De boodschappen

van Splunter in de Sam van Houtenstraat

In de Sam van Houtenstraat was een klein winkeltje in elektriciteitspul, naast de brandstofwinkel.
De winkel was van Hans van Splunter, die radio-zendamateur was (PA0SPL).

Ik kon hem op de kortegolfradio ontvangen. Hij heeft mij op het spoor gebracht van Ham-radio.
Hans heeft later (jaren 80) gewerkt bij de firma Schaart in Katwijk. Dat is een winkel in radio-aparatuur.

In november 2001 is Hans van Splunter overleden.

Andere winkels die ik me herinner uit die straat: Het Fries Rijwielhuis; de kleine supermarkt; de brandstofwinkel, die gerund werd door een man in een rolstoel, en een winkel met Indische kookartikelen. Daar rook het altijd lekker.

Ik woonde toen (begin jaren 60) in de Dirk Sonoystraat.

Rob

Re: melklevering tijdens vakantie de Kort

Okko Steensma:
Wie kan zich nog herinneren dat als de Kort zijn jaarlijkse vakantie hield, de winkel gesloten was en er dus geen verse dagmelk geleverd werd. De levering in deze wijk werd dan voor een aantal weken overgenomen door melkboer Piet Heijma uit de Sam van Houtenstraat. Piet reed dan met zijn bekende bruine elektrische handkar de Wigbold buurt in en stalde zich dan onder een van de flats, ik meen de Jelte Eelsmastraat. In de ruimte onder de flat werd dan profesorisch m.b.v. kratten en planken een toonbank in elkaar gezet en de verkoop kon beginnen. De wijk achter de Sam van Houtenstraat werd dan in zijn geheel gedaan door Jan, de broer van Piet. De mensen daar hoefden dus geen dorst te hebben, En natuurlijk was de melkzaak ook gewoon open.

Onder jelte eelsmastraat nr 8 hoek van de Kenau Simons Hasselaarstraat. Stond zomers de melkboer altijd onder het poortje.

Re: De kort

Wilma:
Vraag mij opeens af: toen De Kort vertrok, wat is er toen in die winkel gekomen?En als ik het goed begrepen heb bestaat de zaak van Almering nog steeds, alleen nu op een andere locatie.

Nadat Willem van de Kort de zaak van zijn vader had overgnomen ging het bergafwaarts met de zaak. Theo en Henk van der Kort liepen de wijk met hun gemotoriseerde voertuigen. Met de komst van de supermarkten konden de heren van de Kort niet meer opboxen tegen de lagere melkprijs. Nadat de winkel was gesloten, kwam een buitenlands afhaal annex restaurant hiervoor in de plaats.

Melkpoortje

Klopt als een zwerende vinger Okko, ik heb af en toe met een aluminium emmertje 2? liter (losse) melk gehaald onder het door jou genoemde poortje. Het rook er meteen naar boter melk en kaas, ipv olie en benzine.... wie het was die me dit verkocht kan ik me niet herinneren..... ennehh.. oh ja, het was een kunst om met het emmertje te zwaaien zonder 1 druppel te verliezen.
Weer een golf van nostalgische gevoelens.... zucht... ik word oud... :>))

melklevering tijdens vakantie de Kort

Wie kan zich nog herinneren dat als de Kort zijn jaarlijkse vakantie hield, de winkel gesloten was en er dus geen verse dagmelk geleverd werd. De levering in deze wijk werd dan voor een aantal weken overgenomen door melkboer Piet Heijma uit de Sam van Houtenstraat. Piet reed dan met zijn bekende bruine elektrische handkar de Wigbold buurt in en stalde zich dan onder een van de flats, ik meen de Jelte Eelsmastraat. In de ruimte onder de flat werd dan profesorisch m.b.v. kratten en planken een toonbank in elkaar gezet en de verkoop kon beginnen. De wijk achter de Sam van Houtenstraat werd dan in zijn geheel gedaan door Jan, de broer van Piet. De mensen daar hoefden dus geen dorst te hebben, En natuurlijk was de melkzaak ook gewoon open.

