Spelen op de Haarlemmerweg
Nog een belangrijk deel van mijn jeugd was de Haarlemmerweg. Als er een ongeluk gebeurde liep heel Geuzenveld uit en er is een keer een bus in de Haarlemmertrekvaart gereden.(Hoe dat afgelopen is weet ik niet meer) Het allerleukste vond ik het als het gras tussen de rijbanen gemaaid was en dan gingen we met een aantal kinderen al het gras op een grote hoop gooien en maakten we een super hooiberg om te spelen en te springen. We barstten allemaal van de jeuk als we thuiskwamen. Later is het verboden door de politie. Op een gegeven moment werd onze straat opgeknapt en kregen we een kademuur. Voordat het zover was werden er bergen aarde gestort en ik weet nog dat o.a. mijn broertjes aan de zijkanten van die bergen grote holen groeven en helemaal in de bergen verdwenen. Toen is de politie gekomen om te vertellen dat dat heel gevaarlijk was en iedereen ging er gauw uit. Een uur later kwam mijn jongste broertje tevoorschijn en hij was al die tijd in de berg blijven zitten. (onvoorstelbaar dat er geen ongelukken gebeurd zijn)
Spelen in de rotzooi
Er werd ook wel eens rotzooi gedumpt op het wilde veld en ik heb een keer met een vies goedje gespeeld en zat daardoor na een dag of drie onder de zweren. Helemaal in het verband (behalve mijn hoofd). Ik zat toen nog op de kleuterschool en er waren moeders die het zo zielig vonden en zij gaven me een snoepje. Ik moest toen elke dag naar de dokter om alles schoon te laten maken en nieuw verband om. Gelukkig is het over gegaan. Later heb ik nog eens in hele dikke rioolbuizen gespeeld en had ik weer zweren op mijn rug. (Pijnlijk) We vlochten in de lente en zomer hele mooie bloemenkransen van de madeliefjes en boterbloemen die op het veld groeiden. Er woonden veel kinderen in de buurt en er was altijd wel iemand om mee te spelen. Er was ruimte genoeg om buiten schooltje te spelen met allemaal kleine tafeltjes en stoeltjes die we thuis ophaalden. In het begin waren er nog geen auto's en voor ons kinderen was het een eldorado. We maakten ook vaak tenten van oude lakens en zo hadden we altijd wat te spelen. De schooltijden waren van 9 tot 12 uur en van 2 tot 4 uur. Tussen de middag had je dus ook nog tijd om lekker buiten te spelen.
Altijd een plas voor de deur
Een herinnering van mijn moeder(ik weet dat zelf niet meer) was dat als het geregend had precies bij ons voor de deur een hele grote plas bleef liggen en ze heeft ons een keer binnen gehouden omdat nu al die andere buurtkinderen maar eens flink in de plas moesten spetteren in plaats van de Warmerdammetjes. Toen de buurkinderen nat waren en de plas weg mochten wij eindelijk naar buiten. Een van mijn buurmeisjes(Ans) is een keer een tijd ziek geweest (Roodvonk meen ik) en na schooltijd ging ik steeds bij haar spelen omdat ik het zo zielig vond. Haar bed stond in de huiskamer en we verzonnen altijd iets te spelen op bed.
Patat en chinees
Mijn moeder bakte altijd zelf patat en ik weet nog dat zij een keer tien kilo aardappelen heeft geschild om alle buurtkinderen te voorzien van een grote zak patates met fritessaus. Op het Lambertus Zijlplein kwam een chinees en verscheidene buren gingen met een pannetje op pad om er nasi goreng in te laten doen. Mijn moeder vond dat helemaal niks en mijn vader zei dat er niets boven zelfgebakken nasi goreng ging. (Mijn vader maakte altijd de nasi en ja het was altijd een feest.) Voor mij was zo'n buur met een pannentje chinees altijd heel gewaagd en stiekum wou ik wel proeven.
Klik hier voor de andere delen en alle andere verhalen van Marie-Anja.