Snel na mijn kennismaking met Yvonne raak ik tevens in gesprek met de twee eigenaren van de Oostoever Hans van den Heuvel (1946) en Wim Thie (1946). Beide heren bestieren hun kroeg al meer dan dertig jaar en doen dat naar eigen zeggen nog steeds met veel plezier. Volgens Yvonne ligt de ware aantrekkingskracht van de Oostoever in de uitstekende en alleszins betaalbare keuken (de varkenshaas is een aanrader) én aan de locatie van waaruit de mooiste zonsondergangen kunnen worden aanschouwd. Volgens de twee uitbaters is de charme van hun kroeg de laagdrempeligheid en het ontbreken van sociaal-maatschappelijke gelaagdheid. "Vandaag zit je naast een chirurg, morgen naast de vuilnisman. Iedereen drinkt zijn drankje en laat de ander in zijn of haar waarde", aldus Hans en Wim.
Het kan nooit eens kwaad zo maar ergens binnen te lopen en dat ervaar ik ook deze avond in de Oostoever. Hans en Wim verhalen over vroeger en zo kom ik er achter dat het gebouw waarin het café huist een hele geschiedenis met zich meedraagt. Veel mensen denken dat het Café-terras de Oostoever bewust de vormen van een schip heeft meegekregen, maar niets is minder waar. Ooit wilde men een gebouw aan de Sloterplas neerzetten met daarop een toren die niet zou onderdoen voor de Euromast. Een stille getuige van die plannen is de imposante liftkelder onder het gebouw. Die heeft men in 1961 nog wel kunnen aanleggen, net voordat het geld op was. Wim legt uit: "De gemeente had ooit grote plannen om op strategische punten waar men de stad verlaat, herkenningspunten aan te brengen, zodat men altijd de weg terug kon vinden. De toren op het Mecatorplein is daar een voorbeeld van. En natuurlijk het gebouw van de Oostoever."
Wim en Hans vertellen ons ook nog dat ze hier in 1974 begonnen met alleen een kiosk waar ze zomers ijsjes, frisdranken en patat verkochten. Later, halverwege de jaren tachtig, hebben ze er samen met het Grondbedrijf het huidige cafégedeelte opgezet. Het heeft toen een boel bloed, zweet en tranen gekost, maar ze zijn nog steeds trots op hun eigen kroeg. Miljonair worden ze er niet mee — en dat is ook geen streven — maar ze hoeven er ook niet ieder eurodubbeltje voor om te draaien. "Zoals het nu gaat, gaat het eigenlijk wel goed."
En inderdaad, ik voel me in café de Oostoever prima op mijn gemak. Yvonne, Hans, Wim en de andere aanwezige gasten hebben het prima voor elkaar zo.