Motorzaak

Die motorzaak kwam in latere jaren in de HoCo.
Die zaak is toen nog eens midden in de nacht afgefikt. Mijn moeder (toen toch al 70, inmiddels 90) moest toen nog van de brandweer midden in de nacht haar huis uit. Iedereen in het portiek toen.
Volgende dag heb ik de winkel nog gezien: alles was uitgebrand en de eigenaar in tranen.
Die afhaalsurinamer kan ik me vaag herinneren maar dat was, volgens mij, pas in latere jaren.
Weet gewoon niet meer wat er tussen De Kort en die Surinamer in zat.
Vreemd, want ik kwam er tocg dagelijks langs.

rode Brigges

Geweldig Pa,
wat een prachtig verhaal..... Nog nooit van je gehoord, top!!

Rode brigadier

Bij het zien van de brandmelder bij de winkel van De Kort schiet mij nog een nostalgische herinnering binnen. De brandmelder was niet alleen voor het melden van brand, maar was ook een telefooncel voor de politie. Bij mijn contrôle van mijn sleutelbos kom ik tot de ontdekking dat er nu nog een sleutel van de brandmelder aan zit. Met deze sleutel kon de voorzijde vann de brandmelder worden geopend en kon de diender contact opnemen met het Hoofdbureau via een directe lijn met de telefoon-centrale. Maar de naam rode brigadier komt door de blauwe lamp die bovenop de melder zat. Deze kon door het HB in werking worden gesteld en moest de diender die dan in de buurt was contact opnemen met het HB.
Bij in diensttreding aan een bureau kreeg je een zogenaamd ronde boekje waarin de blokken , waar de afdeling in was verdeeld stonden vermeld. Het bureau Raampoort was afd. 7 en was verdeeld in 8 of negen blokken. Als je voor 2 uur de straat op moest, moest je je op het hele uur melden op een contrôle punt , dat was bij een "rode Brigadier" zodoende had het bureau nog enigszinds zicht op waar de diender zich mee bezig hield . Ik heb trouwens maar één keer meegemaakt dat ik er mee te maken kreeg. Maar dat is een heel ander verhaal.
Elke bureau had een vaste nacht waarin de brandmelders moesten worden gecontroleerd. Aan de Raampoort was dat in de nacht van de 7e op de 8e (afdeling 7)
Er werd dan een diender aangewezen die op zijn fiets alle brandmelders in de afdelig langs moesten en zich even moest melden aan het Hoofdbureau, waarna de telefoniste even de blauwe lamp in werking stelde. Je was er wel een paar uur mee bezig hoor. Maar vandaar dus de naam "Rode Brigadier" .

Sorry, naam vergeten!

Bij het stukje van de Gruyter vergat ik dus mijn naam te zetten, stom!
Groet,
Toos Schouten van Straaten.

De Gruyter

Dag Bart,

Weer zo`n ontzettend leuk stukje van je!! Ik herinner mij al die winkels ook nog goed. Volgens mij was het er in die beginperiode altijd druk! Ik herinner mij van groenteman Boelsma nog goed dat, als je er tussen de middag heen moest van je moeder voor een boodschap, je als kind vaak voor werd geholpen omdat je weer op tijd op school moest zijn, jammer vond ik dat!
Bij slagerij Blommestein stond er op gegeven moment zo`n stelling met Exota: frisdrank in allerlei kleuren! De bruine wilde nog wel eens bij het openen eruit spuiten.
Als kind moesten wij ook naar Almering voor een slof Laurens.

Ik weet nog goed dat de Gruyter in de Nicolaas Ruychaverstraat werd geopend, dat vond mijn moeder geweldig. Het was een echt mooie winkel met tegeltableau`s en de koffie werd in de zak (gemalen?) gedaan waar je bij stond. Ook was daar "het snoepje van de week".
Leuke herinneringen!!

de Kort

Heeft er ook niet een motorzaak ingezeten? Of was dat in de winkel ervoor.... Een snackbar lijkt me wat onlogisch, daar de Noodstop (vh. Hexpoor) er nog steeds zit... (eigen waarneming)

De Kort

Ik heb uit , (overigens onbetrouwbare bron), vernomen, dat er in de winkel van De Kort eerst een soort van snackbar heeft gezeten, daarna een afhaal Surinamer en nu zou er een café in zijn gevestigd.

