Amateur
In die tijd werkte je je eigen een slag in de rondte. De spaarzame vrije tijd besteedde je aan je gezin en hobby. De hobby die mij indertijd intrigeerde was die van elektra. Tenminste het knoeien met elektra. Met knoeien bedoel ik natuurlijk het amateuristische gestuntel met het tot stand brengen van een ‘apparaat’ dat geluid voortbracht. Maakte niet uit wat voor toestel het moest worden, als het maar werkte (geluid). Tientallen verschillende piepers, toeters en alarmbellen werden in elkaar gezet waar niemand iets aan had behalve ikzelf. Bijvoorbeeld een alarm op de schuur- en achterdeur met boven in de slaapkamer op het nachtkastje een box met rode en groene lampjes en zoemer. Als midden in de nacht de zoemer ging wist ik dat er iemand naar binnen wilde zonder mijn toestemming en kon ik de politie bellen. Dat alles ontaardde in het maken van onze (ikzelf en mijn zoon Edward) eerste radio-ontvangertje. Een kortegolf-ontvanger volgde.
Onderdelen
De benodigde onderdelen kwamen meestal bij Valkenberg vandaan. We kwamen er elke week. Op zaterdag was het stinkend druk voor de onderdelen-toonbank. Valkenberg was daarin heel goed gesorteerd. Ze hadden bijna alles wat je nodig had. Een chassis, trafo’s, condensators, weerstanden en transistor. Je maakte een lijstje met onderdelen en de verkoper kon de handel snel uit de laden halen. Soms, als Valkenberg het niet had, gingen we naar radio Muco op de Bilderdijkstraat of naar radio Rotor in de Kinkerstraat. Was je uit op de goedkope toer dan toog je naar radio Lenssen op de Bilderdijkstraat. Was je ten einde raad dan kon je altijd nog naar radio Groeneveld op de Ceintuurbaan of Aurora in de Vijzelstraat.
27mc
Later toen het allemaal (voor mij) te ingewikkeld werd stapten we over op het kant en klare spul. We kochten een 27mc bakje. Dat was een succes want de kinderen hebben er jaren plezier van gehad. Dat bakje kwam trouwens ook bij Valkenberg vandaan. Het nadeel was dat je een flinke zendmast op het dak moest monteren. Zelf was ik overgestapt op het scannergebeuren. Daarvoor moest je bij Elopta op de Prins Hendrikkade wezen. Ook voor antennes kon je beter daar naar toe gaan. Al met al was toch de Valkenberg-periode een leuke en leerzame tijd. En zoon Edward werkt nog steeds in de elektronica.
