Als jong meisje van 16 jaar (bijna 34 jaar geleden) kwam ze van Marokko naar Amsterdam, getrouwd met haar neef, kwam te wonen in Slotervaart. Vreselijk vond ze het in Nederland en ze wilde terug naar haar moeder naar Marokko, maar haar schoonvader had haar paspoort verstopt. Toen haar man bij de Bijenkorf ging solliciteren ging ze mee. Ze keek haar ogen uit en zei: hier wil ik ook werken. En dat gebeurde, in het restaurant op de 4de etage. Ze kreeg hele lieve collega’s die haar eenzaamheid begrepen en haar elk woord leerde van kopje tot alle onderdelen van het bestek enz.enz. Op een dag zei een van haar collega’s: Ga even naar beneden(op 1-hoog is ook een restaurant) en haal een dienblad. Fatima ging alle drie de trappen af ,al repeterend:dienblad, dieblad, dibla, enz. Toen ze beneden kwam begreep niemand wat ze bedoelde en ging ze weer terug en vroeg wat moet ik hebben?: een dienblad zei haar collega. Al repeterend: dienblad dienbla, dibla, enzovoort ging ze weer al die trappen af, met het zelfde resultaat. Tig keer is ze op en neer gelopen en bleef net zolang oefenen tot ze het goed had. Dat is Fatima, de Buurtmoeder van Slotervaart die bijna 10 jaar geleden Nisa for Nisa oprichtte thans in de Marius Bauwerstraat die als geen ander, de vrouwen van Buitenlandse afkomst begrijpt en helpt om in te burgeren en deel te nemen aan allerlei activiteiten. Ze geeft niet op, dit wordt haar niet altijd in dank afgenomen maar is wel tekenend voor haar.
Ik ben trots op haar.
Anne van Batum, vrijwilligster bij Nisa for Nisa