PvdA als sparringpartner
“In 1994 kwam S.L.T in de stadsdeelraad met 5 zetels en de heersende politici reageerden geschokt en de bewoners waren aangenaam verrast. Hoewel we onervaren waren en we tegenover door de wol geverfde politici stonden, hebben we ons prima weten te handhaven. Een politicus leert dit vak trouwens sowieso in de praktijk en onze ‘sparringpartner’ was de PvdA.”
Verschillen
“De stedelijke vernieuwing met thema "verdichting" was toen erg actueel. Het idee was massale sloop voor nieuwbouwwoningen en het volbouwen van groen, maar er werd ontkend dat men daar mee bezig was en men zei dat we spoken zagen. Het politieke establishment sprak over het groen alsof het bouwgrond was terwijl wij vinden dat groen een essentiële zaak is voor een prettig leefgebied.
Een ander belangrijk verschil is dat wij de bewoners meer invloed willen geven in de besluitvorming door een referendummogelijkheid. Dit stuitte op grote weerstand van de andere partijen die bang waren voor machtsoverdracht aan bewoners maar geen probleem hadden met machtsoverdracht aan woningbouwcorporaties. Ondertussen nam de deelraad wel besluiten waarvoor geen breed draagvlak bestond. Buiten verkiezingstijd blijft de burger onmachtig.”
Verdichting versus sociale verbeteringen
“We hebben de verdichtingsplannen van Bureau Parkstad niet tegen kunnen houden. De PvdA en Stadig hadden het in heel Amsterdam voor het zeggen. Men dacht de achterstanden op te kunnen lossen door nieuwe woningen, terwijl wij denken dat er juist op het sociale vlak gewerkt moet worden. Wij wilden toen al in scholing en werk investeren. Maar deze kentering in de politiek kwam pas later. Daarbij komt dat de interactie tussen de politiek in Slotervaart en de bewoners relatief kalm verliep. Er waren wel veel ‘beschaafde’ protesten van bewoners maar daar werd niet echt naar geluisterd. Bij kleinere zaken kan het wel degelijk effect hebben om je recht op inspraak te gebruiken, maar bij grote projecten leidt dit tot niets. In 1990 zijn de stadsdelen ontstaan met als doel de politiek dichter bij de burgers te brengen. Ik heb dat echter tot nu toe nooit zo ervaren.”
Het gaat nu anders
“Er is echter sinds een paar jaar een rem gezet op de sloop-nieuwbouw en er wordt nu meer geïnvesteerd in sociale programma's. Achteraf gezien hebben we dus gelijk gekregen en is onze logische gedachtegang van toen met grote vertraging algemeen aanvaard. Armoede kan men overerven en achterstanden in een gezin kunnen doorgegeven worden, maar dat zegt niets over iemands werkelijke capaciteiten. Daarnaast zien we liever een randgroepjongere in opleiding bij bijvoorbeeld de landmacht dan tussen louche vrienden. Slecht gedrag wordt te vaak beloond en goed gedrag wordt te vaak genegeerd. Dat moet vanaf nu echt anders."