de winkelruit begon te smelten, het droop als stroop langs het glas. Even later sprongen er grote barsten in, voorbijgangers trokken mij van de ruit weg. Ik vond het als jongetje van 10 een fascinerend schouw-spel.

Koninginnedag was voor de buurtkinderen een feestelijke dag. In de ochtend kwam de drumband van Speeltuinvereniging het Hoofddorpkwartier door de straten en in de middag was er altijd wel wat te doen in de speeltuin aan de Theophile de Bockstraat, zoals eigengemaakte kermisattracties.
Wij vonden behalve de puntmutsjes van papier de rood-wit-blauwe met houtwol gevulde balletjes aan een lang elastiek uit de feestwinkel wel erg leuk, daarmee kon je naar een ander gooien, en het balletje veerde dan terug. Alle vriendjes die je tegenkwam op straat werden wel even met de bal bekogeld.

In de speeltuin kon tegen betaling van 10 cent gehengeld worden naar flesjes Coca Cola met een hengel met daaraan een touwtje en een gordijnring. Vanaf een afstand moest je de ring dan om de hals van het flesje zien te laten vallen. Dagen van tevoren oefende ik al thuis daarop met een stokje, touwtje en gordijnring. De middag voor koninginnedag had ik eindelijk de ultieme truuk daarvoor uitgevonden. Het was zaak bij het hengelen eerst de ring van bovenaf op de kroonkurk te laten rusten en hem dan rustig over de hals te laten zakken.
Dit in de speeltuin geprobeerd, en inderdaad, het lukte en de eerste drie flesjes cola waren voor mij. Maar de speeltuinmevrouw had mij door en stuurde mij weg, het kostte iets teveel flesjes cola op die manier en de andere kinderen konden niet winnen.


Dit is deel 8 van een prachtige beschrijving van de buurt door Ger de Lange. Komende weken verschijnen nog meer delen van dit verhaal. (Redactie)

Alle rechten voorbehouden

2004 keer bekeken

6 reacties

Voeg je reactie toe
Ger de Lange

Re: Bloemisterij Stalling

Robert Bos:

Op de eerste etage erboven woonde één van mijn beste vriendjes, Gerrie Nieuwenhuizen. Binnen dat eerste jaar overleed Gerrie plotseling. . Hij was enige zoon en het was eem groot drama. Alle kinderen van de klas van de Hillegomschool waren bij de begrafenis. Het lijkt nu lang geleden, maar ik denk vaak aan wat Gerrie door jong te overlijden allemaal gemist heeft ...

---- Ger de Lange :
Gerrie 'van Stalling' herinner ik mij wel. Er ging een schok door de buurt bij dat soort gebeurtenissen, iedereen leefde mee, er was zeker een saamhorigheid in de buurt. .
Hij werd begraven op Zorgvlied waar zijn ouders jarenlang elke week versie bloemen op zijn graf legden en het graf prachtig onderhielden. Ik zag dat omdat het op de route lag naar het graf van mijn vader.
Een soortgelijke schokkende gebeurtenis speelde zich af bij de familie Damman, van de banketbakkerij aan het Hoofddorpplein. Die woonden boven de winkel, ze hadden een kleutertje die overleed tijdens het spelen in de woning terwijl de ouders druk waren in de winkel. Dat was ook buitengewoon tragisch.

Robert Bos

Winkels om de hoek

Behalve het trieste verhaal van Gerrie Nieuwenhuizen heb ik mooie herinneringen aan mijn jeugd in de Hoofddorpplein buurt, waar ik tot mijn 20e gewoond heb (1973). Om de hoek van de Stolwijkstraat waren er verscheidene winkels op de Heemstedestraat : eerst een schoenmaker, dan de kruideniers winkel van Tesselaar -een piepklein winkeltje, het gezin met drie kinderen woonde erachter, hoe weet ik niet. De kinderen waren erg reislustig, die vertrokken voor hun vakanties naar allerlei exotische land (althans, wat toen voor exotisch doorging).- Daarnaast de groenteman -die me eens een flinke hens voor mijn kop heeft gegeven omdat ik een grote aardbei uit een bakje gepikt had.- En daarna de Friese slager.
De andere kant op had je de Volendammer visboer, daarnaast de sigarenwinkel van de Vries, wat er dan volgde weet ik niet meer maar dan was er nog een sigarenwinkel van Jedema, en op de hoek drogisterij Danko. Op het plein zelf herinner ik me dan verder lopen de groentenwinkel van Nijman, het politie bureau, het Kleine Bakkertje, en dan naar de Aalsmeerweg toe een stomerij die werd gerund door de schoonzuster can mijn wiskunde leraar op de Berlagescholen-gemeenschap, meneer Faber.

Robert Bos

Bloemisterij Stalling

Ik ben geboren op no 2, 1 hoog in de Stolwijkstraat op1 februari 1953, de stormnacht toen in Zeeland de dijken braken. Schuin tegenover ons aan de overkant van de Heemstedestraat was bloemisterij Stalling. Op de eerste etage erboven woonde één van mijn beste vriendjes, Gerrie Nieuwenhuizen. We zaten in dezelfde klas van de Hillegomschool, de eerste twee jaar bij juffrouw van der Sluis, daarna een onderwijzer (mw) uit Suriname (?), toen bij meester (Hidde) Boersma en de laatste twee jaar bij meester (Arthur) van der Veen. Franse les kregen we van meester Kabel. Daarna ging ik naar het PC Hooft lyceum, waar Gerrie naar toe ging herinner ik me niet. Maar binnen dat eerste middelbare school jaar overleed Gerrie plotseling. Het verhaal fing dat hij een hersenbloeding had gehad. Hij was enige zoon en het was eem groot drama. Het was de eerste keer dat ik van nabij met de dood werd geconfronteerd. Alle kinderen van de klas van de Hillegomschool waren bij de begrafenis. Ik hoor nog zijn moeder zijn naam uitroepen toen de kist in het graf verdween. Meester Kabel sloeg een troostende arm om mijn schouders. Het lijkt nu lang geleden, maar ik denk vaak aan wat Gerrie door jong te overlijden allemaal gemist heeft ...

jc walet

Fietsenzaak Hoogstraat Gazellehuis.

Op de hoek van de warmondstraat heemstedesstraat is ongeveer 1933 want de fietsenzaak is van opa en oma Hoogstraat geweest is naderhand door de familie Vos overgenomen en daarna verhuisd naar de woestduinstraat /heemstedesstraat.

Ger de Lange

Re: Stomerij

Jan Tellinga:
Volgens mij was de naam van de stomerij haak.

@@ Ja Jan, inderdaad, je hebt gelijk: de naam was Haak

gr Ger

Jan Tellinga

Stomerij

Volgens mij was de naam van de stomerij haak.