Jan van Zijp
Zij voelt zich aan de ene kant erg bevoorrecht, iedereen heeft AOW, vroeg bestond dit niet, dan kreeg je steun en dat was veel en veel minder.
Ook vindt zij het jammer dat er zo veel ontevreden mensen rondlopen. Bep ergert zich aan de 'kans-arme-jongeren-komt-door-jullie-houding'. Vanwege haar functie bij OOZ'81 (Osdorp Onafhankelijk Zelfbestuur) heeft zij veel vergaderingen en bijeenkomsten met burgers. Zij heeft een keer een bijenkomst bijgewoond waar er over opvoeding van met name allochtone jeugd van Marokkaanse afkomst werd gepraat. “Wat schertste mijn verbazing, er was maar 1 moeder in de zaal voor de rest 60 vaders, dus mijn vraag was al rap gesteld, waar zijn de moeders? Antwoorden als wij hadden geen oppas en ziekte gingen er bij mij niet in. Er was zelfs een man uit Marokko gehaald om ons te vertellen wat er allemaal mis was hier. Over integratie gesproken. Integratie en de Nederlandse taal leren bereik je vooral als je bereid bent om vrijwilligerswerk te doen op scholen of in bejaardeninstellingen, je krijgt zo werkervaring en leert de taal, dit kan leiden tot betaald werk, want dit is wat de meeste allochtonen vrouwen uiteindelijk willen bereiken.”
Ten slotte over de huidige sloop en het Nieuwbouw-beleid. Daarover zegt Bep: “Hier heb ik grote zorgen over, natuurlijk een ieder wil een eigen woning en heeft er ook recht op, maar de bevolking wordt steeds groter en groter, dus omhoog met de bouw, want Nederland wordt niet groter. Ik heb angst dat er in Osdorp over een aantal jaren hetzelfde gaat gebeuren wat er nu in de Bijlmer aan de gang is, grote gebouwen afbreken en laagbouw plegen. Men spreekt mij regelmatig aan en verteld dan bijvoorbeeld dat zij niet gelukkig zijn in de nieuwe woning, het uitzicht hetgeen zij eerst hadden op het groen, is veranderd in beton, de rust van een woning bijvoorbeeld van vier woonlagen hetgeen je deelde met 8 gezinnen. Nu heel is dat heel anders, van rust is in sommige blokken helemaal geen sprake, de privacy wordt hierdoor ernstig geschaad en ook het veilig voelen is teruggedrongen, vooral ouderen hebben hier last van. Ook wordt geklaagd over de speelplekken voor de jonge kinderen, nu worden de toegangshallen hiervoor gebruikt, met alle gevolgen van dien. Ook schijnt er veel overlast te zijn in de avonduren op de trappen van jongelui die zich daar dan vermaken. Het is mij bekend, dat er allerlei plannen zijn om overlast en agressie terug te dringen en op te lossen, maar toch ben ik van mening, dat er bij toekomstige bouwplannen veel en veel meer gekeken moet worden naar renovatie want dat heel veel mensen ongelukkig zijn met de gedwongen verhuizingen, staat als en paal boven water. Hierbij is ook heel belangrijk dat de huren veel en veel hoger liggen en dat de huursubsidie nooit toereikend is. De armoede zal toenemen. En dan te bedenken, dat wij als burgers de woningcorporaties in het leven hebben geroepen en geholpen hebben met onze jarenlange contributies hen naar dit niveau te helpen, zij hebben nu de macht en de burger heeft bijna niets meer te zeggen. Je hebt een lot uit de loterij als jouw woning niet hoeft te worden gesloopt.”
Terug naar het eerste deel van dit verhaal.
Gepubliceerd: 6 juni 2007