Wat meteen opviel was dat ze “bang” waren om iets aan te raken, want ze hadden gehoord dat je van alles weg kon maken. Ik vraag meestal aan het begin van de cursus of ze thuis een computer hebben en heel vaak krijg je als antwoord: ja, van mijn zoon of dochter gekregen die hebben een nieuwe gekocht en vonden het zonde om deze weg te doen. Maar echt tijd of geduld hebben ze niet om de vader of moeder de beginselen bij te brengen, want oudere nemen al die“nieuwigheid”niet zo gemakkelijk meer op.
Bij een van de lessen was ook een meneer die ging ver voor de computer zitten en zei op een gegeven moment “Ik heb ook zo’n ding thuis”en keek met afschuw naar het beeldscherm voor hem. We schoten allemaal in de lach en ik voelde dat hij dat “ding”niet vertrouwde. Heel voorzichtig ben ik ze gaan vertellen wat een leuke dingen je met dat ding kan doen en langzaam, ongeveer bij de 4de les werden ze steeds gretiger en kwamen tot de ontdekking dat het helemaal niet zo moeilijk was. Vooral vrouwen vinden het opzoeken van de aanbiedingen en de koopjes erg interessant want dan weet je eerder dan de buurvouw wat Dirk, Aldi of Albert Hein in de aanbieding heeft.
Ik roep alle oudere op om eens te gaan praten bijvoorbeeld bij Eigenwijks in de JanTooropstraat 6, vragen naar Natasja Boons of bij De Brug, Aalbersestraat 248a, vragen naar Will of Ed.