Spionnen

8 Fans

Over spiegeltjes en koekeloeren.

Een fraai spionnetje wie, wat, wanneer, waar Foto: fragment van een foto van de Beeldbank van het Stadsarchief van de gemeente Amsterdam

Een fraai spionnetje wie, wat, wanneer, waar Foto: fragment van een foto van de Beeldbank van het Stadsarchief van de gemeente Amsterdam

Alle rechten voorbehouden

Spionnen

Spionnen, waar denk je dan aan? Spionnen zijn te vinden over de hele wereld.
Maar de spionnen waar ik het over wil hebben die vind je haast niet meer, die zijn zo goed als verdwenen. Maar zo'n 60 jaar geleden waren ze er nog in grote getale! Ik weet niet of iedereen nog weet wat spionnetjes waren, maar dat waren spiegeltjes gevat in een soort lijstje en dat was bevestigt aan het raamkozijn.
Mijn grootouders woonde in die tijd in de Kinkerstraat, de huizen bestonden uit een achterkamer, een alkoof en een voorkamer, uiteraard ook een keuken en de w.c. was op de gang. Ze waren al bejaard en kwamen niet meer buiten, maar ze zaten veel voor het raam in de voorkamer die aan de straatkant was.

Koekeloeren

Zo zaten mijn grootouders vele uren van de dag ieder voor een raam in hun gemakkelijke stoeltjes iedereen en alles te bekijken in hun spionnetjes.
Mijn grootouders konden dan vanuit hun luie stoel een heel eind de Kinkerstraat inkijken. Je kon dus nooit ongemerkt hun huis voorbij lopen.
De spionnetjes werden ook heel veel gebruikt om te kijken wie er aangebeld had. Maar de voordeur van mijn grootouders was in een portiek en daar werkte het dus niet zo.

Misschien hangen deze spionnetjes nog wel ergens aan oude huizen in de stad, of zijn ze naar het museum verhuisd?

Lees ook Dubbelspion van Ruud van Koert.

Alle rechten voorbehouden

1758 keer bekeken

5 reacties

Voeg je reactie toe
Gerard

Re: spionnetje voor aan het raam

g.b.meijer:
Mijn vrouw wil dat graag hebben en weet niet waar ze gemaakt woorden,woon zelf in Den-HaagSchoutendreef

Ben ook op zoek. Waarschijnlijk verkrijgbaar als autoaccessoire (voor caravan achteruitrijden of vrachtwagens) en ook op binnenvaartschepen. Meestal zijn ze iets vergrotend.

Hyke Dirkzwager

hoognodige spion!

Woonde op Zaanhof en herinner mij dat de buurvrouw door ernstig rugprobleem volledig plat moest blijven liggen en dat dit nooit meer goed zou komen Mijn moeder klom achterzijde woning via onze keukenbalkon over naar haar balkon en stapte dan zo haar keuken binnen om bij buurvrouw te kunnen zijn Mij op m'n hart drukkend dit nooit na te doen! Maar die buurvrouw dus had een spion en vond dat als jong kind een hele goeie oplossing voor haar want zo kon ze zien watof er zich (-welliswaar deels) op straat afspeelde

g.b.meijer

spionnetje voor aan het raam

Mijn vrouw wil dat graag hebben en weet niet waar ze gemaakt woorden,woon zelf in Den-Haag
Schoutendreef

Marian Boer

spionnen

Toen ik vroeger, ongeveer 35 jaar geleden, op de Albert Cuypstraat woonde was er ook een spionnetje.
Dat hing er al toen ik er kwam wonen. De bewoonster voor mij was een oude
mevrouw, de moeder van een collega.
Het was zo opgehangen dat je vanuit je luie stoel kon zien wie er voor de deur stond. Het was heel handig want als er iemand voor de deur stond die je niet wilde zien of niet kende, dan deed je gewoon de deur niet open.
Als ik toch heel nieuwsgierig was, dan schoof ik het raam omhoog en kon zo met de beller communiceren en wel of niet open doen. Heel handig.
Jammer genoeg heb ik er geen foto van.

Jan Wiebenga

over spionnetjes

Ja, die spionnetjes. Die zijn eigenlijk de voorloper van de tegenwoordige camera's, die overal in winkelcentra hangen. De sociale controle van zeg maar de jaren veertig, vijftig en zestig. Voor de spionnetjestijd zaten de mensen gewoon voor de deur en konden zo alles overzien. Een soort evolutie in de sociale controle dus. Mijn grootouders die op de Haarlemmerweg en de Wittenkade woonden hadden deze dingen ook. Ja, er was toen nog geen televisie. Dus na het eten voor je spionnetje. Meestal waren er twee gemonteerd op de vensterbank. Een voor opa en een voor oma. En als we op visite waren zaten wij daar natuurlijk ook door te koekeloeren. Af en toe zie ik ze nog wel zitten, maar in verwaarloosde toestand. Er wordt geen gebruik meer van gemaakt.