Biljarten op de Hoofdweg

Op de Hoofdweg no. 57 beletage, ook in het huis met de beelden, woonden voor en nog lang na de oorlog de heer en mevrouw Maurer. De heer Maurer en zijn vrouw waren van Duitse afkomst. Hij was beroepsbiljarter en had in zijn huiskamer een groot cafébiljart geplaatst. Daar gaf hij les tegen fl. 3,50 per uur. Hiernaast verhuurde hij zich aan cafés en daagde telkens de sterkste biljarters van de buurt uit om het tegen hem op te nemen. Voorafgaand aan zo’n gebeuren kwam er een groot biljet voor het caféraam te hangen met de aankondiging zoals hierboven in het intro staat.

Hij wist natuurlijk nooit wie zijn tegenstander was op zo’n avond, wat hem vaak menig zweetdruppeltje bezorgde. Soms zat er onder het cafévolk wel eens een topper (oei-oei). Het gebeurde echter zeer zelden dat meester Mauri zijn meester ontmoette. Wanneer iemand voor meester Mauri onoverwinnelijk bleek bood hij hem namelijk stiekum een paar knaken aan. Meestal lukte dit, maar je had van die ijzervreters die deze broodvechter wilden vernederen. Ik heb de heer MAURI goed gekend en weet dat dit tijdens zijn carrière weinig is gebeurd. Tja, hij moest uiteindelijk winnen, het was zijn broodje. Maar als hij ‘s avond naar het bewuste cafe wandelde ging er veel in hem om. Zo zag ik hem langskomen als ik ‘s avonds voor het raam zat. Een grijze hoed en een grijze lange jas, een koffertje en onder zijn arm zijn keus in een foudraal. Als sportman voelde ik dan altijd enige spanning. Dag meneer Maurer.