Spelen in Geuzenveld

9 Fans
Geuzenveld

Herinneringen aan de Jacob Cabeliaustraat en de Wigbolt Ripperdastraat, deel 4

Een buurmeisje en mijn persoontje als grote lummels met een zelfgemaakte tent. De kademuur is in beeld en je ziet dat er nog geen bebouwing is. Ik denk dat ik een jaar of twaalf was. (44 jaar geleden) Foto: collectie Marie-Anja Seitz-Warmerdam Met de Haarlemmerweg op de achtergrond - Foto: collectie Marie-Anja Seitz-Warmerdam

Een buurmeisje en mijn persoontje als grote lummels met een zelfgemaakte tent. De kademuur is in beeld en je ziet dat er nog geen bebouwing is. Ik denk dat ik een jaar of twaalf was. (44 jaar geleden) Foto: collectie Marie-Anja Seitz-Warmerdam Met de Haarlemmerweg op de achtergrond - Foto: collectie Marie-Anja Seitz-Warmerdam

Alle rechten voorbehouden
Spelen op de Haarlemmerweg

Nog een belangrijk deel van mijn jeugd was de Haarlemmerweg. Als er een ongeluk gebeurde liep heel Geuzenveld uit en er is een keer een bus in de Haarlemmertrekvaart gereden.(Hoe dat afgelopen is weet ik niet meer)  Het allerleukste vond ik het als het gras tussen de rijbanen gemaaid was en dan gingen we met een aantal kinderen al het gras op een grote hoop gooien en maakten we een super hooiberg  om te spelen en te springen. We barstten allemaal van de jeuk als we thuiskwamen.  Later is het verboden door de politie. Op een gegeven moment werd onze straat opgeknapt en kregen we een kademuur. Voordat het zover was werden er bergen aarde gestort en ik weet nog dat o.a. mijn broertjes aan de zijkanten van die bergen grote holen groeven en helemaal in de bergen verdwenen. Toen is de politie gekomen om te vertellen dat dat heel gevaarlijk was en iedereen ging er gauw uit. Een uur later kwam mijn jongste broertje tevoorschijn en hij was al die tijd in de berg blijven zitten.  (onvoorstelbaar dat er geen ongelukken gebeurd zijn)

Spelen in de rotzooi

Er werd ook wel eens rotzooi gedumpt op het wilde veld en ik heb een keer met een vies goedje gespeeld en zat daardoor na een dag of drie onder de zweren. Helemaal in het verband (behalve mijn hoofd). Ik zat toen nog op de kleuterschool en er waren moeders die het zo zielig vonden  en zij gaven me een snoepje. Ik moest toen elke dag naar de dokter om alles schoon te laten maken en nieuw verband om. Gelukkig is het over gegaan. Later heb ik nog eens in hele dikke rioolbuizen gespeeld en had ik weer zweren op mijn rug. (Pijnlijk) We vlochten in de lente en zomer hele mooie bloemenkransen van de madeliefjes en boterbloemen die op het veld groeiden. Er woonden veel kinderen in de buurt en er was altijd wel iemand om mee te spelen. Er was ruimte genoeg om buiten schooltje te spelen met allemaal kleine tafeltjes en stoeltjes die we thuis ophaalden. In het begin waren er nog geen auto's en voor ons kinderen was het een eldorado. We maakten ook vaak tenten van oude lakens en  zo hadden we altijd wat te spelen. De schooltijden waren van 9 tot 12 uur en van 2 tot 4 uur. Tussen de middag had je dus ook nog tijd om lekker buiten te spelen. 

Altijd een plas voor de deur

Een herinnering van mijn moeder(ik weet dat zelf niet meer) was dat als het geregend had precies bij ons voor de deur een hele grote plas bleef liggen en ze heeft ons een keer binnen gehouden omdat nu al die andere buurtkinderen maar eens flink in de plas moesten spetteren in plaats van de Warmerdammetjes. Toen de buurkinderen nat waren en de plas weg mochten wij eindelijk naar buiten. Een van mijn buurmeisjes(Ans) is een keer een tijd ziek geweest (Roodvonk meen ik) en na schooltijd ging ik steeds bij haar spelen omdat ik het zo zielig vond. Haar bed stond in de huiskamer en we verzonnen altijd iets te spelen op bed.

Patat en chinees

Mijn moeder bakte altijd zelf patat en ik weet nog dat zij een keer tien kilo aardappelen heeft geschild om alle buurtkinderen te voorzien van een grote zak patates met fritessaus. Op het Lambertus Zijlplein kwam een chinees en verscheidene buren gingen met een pannetje op pad om er nasi goreng in te laten doen. Mijn moeder vond dat helemaal niks en mijn vader zei dat er niets boven zelfgebakken nasi goreng ging. (Mijn vader maakte altijd de nasi en ja het was altijd een feest.) Voor mij was zo'n buur met een pannentje chinees altijd heel gewaagd en stiekum wou ik wel proeven.

Klik hier voor de andere delen en alle andere verhalen van Marie-Anja.

Alle rechten voorbehouden

2050 keer bekeken

16 reacties

Voeg je reactie toe
Dineke Klanke-Heil

Re: Fam Heil

Marie-Anja Seitz-Warmerdam:
Hoi Hanneke
Ja, ik herinner me de Fam. Heil nog wel want met Beppeke Heil heb ik vaak gespeeld.

