Bellamystraat

Eigenaar van de Fa. Stampwerk Amsterdam

Beste Luuk,
Op je vraag wie de eigenaar was van de firma Stampwerk in de Bellamystraat in Amsterdam kan ik je wel antwoord geven. Dat was de familie Wiesemann. (zie onderstaande link).
https://www.online-familieberichten.nl/pers/1046134/Polly-Wiesemann-1944-1999.

De directeur heette Frans(z) Wiesemann en had 2 of 3 dochters (Polly en Ria en …..) en 1 zoon.

Mijn vader Wim Proost heeft bij deze firma gewerkt tot het faillissement in circa 1975. Hij was daar galvaniseur en werkte onder andere in de dampen van zoutzuur en cyaankali.
Er werd veel voor het leger gewerkt, zoals het vergulden van knopen van de uniformen en vergulden van sabels/zwaarden.
Als dank voor het voortreffelijke werk heeft mijn vader 2 sabels kado gekregen van het hoofd militaire dienst, die ik nog steeds in mijn bezit heb.

Hoop dat je geholpen bent met deze info.

Stampwerk

Hallo,
Wie weet hoe de eigenaars heten van de firma Stampwerk?
Of misschien een telefoonnummer.

Luuk te Paske

Belamystraat 95 in Amsterdam

De family heeft daar een bedrijf gehad in metalen tot de jaren 1980.

Er zijn nu woningen gebouwd op een soort pleintje, naast stampwerk en de bakkerij.

Groet

Luuk te Paske 

TARI medewerker Bram Visser 50er jaren

Tari ritsluitingenfabriek in de Bellamystraat

Mijn vader heeft in deze fabriek gewerkt. Rond 1975 is dit bedrijf failliet gegaan. Mijn vader heeft mij een keer een rondleiding gegeven toen ik een jaar of 14 was. Het bedrijf maakte niet alleen ritsluitingen maar allerlei klein- metaalwaren, zoals gespen, riemsluitingen, bretelsclips etc... Ik kan me alleen herinneren dat er grote trommels waren, vernikkelmachines, waarin de materialen vernikkeld werden. Dat maakte een enorm lawaai.

Ritsenfabriek 'Tari'

Wie kan nog iets vertellen over de fabriek Tari, waar metalen ritsen werden gemaakt. De fabriek stond links in de Bellamystraat, gerekend vanaf de Ten Katestraat. In de jaren 50 werkte mijn vader daar als electricien (als zzp'er avant la lettre).

Bellamystraat

Bellamystraat

Ja, ben in de Bellamystraat op nummer 25 geboren en heb daar veel herinneringen. Een echte naoorlogse volksbuurt, kwam als kind vaak in de Plum, mocht dan altijd gratis naar binnen; mooi blond jongetje. Ging als kind vaak naar de vuilnisschuiten aan de Kostverlorenkade, zocht een kartonnen doos en ging daar als kind van 8 jaar in bootje varen, gelukkig werdt ik er op tijd uitgehaald.

Re: Caspar Flick

Bellamystraat 91/93

"Op de begane grond zitten op dat moment twee bakkerijen met ovens. ( Fa Tokits )
De tweede etage door de Machinale breierij van Woestman"

Beste Bert en Caspar
Mijn moeder werkte in de jaren '30 als naaister bij Woestman en mijn vader als banketbakker bij de cake-fabriek van Tokits.

Zodoende kan ik u nu bedanken voor dit interessante artikel.
groet,
Rob

Bellamystraat

De eerste foto in de serie van Annick is niet de Bellamy maar de ten Katestraat. groet Bert

