Via Oost (Vrolikstraat) kwam het gezin van Ed in Amsterdam West en Nieuw West (Bos & Lommer) terecht. Een aantal jaren geleden verhuisden hij en zijn vrouw naar Nieuw Sloten. Als Ed wordt gevraagd terug te gaan in de tijd en grappige of merkwaardige herinneringen aan Amsterdam West op te roepen, blijft het opvallend lang stil. Na een pauze verzucht hij: “och, ik heb zoveel gedaan en meegemaakt, ik zou niet weten wat ik jullie zou moeten vertellen.” In dat soort gevallen — zo heeft de ervaring ons geleerd — is het goed eens te vragen naar de kinderen. “Ach, de kinderen. Ja. Daar heb ik wat mee door de stad gereden. Allemaal zaten ze op hun eigen sport en ieder weekend moest er wel érgens naar toe worden gereden.
En wat zou dan een mooie herinnering aan die dagen zijn? Ed denkt even na en begint dan te glimlachen. “Ik weet nog dat ik de coach was van het handbalteam van een van mijn dochters. Ik zat dus iedere wedstrijd op de bank. En zoals het een goed coach betaamt, wilde ik op een dag de verloren wedstrijd nabespreken. Dat moet direct ná de wedstrijd, want anders verslapt de aandacht. Ik zei dus tegen de meiden: ‘kleed je nog niet om, ik kom zo direct even de wedstrijd met jullie doornemen.’ Na een paar minuutjes kom ik dus de kleedkamer binnen in de veronderstelling de dames nog in het sporttenue aan te treffen. Staat de helft van die meiden in het ondergoed vrolijk kwebbelend de schoolweek door te nemen. En vergis je niet, het waren meiden van vijftien, zestien jaar, en alles zat er al op en aan!” Nou is Ed niet vies van vrouwelijk schoon en wil hij evenmin roomser dan de paus zijn, maar dit ging hem toch echt te ver. Hij als volwassen man hoorde in dat tafereeltje niet thuis. Gelukkig ontging het ook die meiden niet dat Ed zich in deze situatie erg ongemakkelijk voelde en dus beantwoordden zij zijn rode koontjes met de plagerige opmerking:’maar coach, u hebt thuis toch ook dochters! Waar maakt u zich druk om?’
Wel een mooi verhaal van Ed, alleen weten we niet of hij de dames dat jaar nog kampioen heeft gemaakt of niet.
Maar coach, u hebt toch ook dochters!
Ed Hanenberg (Paramaribo, 1941) was 23 jaar oud toen hij in 1965 voor het eerst voet aan Nederlandse wal zette. Via een Italiaanse lijndienst was hij naar Engeland (Harwich) gevaren en vanuit daar ging hij met het vliegtuig door naar Schiphol. In 1966 leerde hij zijn huidige vrouw kennen, het jaar daarop werd er getrouwd en in ’67 en ’68 en nog twee keer daarna volgde er gezinsuitbreiding. Na vier kinderen vond de familie Hanenberg het wel mooi zo.
Handbalteam van Ed Ed met de meiden van zijn handbalteam ergens in de jaren tachtig. Links staat een van zijn dochters.
Alle rechten voorbehouden
Alle rechten voorbehouden
1164 keer bekeken
Bekijk meer afbeeldingen
Ed Haneberg anno 2004
Alle rechten voorbehouden