Obbes, de groente boer Bos & Lommerweg:
Wij kwamen daar niet, te duur, behalve voor de zuurkool, want daar was hij lekker goedkoop mee. Bovendien, de zuurkool kwam uit het vat, had weinig water, en veel zwarte pepers. ‘s Woensdags had moe meestal maar Fl. 1,50 over. Dus zuurkool voor het avondeten. Eén Gulden voor de worst, en dan ik werd dus naar Obbes gestuurd om één pond zuurkool te kopen voor 50 cent. Op de weg naar huis, at ik al een kwart op. Moe was woest. “Is dat alles dat je kreeg, die kerel is een afzetter”. Ik was het met haar eens. “Ja mam, je hebt gelijk hoor, die kerel is een afzetter”.
Als tribuut eet onze (mijn) familie nog steeds “Zuurkool met Worst”, met kaantjes natuurlijk, als iets speciaals voor het avond eten.
Agema, de groenteboer, Reinaard de Vos:
Heel aardige en grote kerel, die een grote bouvier had, genaamd Blackie.
Eens per week kwam het draaiorgel G. Perlee voorbij die daar opzettelijk een nummertje deed. De hond begon dan vreselijk te janken, totdat Agema hun een gulden toegooide met de boodschap om “op te hoepelen”.
Van der Heiden bakkerij, Theophilusstraat:
Wij kochten daar niets, omdat die op een bijzondere manier het handelswaar buiten op de stoep liet afkoelen. Ook was die te duur.
Schoenmaker zonder naam, hoek Esmoreitstraat:
Vele kinderen had hij, moe mocht hem niet. Maar de enige schoenmakerij in de buurt, dus hadden we geen keuze en brachten onze schoenen toch daar.
Zolen en hakken, zoals moe haar order was. Veertien gulden' in die tijd veel geld.
Bovendien wist die man goed schaatsen te slijpen, verkocht ook riemen en banden.
Stam chocolade winkel, Bos & Lommer:
Altijd prachtige etalages, gedurende Pasen en Sinterklaas. Speelgoed zoals Dinky Toys was met chocolade versiert, en een strik er op. Het winkelraam zat altijd besmeurd met neusafdrukken en ademhalings-overblijfselen.
Elektrische Huishoudelijke dingen, Bos & Lommer tegenover Theophilusstraat:
Toen de T.V. uitkwam zette de man een sofa in de winkel met de rug tegen het raam en daar tegenover een T.V. De hele buurt kwam uitgelopen om geluidloos T.V. op straat te genieten. Linke Pik. Het bracht zeker later de klandizie binnen, want die wilde T.V. mét geluid thuis hebben.
Schildersbedrijf Heere, Theophilusstraat:
Die had een 1959 Chevrolet Bel Air. Zwart, met rood van binnen, heel mooi.
Een knappe jonge vrouw achter de toonbank, die altijd sigaretten nodig had. Dus stuurde zij mij naar de sigarenwinkel om een pakje te halen. Voor de gedane moeite kreeg ik altijd een grote zak droppies.
Lees ook deel 1, klik hier en deel 3, klik hier.
Morgen het derde en laatste deel.