Als kleine jongen ging ik met mijn vader, toen er achter "de dijk" nog alleen maar grasland was, in het voorjaar eieren zoeken en in de winter als er genoeg ijs was, schaatste ik met mijn vriendjes vanaf de St. Augustinuskerk aan de rand van de Postjesweg naar Sloten. Als kleine jongen had je nog geen oog voor de historie en de achtergronden van het gebied waar je spelenderwijs opgroeide. Dit is met de jaren gegroeid en des te meer denk ik terug aan die tijd uit mijn jeugd, welke tevens de oorlogsjaren waren. Misschien daardoor nam je de dingen veel scherper waar. De tijden waren spannend, ook voor een jongentje die in die periode de lagere school doorliep. Zeker is, dat in en na de oorlog van 40-45 alle veranderingen grote indruk op mij maakte.
Als ik met mijn vriendjes op de woensdag en zaterdagmiddag naar het Hoofdwegland ging spelen, dan was ons einddoel"de dijk". De dijk, waarover nu de spoorlijn naar Schiphol en Duivendrecht loopt. Toen nog een zandlichaam, aangelegd in de crisisjaren door werkelozen. Het was diezelfde dijk waar ik met mijn kinderen over wandelde van Slotervaart naar de Haarlemmerweg. Vanaf de dijk had je vlak na de oorlog een prachtig uitzicht over de weidegronden, die, zover je kon kijken, zich als een groen tapijt lieten zien. Bomen waren er praktisch niet meer, want deze waren in de oorlog als brandhout opgestookt. De schaarse boerderijen en woningen waren de herkenningspunten en daar waren de meeste bomen nog wel blijven staan, terwijl de vele sloten een onbestendig patroon lieten zien. Vaag zag je de resten van vroegere dijken in het landschap en pas later kwam ik tot de ontdekking dat het de oude dijken waren van een vroeger meer. Het Sloterdijkermeer. Ik woonde in de Orteliusstraat en met de fiets maakte je op zomeravonden een rondje om de polder. Via de Aalsmeerweg reed je eerst een stukje langs de oude Haagse Weg en na "de dijk" reed je dan de Sloterweg op. Nieuwe bomen waren aangeplant en vele statige herenhuizen en boerderijen met prachtige namen als Meerzicht, Kent U Zelve, Middenhof, Veldzigt, Boszigt enz.reed je voorbij. Op het eind was daar het pittoreske dorpje Sloten met z'n katholieke en Protestantse kerk. Midden in het dorp sloeg je rechtsaf de Slimme Weg op. Je kon de weg blijven volgen en dan werd het Osdorperweg met het dorpje Osdorp en verder doorrijden naar Halfweg en via de Haarlemmerweg terug naar Amsterdam om via de Hoofdweg weer naar huis te rijden.
Wij kozen meestal de Uitweg. Deze ging je halverwege Sloten/Osdorp rechtsaf in en liep door tot de Haarlemmerweg, vlak bij "de Dijk" en dan verder via de Haarlemmerweg en de Hoofdweg naar huis. Ook langs deze weg veel boerderijen met prachtige namen. De laatste variant was: De Uitweg in en dan de eerste weg rechts, de Malle Weg op. Na een paar honderd meter ging je tussen een lage dijk door en reed je op de bodem van het vroegere Sloterdijker Meer. Op het eind van de weg passeerde je de zuiveringsinstallaties (die in 1995 gesloopt zijn) en door "de Dijk" kwam je op de Middenweg., die weer uitkwam op de Hoofdweg. Je had dan je portie landelijke lucht gehaald en ik kan u verzekeren dat het leuke ritjes waren.
Nieuw West voordat het Nieuw West was
In mei 1956 werden de eerste koopwoningen ten westen van de Joh. Huizingalaan, in Slotervaart Noord opgeleverd. Ikzelf woon hier vanaf die tijd en ik kan u zeggen met veel plezier en ik geniet nog steeds van deze plek in Amsterdam. Mijn 5 kinderen zijn hier geboren en uitgevlogen en mijn kleinkinderen zijn hier graag. Maar ik heb nog vroegere herinneringen aan deze omgeving.
2644 keer bekeken