In 1952 was de situatie wel iets veranderd maar in grote lijnen nog als vanouds.
Op de Haarlemmerweg liepen we langs het Gemeentelijk Waterleidingbedrijf, Numans blikfabriek en de Maggiefabriek naar Sloterdijk. Daar stond de Coca Cola fabriek en de boldootfabriek. Aan de Spaarndammerdijk de Sloterkerk en de volkstuintjes. Liep je de Velserweg af dan kwam je meteen in het havengebied. Er was toen nog heel weinig industrieterrein. Hier leefden nog beren en wolven. Misschien wat overdreven maar voor ons wel een spannend gebied. Grote stukken land lagen er ongerept bij. Op de fiets was de Velserweg je leidraad naar Velsen en IJmuiden waar op het strand ons huisje stond. We reden door de rimboe over de Velserweg richting het gemaal van de Houtrakpolder. Dan naar de 1e brug over het zijkanaal C van het Noordzeekanaal. Dan reed je langs de dijk van het Noordzeekanaal naar de 2e brug over het zijkanaal B. Deze bruggen hebben een heel lange aanloop omdat ze vrij hoog liggen. Voor de fietser een ramp, al die bulten. Daarna kwam je uit in Velsen-zuid. Daar rook je de zee al. Door IJmuiden langs het politiebureau, het stadhuis en de Haringhaven naar het strand. Daar zat mijn broer dan al op de zuiderpier te wachten tot de hele familie binnengedruppeld was. Ergens halverwege deze rit ging hij er meestal als een speer vandoor om als eerste op het strand te zijn. Waarom weet ik niet. Misschien om uit te rusten!
Na het vertier aan het strand moesten we zondags ’s avonds natuurlijk weer terug naar de van der Hoopstraat. Terug was altijd zwaarder en meestal met tegenwind. Op onze fietsjes was je daar zomaar vijf kwartier of langer mee bezig.
Jan Wiebenga
Lees ook zijn andere verhalen.
Gepubliceerd: 15 december 2007
Deze foto komt uit de collectie van Ad Tiggeler. Kijk ook eens op zijn website met ansichtkaarten, foto's, verhalen en stamboom.