Caspar Flick

Caspar Flick
Het robuuste pand aan de Bellamystraat 91/93 is oorspronkelijk gebouwd als diamantslijperij.
Op 22 augustus 1865 werd er een verzoek ingediend bij de burgemeester van Nieuwer Amstel om een gebouw neer te zetten aan het Tuinpad, wat goed werd bevonden.
Eind 1866 staat er een diamantslijperij, waarschijnlijk gebouwd in opdracht van de eerste eigenaar de heer Petrus de Voys.
In een gemeente verslag staat vermeld dat er 58 mannen en 20 jongens werken.
De twee stoom machines die alles aandreven leverde zamen 16 PK.
Bij de bouw werd al rekening gehouden dat met de jaren de Stads en godshuis polder (huidigepeil Bellamystraat) opgehoogd zal worden en zijn de fabrieks delen al hoger dan het maaiveld gebouwd.
Tijdens de bouw en nog jaren erna was het nog een echt pad met water ernaast en leide het naar de rozentuin en kweekerijen bij de kostverloren kade. ( tuinpad ? )
Tot zeker eind 1900 is het pand geheel of gedeeltelijk een diamantslijperij.
In deze tijd is het verschillende keren van eigenaar verwisseld.
Namen zijn oa Adrianus Jacobus Aloysius en Franciscus Adrianus de Voys,Henri en
Willem Adriaan Baptiste en Willem Vallegia.
In 1887 Wordt de tuinpad sloot gedempt en omgedoopt tot Nieuwe weteringstraat waarna in 1896 het gebied bij Amsterdam word gevoegd en de huidige naam Bellamystraat word verkregen. Rond 1879 staat voor het eerst een vermelding van een Cacao fabriek in de Tuinstraat.
In het Amsterdams woningboek van 1897 Staat vermeld dat het grootste gedeelte van de fabriek al is ingenomen door de cacaofabriek van Flick.
Tot 1923 zal de fabriek in gebruik blijven door de Cocolade Flickjes makers.
Waarna in 1924 het bedrijf opgeheven zal worden. (fusie met Franken & Co uit Koog ad Zaan)
De chocolade fabriek van Caspar Flick was opgericht in 1745 aan de Nes in amsterdam.
Rond 1780 overlijd Caspar en in 1799 neemt Jan de Dekker alles over onder de naam
Erven Caspar Flick & Co.
De ronde bolle chocolade flickjes bestaan nog steeds nu onder de naam pastilles van Droste.
In 1924 staat alles op naam van Johannes Hendrikus Wilhelmus Schmidt en in 1927 gaat alles over naar N.V.De jonge Caspar ( nog steeds vermeld op de aanbouw in de Bellamystraat ) een ontroerend en roerende goederen maatschappij.
Onder deze eigenaren komen er nieuwe huurders in het gebouw . In 1931 is er op de eerste verdieping een grote brand met veel schade. (kranten bericht )
Op de begane grond zitten op dat moment twee bakkerijen met ovens. ( Fa Tokits )
De eerste etage waar de brand is word gebruikt door Meubelfabriek van Van Soest.
De tweede etage door de Machinale breierij van Woestman,
en de derde door de meubelfabriek van Jacobs.
Waarschijnlijk komt na de brand de Fa stampwerk op de begane grond waarvan de reclame tot heden nog op de gevel staat,een fabriek die knopen voor oa legerkleding stampte met een stans machine, Fa gebr Edens een kleding pers inrichting, Fa J C Lens die poppen kleertjes maakte en weer later toen alles waarschijnlijk op naam van Fam De Waal stond kwamen (rond 1976) de glas kunstenaars er in en Theo Dekker aan de voorkant.
De glasblazers zetten weer ovens op 93 achter en Theo had een motor hobby ruimte met stalling en koffiehuis aan de voorkant waar later een stalling( door hemzelf met hulp van anderen gebouwd) achter het pand nr 93 bij kwam.
Inmiddels is theo overleden en zit er nu de Droomkast in een bedrijfje in Relic meubelen.
Het pleintje ernaast heet Caspar flickhof en de panden staan op naam van stichting Erven de Waal.
Bert Meister 2013

Met dank aan Fred van Kooij
Klopt er iets niet of heeft u een aanvulling laat het weten
0651565109 Bert

De Witte Prijzenmarkt

Was begin jaren zeventig van de vorige eeuw gevestigd in de Bellamystraat 32-34. Om precies te zijn ben ik daar als bedrijfsleider in juni 1971 begonnen.
Een voor die tijd hoog salaris van 375.00 gulden per week. Hoewel ik daar maar kort heb gewerkt was het een leuke tijd, heel gezellig met de bewoners in de buurt. Een buurman kwam zelfs met een tip over een te huren huis in de Bellamystraat. Een nieuwe zuivelkoeling was aangeschaft en een een nieuwe Juweel Brooderie was geplaatst. Op de afbeelding is te zien dat je kans had op een gratis taart. Een van de gelukkigen was Mevrouw Brink uit de J.P.Heijstraat 164.Een verschil van mening met de eigenaar over het leiden van een supermarkt deed mijn dienstverband op 6 augustus 1971(mijn trouwdag) eindigen. Vrij vlot daarna had ik een nieuwe baan in het Zeeuwse Heinkenszand bij de supermarktketen VeGe. In 2005 na nog 28 jaar bij Albert Heijn in Zeeland gewerkt te hebben met pensioen gegaan.

