Pick-up en inktlap

7 Fans
Geuzenveld

Nog wat herinneringen uit mijn jeugd in Geuzenveld.

Er woonde bij ons in de straat ook een jongen waar ik vanaf het begin heel goed mee kon spelen. Die jongen heette Ruud Vlek. Wij wilden een keer op woensdagmiddag samen gaan zwemmen en mevrouw Vlek vond het goed maar mijn moeder vond het helemaal niks. Ik vond dat nou zo raar!!! Het enige wat mijn moeder erover kwijt wilde was "een jongen en een meisje eigenwijsje". Ik herinner me ook nog een verjaardagsfeestje waar Ruud Vlek en Marianne Schipperheyn in ieder geval ook bij waren . Ik weet niet meer bij wie het was maar er was een pick-up en we kozen steeds om de beurt een plaatje uit en dat werd dan gedraaid. Ria Valk met Rocking Billy en Chub Checker(als de naam verkeerd gespeld is SORRY) met she's lovely lovely en we dansten en zongen allemaal mee. Het was allemaal nieuw in die tijd en het was heel bijzonder zo'n pick-up.

Nu nog wat over de lagere school periode.

Op de lagere school moest je leren schrijven met een kroontjespen en die doopte je in de inktpot. De inktpot was altijd een knoeipot bij mij en het vloeipapiertje dat je gebruikte om het geschrevene te drogen was ook altijd vol. Bij de zuster of juf moest je dan een nieuwe halen en de oude laten zien. De leerkracht kon altijd precies zien of je had zitten spelen met de inkt en daardoor het vloeiblad volgekledderd was. Ik vond het wel heel leuk om te schrijven maar je moest niet hard drukken op het papier want dan ging je kroontjespen doormidden splijten en had je valse letters. Wat een gedoe was dat voor ons kliederaartjes. We hadden ook een inktlap en ik had altijd een door mijn moeder gemaakte vrolijke bonte inktlap. Even een kleine uitleg voor de onwetenden onder ons. Men neme een aantal kleine stukjes stof bijvoorbeeld van 10 bij 10 centimeter en leg die op elkaar. Dan haal je een draad door het geheel en zet er een knoop bovenop in het midden en klaar is je inktlap. Sommige kinderen hadden een gekochte en die was van zemenlerenlapjes. Dat was een hele luxe want de meeste kinderen hadden een zelfgemaakte.

Gepubliceerd: 14 augustus 2009

Klik hier voor alle verhalen van Marie-Anja.

Alle rechten voorbehouden

1449 keer bekeken

12 reacties

Voeg je reactie toe
Nancy Neys

Inktlap

Ja ook ik had een zelfgemaakte (door mijn moeder) inktlap van verschillende stukjes stof opelkaar. De randen waren met een kartelschaar geknipt. Ik zat op de Maria Regina School. In de eerste klas leerden we eerst de letters schrijven. Ik weet niet of we eerst met een potlood moesten schrijven. Wat ik me herinner zijn de tafeltjes met rechtsboven het schuifklepje waar je inktpotje inzat. Daarnaast ruimte voor je potlood/pen? We hadden eerst tafeltjes meen ik met een open ruimte daarna kwamen de klaptafeltjes. Ook het schoolbord kon toen op en neer. Ik denk dat dit al in de nieuwe school was. Dus eerst met de pen, ik begon volgens mij niet met een kroontjespen maar met een gewone rechte pen met zwarte inkt. Een hele pagina, bijvoorbeeld a. Je had ook een vloei, waarmee je te dikke inkt weg kon halen. Maar je moest dan oppassen voor vlekken. Als je heel mooi en netjes had geschreven dan kreeg je daarvoor een punt. Had je 10x een ruime voldoende (met stempeltje, daarna een plaatje?) dan mocht je een andere kleur inkt uitzoeken. Rood, Groen, Blauw. Tijdens de Sinterklaastijd kreeg je een stempel van Sint of Piet.

