In Coronatijden (17)

Er staat een groepje mensen bij het water, even voorbij het gemaalhuisje, opgetogen te wijzen naar ‘iets’ aan de overkant van het water, mobiele cameraatjes in de hand.

Nieuwsgierig zet ik mijn fiets neer, denkend aan de vaker daar door mij geziene en bij de kinderboerderij De Strohalm broedende ooievaars. Maar nee, er lopen witte vogels langs de oever, voorover gebogen en het water zevend heen en weer bewegend. Wat? Lepelaars? Hier in de Osdorper Binnenpolder?

Ik zelf heb ze nog nooit eerder daar gezien en sta dan ook volbewondering naar het foerageren van deze bijzondere vogels te kijken en natuurlijk pak ook ik mijn mobiel om een aantal foto’s te maken.

Bij een check op internet zie ik dat de laatste keer dat daar lepelaars waren in 2015 is geweest.  
Wat een coronajaar al niet teweeg kan brengen in de natuur.

En mijn blijdschap over onze 2^e vaccinatie vrijdag 18 juni jl. - twee weken eerder dan gepland, want wij (geluksvogels) kregen van de huisarts te horen dat we eerder konden komen, omdat we 1 juli naar onze zoon in Berlijn willen - is met het aanschouwen van de lepelaars alleen maar groter geworden.
Dus ook maar meteen de CoronaCheck-app gedownload op onze mobieltjes, zodat we met een gerust hart als net zo vrije vogels de grens kunnen passeren (als Duitsland ook meewerkt tegen die tijd).