zwarte padje

ik heb heel wat snoep gekocht bij zwarte padje ik woon daar allang niet meer er was ergens een schoenmaker op de hoek met een vrouw met een haselip zo ver ik nog weet en die enge donkeresteeg overdagwel maar s avonds niet meer en onze kleuterschool de zonnebloem en de plum daar werden veel bruiloften gevierd of daar in de buurd

Re: Mijn straatje

> Thea Kops:
Hier heb ik gewoond van 1961 tot 1974. Ik woonde op nr 70 huis. Wat een heerlijke jeugd heb ik daar gehad met veel vriendinnetjes. Aan de overkant zat Het Zwarte padje de snoepwinkel met tante An en Silly hoe tante An haar man heette weet ik niet meer. Het is de onderste foto op de hoek waar het Zwarte padje zat

Thea

Olympia

In Olympia wordt het vuur ontstoken. Tijdens dit koud Pasen 2008 deed dit bericht mij aan iets heel anders denken.Inderdaad aan "de plump". Hier volgt mijn jeugd herinnering in dichtvorm.

OLYMPIA.

Aan is 't enig wit overhemd,
Stijf in plooi gestreken, hoogwater
In de polder, nog net geen vent,
Geen cent te makke, dat komt later.

Knoopje krap aan dicht gekregen,
Morgen striemen in m'n nek,
Zal ik gaan, door druipend regen,
Mijn schoenen zijn al weken lek.

Vriendjes staan in portiek te wachten,
Kwartjes rinkelend in hun hand,
Meten schoppend, slaand, hun krachten,
Op naar Olympia, naar cowboy filmland.

Berijden 't gedachte paard met veel gevoel,
Stoeien langs Baarsjesweg en Kinkerstraat,
Met "De Plump" als heilig einddoel,
Waar als protest de klapstoel slaat.

Leeftijd liegend, portier met ogen dicht,
Dringen, de film gaat al gauw beginnen,
Likkend 't smeltend ijs, dan dooft het licht,
Popye vechtend, Olivia buiten zinnen.

Water tegen filmdoek gespoten,
Jongens pissend in de gang
Zelf schietend van Tom Mix genoten,
Met natte broek, indianen bang.

Later zal Zorro zwepend winnen,
En heeft Errol Flynn zijn flitsend degen,
Na die mooie vrouw met geile zinnen,
Ook aan die gemene boef geregen.

Door kou en regen, weer naar de Spil,
Die straat in west, waar niemand wacht,
Boze enge filmdromen, en met een gil,
Nat wakker worden in de koude nacht.

Jeugd herinnering tijdens verregend Pasen 2008.
W. F. Meijer

Olympia

als jochies van 10 - 12 jaar gingen wij vaak naar de bioscoop in de bellamystraat.
dat was de olympia maar iedereen noemde dat 'de plump.'
een krot van een bioscoop dat voorheen een paardenstal van van gend & loos was geweest.
er was daar geen filmdoek, maar slechts een geschilderd groot wit vierkant op de muur.
er liep daar tijdens de voorstelling een vreemd mens rond met een blad chocoladerepen, pindabrokken en frujetta.
ze schreeuwde dan in een brabbeltaaltje "faine sjoekoelade, piendareeps, schnoeproelletjes."
dat geschreeuw verstoorde vaak de aandacht voor de film, zodat menigmaal iemand een schop onder haar blaadje met zoetigheden gaf en de handel lekkernijen door haar in het halfduister van de grond moest worden gegrabbeld.
ja, een moffin in de oorlog in een duistere bioscoop in een volksbuurt, dat kan niet goed gaan.
ik geloof dat boven "de plump" nu een zaaltje is voor bijeenkomsten van moslims.
van "de plump" zelf zijn alleen nog maar anekdotes over.

"sic transit gloria."

Een van de mooiste straten van Amsterdam

Mijn naam is Marcel Spong.In de jaren 70 zijn we verhuisd van de Kanaalstraat naar de Bellamystraat.Ik woon er helaas niet meer maar mijn moeder woont er nog steeds.Ik kom nog geregeld in de Bellamybuurt.Geboren en getogen Amsterdammer in veel leuke buurten gewoond maar de Bellamystraat blijft voor mij een van de leukste straten in Amsterdam.Het gaat jullie goed, Marcel.