Jan van Zijp
Pieter schrijft: "Het artikel gaat over de opening van (het nieuwe) Buddha aan de Ruys de Berenbrouckstraat 20. Dit is bij zijn weten enige niet aan een kerk verbonden grote jongerencentrum dat Geuzenveld ooit rijk was, in ieder geval in de jaren 70 en 80.
Er zit wel een verhaal aan vast. Het eerste "jongerencentrum" genaamdBuddha, is ontstaan begin jaren 70, als min of meer Illegaal honk in de Diderotstraat in twee verbouwde garageboxen. Het werd gerund of eigenlijk bewoond door een aantal 'illegalen' uit Engeland; namen die me te binnen schieten zijn: Rocky, ML en AB. (Wel op zijn Engels uitspreken graag.)
Over het ontstaan en het beleid (als dat er al was) kan ik verder weinig vertellen, ik kwam er pas later terecht in het "bestuur" als barman. Wel is het zo dat bij mijn weten er eigenlijk maar wat aan werd gerotzooid, maar wel gecontroleerd. Er werd bier verkocht (uit kratten natuurlijk) en de gewone witte wijnen, sherry's en vooral de (Mattheus) Rosé die erg in trek was. En verder de gewone frisdranken. Daarvan was de heerlijke B3-tomatensap de topper. Er was zelfs een contract met de VDH geloof ik.
Het toilet, ja inderdaad er was er maar eentje voor beide geslachten, moet ik even apart vermelden, dat was een genot om te lezen, de commentaren en dichtsels, tekeningen en andere uitingen van plezier of frustratie die op de muren waren geschreven, zou een waardige attractie voor bussen Japanners en andere toeristen geweest zijn geweldig, ik hoop dat de sloper er een aardige zakcentje aan verdiend heeft.
Er kwamen mensen van allerlei slag, maar toch altijd wel de wat ruigere types van beiderlei kunne, veel motorrijders en verlate hippies en er werd - uiteraard zou ik bijna willen zeggen - regelmatig aan een joint gezogen onder het genot van muziek die keihard door de boxen klonk en altijd nogal heavy rock/blues/rock&roll was, en het kijken naar een wit/grijs doek waarop regelmatig films werden vertoond, die ook wel eens de grens van de toen geldende normen (ja, porno dus) ver overschreden. Ik herinner me de ongekuiste tekenfilm over sneeuwwitje en de zeven dwergen, ik zal u de grappige en zeer schokkende details besparen. Ook zal er best wat aan hard-drugs gedaan zijn, het is mij nooit opgevallen, maar nu was ik wel erg goed in de andere kant opkijken, dat moet ik wel zeggen.
Toch was het er altijd oergezellig en er gebeurde niet echt veel rottigheid. Er was zelfs een samenwerkingsverband tussen Buddha en jongerencentrum KWAK in Osdorp voor wat betreft het organiseren van dingen.
Ik kan er nog wel wat meer over vertellen, maar dat laat ik liever aan mensen over die er zich wat meer van kunnen herinneren. (Redactie: reageren mensen!)
Na verloop van tijd, twee jaar of zo, moesten er zich ineens professionelere mensen mee gaan bemoeien (agogen en wethouders). De boel werd drastisch verbouwd en er een soort van begeleid jongerencentrum van gemaakt, waar toen ook heel andere (lees: Soul) muziek werd gedraaid. Ik was toentertijd min of meer verbonden aan Buddha via het wijkcentrum op het Lambertus Zijlplein en als zodanig ben ik ook te zien op de foto (achter de bar midden) van de opening van het officieel gemaakte jongerencentrum BUDDHA. Ik moet zeggen dat er toen al niet veel meer aan was en toen ik als beleidsmedewerker werd gebruikt om op de drukkere dagen als uitsmijter samen met Joost Mulder op te treden en als ook onbezoldigd barman, hield ik het al snel voor gezien. Wij moesten in plaats van de dik betaalde 'heren' en 'dame' agogen, die de boel met praten niet meer konden oplossen, de gemoederen tot bedaren brengen. Ik ben er na 1975 ook nooit meer geweest en ik weet er dan ook niet veel meer over te vertellen. Wel heb ik begrepen dat dit een dikke verliespost is gebleken, wat me geenszins verwonderd. Ja, ja, als dingen die goed zijn ineens 'beter' gemaakt moeten worden, gaat het vaak verkeerd. Men zou eens wat meer naar de jeugd moeten luisteren, want wat is nu leuker jezelf te vermaken zonder dat je op je vingers getikt wordt door de zogenaamde geitenwollensokkenbrigade. Aan de andere kant moet ik ook bekennen dat de tijd anders is en misschien kan het allemaal niet meer zoals toen. Enfin... het zij zo."
Gepubliceerd: 20 januari 2007, Pieter Plenter
