Opa Koek (3)

Auteur: Jan Wiebenga
7 Fans
Amsterdam, Oud-West

Zoals ik in het vorige verhaal vertelde had mijn opa Koek een café-koffiehuis op de Marnixstraat 188. Dat was tussen 1911 en 1919. Ik geef toe, een tijd geleden. Er zal bijna niemand meer in leven zijn die onderstaande foto uit eigen belevenis herkend. Maar voor een familie-historie is zij van onschatbare waarde.

‘Café Tuinders Welvaren’ op de Marnixstraat 188 Op deze foto uit circa 1912 rechts oma Koek(enbier) met in haar armen mijn moeder Bets en links zusje Jo. Op het raam o.a.: een getapt glas Amstelbier voor 9 cent, telefoon 817 zuid, Lager en Pilsener, vrij aan huis? (foto Jan Wiebenga)

‘Café Tuinders Welvaren’ op de Marnixstraat 188 Op deze foto uit circa 1912 rechts oma Koek(enbier) met in haar armen mijn moeder Bets en links zusje Jo. Op het raam o.a.: een getapt glas Amstelbier voor 9 cent, telefoon 817 zuid, Lager en Pilsener, vrij aan huis? (foto Jan Wiebenga)

Alle rechten voorbehouden

Mijn moeder is in 1911 in dit café-koffiehuis geboren. Het was gelegen tussen het kruispunt Rozengracht en de parkeergarage. Het café bestond uit een gelagkamer met biertap op de begane grond. Achter in deze ruimte bevond zich een entresol, ofwel een lage verdieping tussen gelijkvloers en eerste verdieping, ook wel insteekkamertje genoemd. Hoe het huis aan de achterkant ingedeeld was is mij onbekend. Onder het huis bevond zich een souterrain of kelder. Het huis bestaat nog.

Ik ben niet zo iemand die overal zomaar naar binnen loopt, maar in dit geval heb ik toch maar de stoute schoenen aangetrokken en ben het pand ingegaan. Nu is het een zaak die gebruikte motoren en onderdelen daarvan verhandeld. De eigenaar was heel vriendelijk. Ik mocht zelfs overal rondkijken. Hij vertelde dat hij er al 15 jaar zit en het van een chinese eigenaar had gekocht. De vorige eigenaar had er een chinees restaurant. Zijn rijsttafel was echter meer bekend bij de knaagdieren dan bij de buurtbewoners.

Om terug te komen op de indeling. De entresol is er nog steeds, wat mij verbaasde. Maar even later zag ik dat hij de ruimte eronder als magazijn gebruikt en dan is het begrijpelijk dat je zoveel mogelijk vloeroppervlakte benut. Onder het huis ben ik niet geweest. Ik vond het een beetje raar om te vragen ‘mag ik uw kelder even zien’. Trouwens, veel zal er niet te zien zijn, en misschien is het er wel eeuwig donker. Het pand ernaast, nummer 186 en ingang, was vroeger een koetshuis met paardenstal. Je kan het je niet voorstellen, maar paarden waren de hoofdbewoners. Misschien was daar een eindhalte van de paardentram. Mijn opa zal dat prima gevonden hebben, want het leverde allicht wat klandizie op in zijn café.

Al met al geloof ik dat het toch een goedlopende zaak is geweest. Maar als de paardentram vervangen wordt door elektrische trams en de groentemarkt verhuisd naar de markthallen dan is het zo gebeurd met je zaak. Dan komt er geen klant meer en de laatste borrel is voor jouw rekening!

Gepubliceerd: 7 april 2008

Lees ook de andere verhalen over Opa koek.

Alle rechten voorbehouden

1261 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

Hetzelfde onderstuk van de gevel Marnixstraat 188 en rechts 186. We mogen wel vaststellen dat de gevel en ook de omgeving niet meer die rust uitstralen als in 1912 het geval was. In de etalageruit de weerspiegeling van de huizen aan de Lijnbaansgracht. (foto 2008, Jan Wiebenga)

Hetzelfde onderstuk van de gevel Marnixstraat 188 en rechts 186. We mogen wel vaststellen dat de gevel en ook de omgeving niet meer die rust uitstralen als in 1912 het geval was. In de etalageruit de weerspiegeling van de huizen aan de Lijnbaansgracht. (foto 2008, Jan Wiebenga)

Alle rechten voorbehouden

Geen reacties

Voeg je reactie toe