Op De Rijpgracht nummer 42 ben ik geboren en groeide daar ook op. Tot ik als 24 jarige trouwde en naar de 1e Helmersstraat verhuisde. Alleen de scheiding al met het huis, waar je tot dan toe van alles meemaakte, zorgde voor een volwassen gevoel. Voor het eerst helemaal op eigen benen staan, zonder de steun van ouders die er tot die tijd voor hadden gezorgd, dat je beschermt opgroeide. Want zo was het wel.
Nummer 42 was het laatste huis op De Rijpgracht, direct daarnaast begon De Rijpstraat. Met huizen die, in onze ogen, een stuk minder allure hadden. Of hadden wij het misschien wat hoog in de bol. De stijl van deze buurhuizen, was van hetzelfde type als die in de Bestevaerstraat, een straat die wijd en zijd niet al te best bekent stond. Mijn ouders kwamen daar na vele omzwervingen terecht en huurde de woning van woningbouw vereniging Zomers Buiten. Dit moest wel want het was in die tijd heel normaal dat dochters hun moeders volgden en mijn oma was weer eens verhuisd. Met oma van Puffelen was het zo erg dat mijn opa, die als portier op de Westergasfabriek werkte, wel eens voor de verkeerde deur stond, oma was vergeten te zeggen dat ze zouden verhuizen. Toen zij in de Tjerk Hiddes de Vriesstraat kwam en daar alleen al op twee verschillende adressen woonde, was dat voor mijn ouders reden genoeg om daar ook in die buurt te gaan wonen.
Vanaf mijn vroegste herinnering werd de ‘trap’ van nummer 42 bewoond door de families: Peterson, Fokkens en Gevoel. Gevoel was een kinderloos echtpaar die volgens de verhalen uit Drenthe kwamen, zij woonden in het benedenhuis. Mevrouw Gevoel was niet onaardig, haar man een nare vent, die niets van anderen kon velen. Het gebeurde wel eens dat er bij het ophangen van de was, op de veranda, iets naar beneden viel. Het was dan de vraag of het terugkwam. Eén keer gebeurde het dat er een kledingstuk via de tuin van Gevoel op het dak terechtkwam van de fietsenwinkelschuur die als stalling fungeerde. Ik werd er op uitgestuurd om dit op te halen en met een laddertje, dat meneer Lanen de fietsenmaker, voor mij vasthield redde ik dat.
Gepubliceerd: 21 september 2009