‘Tussen de varkenspootjes kwamen we naar de grote stad’

Verteller: Hans Staphorsius

Hans Staphorsius groeide op in het Friese dorpje Gorredijk. In 1956 verhuisde Hans (toen bijna zes jaar oud) met zijn ouders en twee jongere broertjes naar de nieuwbouwwijk Geuzenveld in Amsterdam. Zestig jaar later woont hij daar nog steeds, in hetzelfde huis als waarin hij opgroeide. Aaska, Ava en Kaylee van basisschool de Rivieren kijken na binnenkomst rond in een huis dat vol staat met herinneringen aan zijn roots.

 Bron: Stichting In Mijn Buurt (www.inmijnbuurt.org), fotograaf: Saskia Gubbels.

Bron: Stichting In Mijn Buurt (www.inmijnbuurt.org), fotograaf: Saskia Gubbels.

Alle rechten voorbehouden

Waarom kwam u naar Amsterdam?
‘In Friesland had mijn vader een fotozaak en een naaimachinewinkel. Vlak na de oorlog, in de jaren vijftig, waren de mensen arm. Geld om foto’s te maken was er niet. Daarom keek hij uit naar ander werk. In Amsterdam kon hij op de tram werken. Dat betekende een vast inkomen! Het eerst jaar woonde hij door de week in Amsterdam en kwam hij in het weekend naar huis in Gorredijk. Na een jaar was er ook plek voor ons. Ik herinner me de mooie reis naar de grote stad. We konden mee met een vrachtwagenchauffeur die varkenspootjes vervoerde naar de Amsterdamse haven. Onze spullen bij de pootjes, wij in de cabine. Na de haven werden wij in de wijk die nog niet helemaal af was afgezet. Er was nog geen stoep, de wegen waren niet af, overal lag zand.’

Wat vond u anders toen u hier aankwam?
‘Ik had geen verwachtingen; ik wist alleen dat ik voor het eerst een eigen kamer zou krijgen en dat we hier een douche in plaats van een bad kregen. Verder was alles nieuw voor me. Vooral de taal was anders. Ik sprak Fries, geen Nederlands en zeker geen Amsterdams. Het eerste jaar hoefde ik nog niet naar school. Op straat leerde ik plat Amsterdams van de andere jongetjes in de buurt. Eenmaal op school had ik een Friese juffrouw die graag Fries met me sprak, waardoor ik nog langer weinig Nederlands leerde. Die taalachterstand haalde ik later in door cursussen te volgen. Verder waren hier kleine dingen anders. Ik zei altijd iedereen gedag op straat, maar dat waren ze in Amsterdam niet gewend. Ook merkte ik dat ik mijn schepje maar beter niet buiten kon laten liggen, dat was snel gestolen. En dat je hier de deur niet open kon laten staan. Maar zodra ik de taal sprak, deed ik mee en hoorde ik er een beetje bij.’

Waar zou u nu het liefst wonen, in Amsterdam of Friesland?
‘Ik heb altijd gezegd: als ik gepensioneerd ben, ga ik terug naar Friesland! Maar ik heb kinderen die dichtbij Amsterdam wonen, ik pas op de kleinkinderen, en doe hier in de buurt vrijwilligerswerk. Dus ik kan eigenlijk niet weg. En mijn vrouw is een echte Amsterdamse. Friesland is maar een uur rijden hier vandaan. Ik ga vaak een dag op en neer. Als ik ooit heel veel geld heb, wil ik misschien een tweede huisje. Maar aan de andere kant is het ook leuk om binnen Friesland steeds verschillende plekken te bezoeken. Friesland blijft altijd aantrekken en ik spreek nog steeds Fries, maar ik hoef er niet te wonen.’

           

Alle foto's zijn gemaakt door Saskia Gubbels.

Met dank aan de stichting In Mijn Buurt, die ons toestemming gaf het verhaal en de foto's te publiceren.

Alle rechten voorbehouden

0 keer bekeken

Geen reacties

Voeg je reactie toe