Hans Staphorsius
Het is weer december; Sinterklaas en de Kerstman nemen onze dagelijkse zorgen weer even weg. We vieren hun feesten in de familiekring, vaak met cadeautjes voor de (klein) kinderen en elkaar. Meestal met een wat uitgebreider en aangekleed feestmaal en met gedichten, surprises en samen zingen. Een traditie die al een paar eeuwen jaarlijks terugkeert, al is de Kerstman veel later gekomen. Een boot is blijkbaar toch sneller dan rendieren. Of is Spanje misschien dichterbij dan de Noordpool ;-) ? Ik moet zeggen dat ik meer favoriet ben van de oude Klaas dan van de nieuwere Claus; ik geniet meer van marsepein, suikergoed en speculaas dan van rare kersttruien, uitvallende sparrenbomen, gourmetten en aardappelrozetjes. Maar ik ben in de letterlijke zin wel een oude snoeper, dus ik schuif braaf bij beide aan.
En iedereen die denkt dat door Kerst te vieren in plaats van Sinterklaas, de vaderlijke gedichten niet verschijnen, komt bedrogen uit. In een in poëzie vervat verhaal, kun je nu eenmaal meer zeggen dan alleen maar allemaal lieve dingen. Iemand op de hak nemen in een rijmpje met een kritische ondertoon, met een welgemeend advies, dat doe ik gewoon. En het werkt in onze familie best wel goed, ik ben allang niet meer de enige die het doet. We kunnen er allemaal ook wel goed mee leven: tot nu toe zijn (bijna) alle schoonkinderen nog in de familie gebleven. Soms is het wel even wennen aan deze ‘padre familias’, maar aan het eind zegt iedereen toch weer dat het zo gezellig was. Ik weet dat het echt niet overal koek en ei is, maar ik wens iedereen een fijne Sinterklaas of Kerstmis. En in ons multiculturele stadsdeel doen we allemaal lekker mee en drinken we bij het Suikerfeest samen een heerlijk kopje thee. Laten we in 2024 vrede en gerechtigheid voor alle mensen wensen, niet alleen voor de bofkonten en profiteurs maar écht voor alle mensen!
Hans Staphorsius, voorzitter Geheugen van West
Column uit de Gaset, de Buurtkrant voor en door bewoners van Geuzenveld en Slotermeer
