Dag meneer en mevrouw Helianthus!

Verteller: Lonneke Koningen
7 Fans
Slotermeer

Na bijna vijfendertig jaar zal ook de laatste van de langstzittende winkeliers aan de Louis Couperusstraat afscheid nemen van de buurt. Lonneke Koningen kijkt terug, blikt een beetje vooruit en neemt afscheid – “met pijn in mijn hart” – van haar klanten

Lonneke Vork Foto: Shirley Brandeis, december 2008

Lonneke Vork Foto: Shirley Brandeis, december 2008

Alle rechten voorbehouden

De bloemenopleiding deed ze er voor de lol bij. Lonneke Vork was voorbestemd voor het groentevak. Vader Vork runde de zaak in Zuid, de bekende Vork. Vanaf het moment dat kleine Lonneke een aardappelschilmesje kon vasthouden, was het meehelpen in de zaak. “Het was net na de oorlog. Opbouwen moesten we. Niet zeuren, maar doen. En dat heb ik sindsdien altijd gedaan.”

Voor de lol

Haar vleugels wilde ze uitslaan, een eigen winkel, samen met haar Ferry, ook werkzaam in de groente en – oh, toeval – met een grote interesse in bloemen. “We hadden allebei voor de lol ons vakdiploma gehaald.” En dat kwam goed van pas toen Lonneke in Slotermeer een winkelpand kon overnemen. Een bloemenwinkel, dus waarom niet dan toch die bloemen in gaan? “Daar stond ik dan, in mijn bloemenzaak. Ver weg uit de vertrouwde omgeving van Vork. Ik wist niet eens hoe je een bos tulpen moest inpakken!” En alhoewel ze in het begin de emmers chrysanten nog tot aan het randje vulde (niet doen dus), leerde ze met een beetje vallen en altijd weer opstaan het vak in de praktijk.

Show

Goede herinneringen heeft ze aan het rijtje winkeliers in de beginjaren. Ria van de bakker, Cor en Arthur van de groentewinkel, Elvira van de kapper, slagerij de Groot naast haar. “De Groot senior heb ik ooit nog eens met spoed naar het ziekenhuis gereden. Lag ie daar doodziek, maar of ik wel even aan de winkel wilde doorgeven dat de gekookte worst van het vuur moest.” Niet zeuren, maar doen, bleef het motto al die jaren. De kraamtijd was van korte duur, de kinderwagen stond tussen de plantjes achter in de zaak en Ferry’s ziekte weerhielden Lonneke er niet van door te werken. “De show gaat altijd maar door.”

Online

“Gezondheid kun je niet plannen. De stress wordt te groot,” legt ze de reden van het afscheid uit. Een lichtpuntje in deze week: de winkel wordt voortgezet. Maar ook deze laatste weken – eind van het jaar stopt ze ermee – verdriet. “Ik zal de mensen, dierbare klanten met wie ik soms een vriendschapsband heb gekregen, missen. Met pijn in mijn hart ga ik weg.” Niet helemaal. In dit digitale tijdperk is ook Helianthus online te vinden op het internet. Geen winkel meer, wel een site. Vanaf het nieuwe jaar kunt u uw bestellingen plaatsen via de website www.helianthusvof.nl en per telefoon (020 6113490) of fax (020 6149821). Dus een klein beetje afscheid van meneer en mevrouw Helianthus. Lachend: “Dat is de naam van de zaak. Twee Latijnse woorden voor zon en bloem. Maar de meeste mensen denken dat het onze achternaam is.” Dag meneer en mevrouw Helianthus!

De dag na publicatie van dit verhaal in de Westerpost is - op 18 december 2008 - Ferry Koningen overleden. RIP

Gepubliceerd: 30 december 2008


Lees ook 'Voor een boeket én een praatje' van 18 april 2008.

Alle rechten voorbehouden

753 keer bekeken

2 reacties

Voeg je reactie toe
Bezoeker

Buurmam Henk

Lonneke ik wens jou en je familie heel veel geluk in 2009
en niet alleen in 2009 maar ook de verdere jaren
en ik dank jullie voor de lange jaren vriendschap wij zullen
julie missen in de buurt !!!

Annick van Ommeren-Marquer

weg bloemen, weg praatje...

Wat zullen wij "Jullie" missen!!!