Buck

Herinneringen van Buck

Mijn herinneringen gaan terug naar begin jaren 60.
Op de hoek van de Orteliusstraat/Willem Schoutenstraat stonden jongens met hele mooie brommers, Royal Nords, Benelli,s, Bianci's. Hun haar in grote kuiven, die ze met een stalen kam iedere keer in de winkelruit in model brachten.
Zwarte leren jacks en vettige spijkerbroeken.
Het was hun einde tijdperk, de Merseybeat was in opkomst met alle veranderingen.Sommige werden Mods, anderen bleven rockers, wat voor spanningen zorgde in de buurt.
( Maar die jongens hebben grote invloed op mij gehad )

De 1e pick up was van V&D. The Searchers, Swinging Blue Jeans, al die singletjes draaiden we.En The Kinks, vooral The Kinks.
In 1965 veranderde de kleding, naar de Provotijd.
Bij het Werkmanpaleis op de Nieuwendijk kreeg ik mijn eerste witte spijkerpak, van Lee.
14 was ik.

Daar onder droeg ik een paars t shirt en paarse boeties, we schrijven zomer 1965.

Bezoeker

Inktlap

Hallo Allemaal

Ik weet nog goed dat ik altijd het lapje van mijn mooiste zelfgemaakte jurk van dat moment probeerde schoon te houden omdat ik het zo zonde vond als er meteen van die vlekken opzaten. (Soms veegde ik mijn pen nog liever stiekum aan mijn onderjurk af.)
Het vullen van de potjes vond ik ook altijd leuk om naar te kijken en die geur is nog steeds heel speciaal.

De letterbak is geen bovendrijver voor mij.

Groetekes van Marie-Anja

Hanneke Suurenbroek

Oh jee die verschrikkelijke inkttroep

He meisjes,

Ja die inktlap had ik niet nodig. Ik kwam altijd thuis met mijn kleren vol met inkt tot grote wanhoop van mijn moeder. Het schrijven begon eerste met potlood en op een gegeven moment mocht je dan met pen proberen te schrijven. Ik ruik het gewoon nog......het nieuwe etuitje, met daarin de nieuwe inktlap. Inderdaad van een soort zeemleer. De inkt, de blauwe vingers. Kunnen jullie je de geur van de letterbak nog herinneren? De leesplank heerlijk.

Groetjes van Hanneke

Hanneke Suurenbroek

Pick-up en inktlap

Jetty Temme, 15 Aug 2009, 19:59
Hoi Marie-Anja,weer een gezellig stukje vroeger.
Die inktlappen, ja, we maakten ze zelf van
overgebleven lapjes stof van kleren die m'n moeder
had gemaakt. Vaak waren de lapjes zo dun (achteraf
niet zo slim, maar de motiefjes en kleurtjes waren
belangrijker dan de dikte van de stof....). dat
wanneer je je pen afveegde je vingers net zo vies
waren als die lapjes! Overigens was die inktpot
niet alleen bij jou een knoeipot, bij mij lag m'n
tafeltje ook regelmatig vol met klodders inkt.
Oja, zie het niet als verbetering hoor, maar die
meneer van lovely lovely heet Chubby Checker. Hij
is getrouwd met een nederlandse miss 19zoveel,
Rina Lodders. Deze wetenschap waarschijnlijk omdat
ik drie jaar ouder ben dan jij (1949), en dat dit
gegeven toen héél belangrijk was!Ben er trouwens
erg nieuwsgierig naar hoe al deze kleine en grote
gebeurtenissen uit onze jeugd bij jou naar boven
komen drijven, bij mij komt het aha-gevoel pas bij
het lezen van jouw stukjes. Erg veel groeten,Jetty

He Jetty,

Hoe is het eigenlijk met je kleine zusje Conny. Is jarenlang mijn vriendin geweest die ik voor het laatst heb gezien in 1989.

Bezoeker

Inktlap

Hoi Marie-Anja,

Weer een leuk stukje!Ik herinner mij dat schrijven met die kroontjespen ook nog heel goed! Het gaf vaak een hoop vlekken en vieze vingers. Ik herinner mij ook nog goed hoe al die kleine inktpotjes bijgevuld werden uit zo`n grote fles, dat rook ook zo speciaal. Die inktlappen zie ik nog zo voor me. Mijn moeder knipte altijd rondjes uit overgebleven stof van de kleding die zij voor ons maakte. Ze maakte er echt een heel werk van, met een mooie knoop in het midden. Ik vond het leuk om de verschillende lapje te bekijken. Die gekochte zeemleren inktlappen vonden we erg aantrekkelijk maar eigenlijk waren ze lang zo mooi niet!
Leuk hoor, al die herinneringen delen, ik vind het ook heel leuk dat wij bij elkaar in de klas gezeten hebben.