Hoi. Over welke Familie Heil gaat dit? Ikzelf ben Dineke Heil en woonde met mijn ouders en zusje Willy in de Dr. H. Colijnstraat 115, 1e gallerij, 3e huis van de hoek. Mijn Oma heette Bep (zij werd overigens door zeer weinig mensen bij haar voornaam genoemd) en woonde samen met mijn Opa in de Dirk Sonoystraat op nr. 169hs. Ik heb ook nog een nicht die Bep heet maar zij woonde met haar ouders, zusje Rina en broertje Gerard in Osdorp. Ik weet dat ik heel laat reageer maar werd hier vanmorgen op geattendeerd door Okko Steensma. Ik ben heel erg benieuwd!

Bart Spruijt

Re: Hendrik-Jan

Jan hendrik hoe gaat het met jou? we hebben elkaar al heel lang niet meer gezien maar wil wel weer eens met je in contact komen

Bart Spruijt

Re: Hendrik-Jan

Bart ik heet ook bart en ben een oude buurjongen van JH. En zou graag met hem in contact komen

Bezoeker

Fam Heil

Hoi Hanneke

Ja, ik herinner me de Fam. Heil nog wel want met Beppeke Heil heb ik vaak gespeeld.

Hanneke Suurenbroek

Haarlemmerweg

Ja ik kan me nog herinneren dat er op een keer een motorrijder, met een vrouw achterop, een ongeluk kreeg op de Haarlemmerweg. Ik weet echt niet meer precies hoe en wat, maar ik weet nog wel dat ik verse aardbeien zag drijven in de sloot. Dat wat een hele rare ervaring ik ik nooit ben vergeen. Kennen jullie de familie Heil trouwens nog?

Marie-Anja Seitz-Warmerdam

Meneer Plenter

Hallo meneer Plenter

Leuk dat u reageerde en Hendrik-Jan nog steeds een warm hart toedraagt.

Groetekes (en ook aan mevrouw Plenter) van Marie-Anja

Marie-Anja Seitz-Warmerdam

reactie op wilma

Hoi Wilma

Leuk dat je het stukje ook weer gelezen hebt.
Ik heb nog wel meer herinneringen dus er komen nog een paar stukjes van mijn hand. Hoop dat je die ook weet te vinden en dat je gebeurtenissen herkent.

Iedereen mag van mij vinden wat hij wil uiteraard maar ik vind ook dat iedereen zijn naam erbij moet zetten!!!

Groetekes van Marie-Anja

Bezoeker

Wilma

Ik denk niet dat jij hoeft te denken voor anderen wat ze wel en niet mogen schrijven. Ik denk ook niet dat jij moet bepalen of iemand zijn naam wel of niet bij een artikel schrijft. Maar bedankt voor je bemoeienissen.

Bezoeker

Hendrik-Jan

Waar hebben we het hier over?

Reageer op het stukje van Marie-Anja zonder persoonlijk te worden.
En als je dan toch dat soort opmerkingen kwijt wil schrijf dan je naam erbij.

Marie-Anja, leuk stukje weer!

groet,

Wilma

Bezoeker

Intelligent ?

Nou, zeer intelligent vind ik wel erg ver gaan, misschien slim en zakelijk en altijd op zoek naar de lol dat wel, maar erg intelligent, nee dat niet. Van behulpzaamheid heb ik nooit wat kunnen merken sorry. Maar goed ieder zijn mening hierover.
Wat is er overigens kwaad aan als je zegt dat iemand wat stug wordt gevonden en weinig betrokken ? Dat zie ik niet.

Bart Plenter (buurman)

Hendrik-Jan

Hendrik- Jan was een zeer intelligent man en daarbij ook erg behulpzaam voor mensen die hij KON helpen. Ik weet het uit ervraring. Dus geen kwaad woord over H.J.

Tine-Marie Salis-Warmerdam

BROER

Ik ben het helemaal mee eens mijn zus hierboven, ik vind het zeer vervelend als mensen een reactie geven zonder hun naam bekend te maken en dat je niet weet met wie je te maken hebt.

Marie-Anja

Broer

Mijn broer Hendrik-Jan is alleen stug tegen onbeleefde mensen.

Groetekes van Marie-Anja

Bezoeker

Hendrikje

Ja , het was me er eentje . Vind hem nu wat stug en weinig betrokken meer, jammer, maar misschien zit ie in de menopauze dat kan.

Marie-Anja

gebroken been

Hoi tine-Marie

Ja, ik weet ook nog dat Hendrik-jan zijn been had gebroken en volgens mij werd Anne-Marie toen als baby opgevangen door mevrouw Blokdijk en zij heeft Anne-Marie toen een theedoek als luier omgedaan.

Tine-Marie Salis-Warmerdam

spelen in Geuzenveld

Ook ik kan mij nog herinneren dat de kademuur gebouwd werd en dat wij in de aarde speelde, al was ik nog heel klein. Ook kan ik mij herinneren dat op de kruising bij Haarlemmerweg bij ons huis toendertijd twee auto's rechtop tegen elkaar stonden, dat was erg sensationeel En over dat patat bakken van ons moeder, elke keer als ze patat bakte, at de halve straat van ons gedeelte van de Wigbolt mee en alle moeders weer mopperen daarover. Ook weet ik nog dat met die rommel op het veld, iemand een keer een oude auto had gedumpt. Een aantal jongenswaronder mijn broer Hendrik, vonden dat zeer leuk en gingen de auto ophalen. Met als resultaat wat er precies gebeurde weet ik niet, maar wel dat mijn broer een gebroken been eraan overhield en zes weken lang in de huiskamer moest slapen, omdat hij niet naar boven kon. Wat ik zelf erg leuk vond, is dat de hele straat ons tussen de middag opving en wij verdeeld werden onder buren om een boterhammetje te eten. Dat is tegenwoordig wel anders.