Almering

Geen idee wat er in de winkel van De Kort is gekomen. Volgens mij was dat nadat ik wegens huwelijk (1969) uit Geuzenveld vertrokken ben .
Almering kon ik snel vinden via Google. Zie: www.detelefoongids.nl/bg-l/17174311-almering+h+b+a/vermelding/

De kort

Vraag mij opeens af: toen De Kort vertrok, wat is er toen in die winkel gekomen?
En als ik het goed begrepen heb bestaat de zaak van Almering nog steeds, alleen nu op een andere locatie.

P.E.N.

Pieter, het is niet zo vreemd dat je aan de 3 Andreaskruizen dacht en daar Amsterdam aan verbond, want P.E.N. is al heel vroeg in de vorige eeuw een samenwerkingsverband aangegaan met het Amsterdamse G.E.B. Zie nl.wikipedia.org/wiki/Provinciaal_Elektriciteitsbedrijf_van_Noord-Holland
Ik herinner mij dat de letters P.E.N. vergezeld waren van een angstaanjagende bliksemflits in rood op een blauw emaille bord. Ja..... dat huisje was gevaarlijk! ;-)

re. : P.E.N.

Beste Frans,
Dankje voor deze terechtwijzing, zoals ik al zei... de wijsheid van mijn vader is er een om te eren. De drie kruisen zal ik ongetwijfeld ergens anders hebben zien staan, maar in verband hebben gebracht met het huisje... mijn fout.

P.E.N.

Beste Pieter, de afkorting P.E.N. stond voor Provinciaal Elektriciteitsbedrijf van Noord-Holland en het bedrijf voerde niet 3 Andreaskruisen.
Die drie kruisen waren voorbehouden aan het Gemeentelijk Energie Bedrijf (G.E.B.)

huisje

Het woord Electriciteitskabelhuisje is ook geen officiële naam, maar uitgevonden door Bart Adrichem en mijn persoontje, tijdens het in een melige bui zittend op "het muurtje" verzinnen van steeds langere woorden.... Er kwam nog wat achter, maar dat ben ik vergeten. PEN stond inderdaad op de dikke stalen deur. Maar er stonden volgens mij ook nog 3 Andreaskruisen op, betekend dat dan niet dat het een gemeentelijk gebeuren is en geen provinciaal. Maar ik ben een leek dus..... Bovendien trek ik de wijsheid van mijn vader niet in twijfel, dus ik zal me wel vergissen...

PEN

PEN staat (stond) naar mijn herinnering voor Provinciaal Electrisch Net

PEN-huisje

Hoi Pieter,

Dat huisje noemden wij het PEN-huisje. en volgens mij stond er ook een tekst op waar dat PEN in voorkwam. De E zal wel voor Elektriciteit gestaan hebben, en de N wellicht voor Nederland.
Ja, een kwartje was heel wat in die tijd. Ik geloof dat ik een kwartje zakgeld kreeg toen ik van de lagere school ging, dus toen was ik 12 jaar. En daar spaarde ik van, je kunt het je nu niet meer voorstellen, voor Prisma-boeken, de allereerste pockets, die te koop waren voor 1 gulden en 25 cent in een boekwinkeltje in de Ruys, meer richting Aalbersestraat. Ze verkochten in dat winkeltje ook geheel andere dingen, zoals in het seizoen bijvoorbeeld kerstartikelen, en soms ging mijn gespaarde geld - en dat geldt ook voor mijn broers Jan en Frans - dan op aan een cadeautje voor mijn ouders. Of die die kitsch-troep waardeerden weet ik eigenlijk niet, ze hebben hun afschuw, als ze die hadden, goed verborgen kunnen houden.