Groetjes,
Toos

jetty temme

Bovendrijven van herinneringen

Volgens mij is dat goed zo, lekker spontaan opschrijven, en niet meer over nadenken! Bovendien, je ziet het aan de reacties, iedereen geniet ervan (een enkele zuurpruim nagelaten, maar daar weet je man weer feilloos op te reageren, wat een lieverd!) dus, ga lekker zo door!
Fijne zondag,
Jetty

Bezoeker

Bovendrijven van herinneringen

Hoi Jetty

Eigenlijk had ik ook geen idee dat ik nog zoveel wist over vroeger maar iedere keer komen er gewoon wat herinneringen bovendrijven en tik ik dat meteen naar de redactie . Ik ben (nog ) niet zo thuis op de computer dat ik van tevoren stukjes kan tikken en opslaan dus als er een bovendrijver komt tik ik het zo gauw mogelijk in en verzend het naar de redactie .

Groetekes van Marie-Anja

Channah van Straaten

Jetty-Irma

Halo Jetty,
Het klopt helemaal. Wij woonden in de Eerste Hugo de Grootstraat, in het stuk tussen Frederik Hendrikstraat en Van Oldebarneveldtstraat. Maar ik heb niet op de Michael Ulo gezeten, maar op de Maris Stella. Ik herinner mij Irma ook alleen maar uit mijn lagere schoolperiode. Hoe gaat het met haar? Doe haar in ieder geval mijn hartelijke groeten.

Groeten van Channah

Bezoeker

Jetty?

Dag Channah,
Ik heb inderdaad een oudere zusje dat Irma heet, wij woonden in de Corn. Roobolstraat ('t straatje van de melkboer) op nr. 14, daarvoor hebben wij in de Van Houweningenstraat gewoond, en op de Da Costakade op school gezeten (n.m.m. De Liefde). Als ik het goed heb heette jij Ans(je). Heb jij niet ook op de Michael Ulo gezeten?

Channah van Straaten

Jetty?

Kan het zijn dat jij een ouder zusje hebt die Irma heet? En woonden jullie in 'de laagbouw'? En voordat jullie in Geuzenveld woonden in Oud-West? Ik kan mij een Irma Temme (of soortgelijke familienaam) herinneren vanuit mijn lagere schooltijd op de Da Costakade, die op gegeven moment verhuisde, en die ik later weer tegenkwam op de Maria Reginaschool aan de Ruys de Beerenbrouckstraat/Dolhaantjesstraat.

Jetty Temme

Pick-up en inktlap

Hoi Marie-Anja,
weer een gezellig stukje vroeger. Die inktlappen, ja, we maakten ze zelf van overgebleven lapjes stof van kleren die m'n moeder had gemaakt. Vaak waren de lapjes zo dun (achteraf niet zo slim, maar de motiefjes en kleurtjes waren belangrijker dan de dikte van de stof....). dat wanneer je je pen afveegde je vingers net zo vies waren als die lapjes! Overigens was die inktpot niet alleen bij jou een knoeipot, bij mij lag m'n tafeltje ook regelmatig vol met klodders inkt.
Oja, zie het niet als verbetering hoor, maar die meneer van lovely lovely heet Chubby Checker. Hij is getrouwd met een nederlandse miss 19zoveel, Rina Lodders. Deze wetenschap waarschijnlijk omdat ik drie jaar ouder ben dan jij (1949), en dat dit gegeven toen héél belangrijk was!
Ben er trouwens erg nieuwsgierig naar hoe al deze kleine en grote gebeurtenissen uit onze jeugd bij jou naar boven komen drijven, bij mij komt het aha-gevoel pas bij het lezen van jouw stukjes.

Erg veel groeten,
Jetty