In coronatijden (3)

Een rondje fietsen voor licht, lucht en ruimte

Het is 25 april en nog steeds onvoorstelbaar droog en zonnig lenteweer. Morgen nog warmer en met Koningsdag zal het, ondanks de waarschuwing om het toch vooral een Woningsdag te laten zijn, best druk zijn op de fiets- en wandelroutes door stad en park.
Amper wind, dus mooi om met mijn lief een stuk te fietsen. Zij op haar e-bike en ik op mijn ooit via de lease-fietsregeling van ING aangeschafte woon-werk Batavus met wel zéven versnellingen.
‘Korte broek aan?’, vraag ik haar. ‘Kan’, antwoordt ze, ‘maar de noordenwind is wel fris’. Dan in ieder geval een jasje mee in de fietstas, besluiten we.

Het fietspad langs de Plesmanlaan, helemaal voor ons zelf. Foto: Ruud van Koert, 2020.

Het fietspad langs de Plesmanlaan, helemaal voor ons zelf. Foto: Ruud van Koert, 2020.

Alle rechten voorbehouden

We zijn nog niet het hoekje om bij de Burg. Fockstraat of besluiten dat jasje toch maar aan te trekken. Niet verkouden worden in deze tijd is het credo.
We tuffen richting Sloterplas, waar het langs de Oostoever best zo druk is, dat 1,5 meter soms moeilijk is vol te houden zonder iemand anders van z’n sokken te rijden. Of zelf omver te worden gekegeld door langsrazende brommers. Achter elkaar rijdend trappen we stevig door.   
Voorbij de Robert Fruinlaan is de drukte als bij toverslag opgeheven en kunnen we weer naast elkaar fietsen.
Voor het voormalige Slotervaart ziekenhuis (het bleek helaas ongeschikt voor opvang en verpleging van coronapatiënten) slaan we rechtsaf de Plesmanlaan op.
Wat is dit toch een fraaie weg langs de Slotervaart met aan de overkant grote villa’s met tuinen tot aan het water.

De Slotervaart.  Foto: Ruud van Koert, 2020.

De Slotervaart. Foto: Ruud van Koert, 2020.

Alle rechten voorbehouden
Villa's met tuinen tot aan het water.  Foto: Ruud van Koert, 2020.

Villa's met tuinen tot aan het water. Foto: Ruud van Koert, 2020.

Alle rechten voorbehouden
Daar waar het gras openbaar is zien we dat her en der verspreid half ontblote figuren liggen voor te bakken voor de vakantie, die dit jaar zeker later dan andere jaren zal plaatsvinden.
Met schaamrood op mijn kaken (al 65 jaar Amsterdammer en 33 jaar bewoner van Nieuw West) realiseer ik mij plots waar de naam van dit stadsdeel vandaan komt.

We willen vandaag de ronde niet te groot maken, dus aan het eind rechtsaf de Baden Powellweg op naar de Ookmeerweg en langs de tegenwoordig zo genoemde Ookmeermolen (voorheen de ‘1100 roe’, toen hij nog aan de Haarlemmertrekvaart stond), en lege afgesloten sportvelden.
De '1100 roe'.  Foto: Ruud van Koert, 2020.

De '1100 roe'. Foto: Ruud van Koert, 2020.

Alle rechten voorbehouden
Ho stop! Een bankje voor ons alleen aan het Ma Braunpad met uitzicht over de Osdorper binnenpolder. Even pauze voor een banaantje en een slok water. Wat een fraai gezicht is dit stuk polder toch met de variëteit aan vogels en drijfsijssies die af en aan vliegen, op zoek naar een geschikte voorjaarspartner of nog malser gras dan de vorige plek.
De wijde blik over de Osdorper binnenpolder.  Foto: Ruud van Koert, 2020.

De wijde blik over de Osdorper binnenpolder. Foto: Ruud van Koert, 2020.

Alle rechten voorbehouden
Aan het eind van het Ma Braunpad draaien we het park in en……., ja hoor daar zijn ze.
Het ooievaarspaar bij kinderboerderij De Strohalm.  Foto: Ruud van Koert, 2020.

Het ooievaarspaar bij kinderboerderij De Strohalm. Foto: Ruud van Koert, 2020.

Alle rechten voorbehouden
Vier ooievaarsnesten bij de kinderboerderij De Strohalm. We zien dat momenteel maar 1 nest wordt bewoond. Maar wat een fraai gezicht die wit-zwarte vogels tegen de knalblauwe lucht. Even vastleggen en dan is het weer mooi voor vandaag. Terug naar huis en in de tuin verder genieten.  

Alle rechten voorbehouden

207 keer bekeken

Geen reacties

Voeg je reactie toe