Maria Magdalenakerk

Sloop Maria Magdalenakerk

Van de sloop zelf is in 1968 een film gemaakt door de amateurfilmer Cees Berkelaar uit Vinkeveen. De erven zijn op zoek naar deze film met het doel deze te laten restaureren.
Bij wie zou deze film in bezit kunnen zijn?
Wij horen het graag.

Doopbewijs 1915

Ik heb net van mijn oma een doopbewijs gekregen uit 1915. Zij is gedoopt door een meneer van Dijk. Kan hier een foto van opsturen

Banketbakker Rats in de Spaarndammerstraat

Kijk maar even op 'virtuele' wandeling door de Spaarndammerstraat deel 6. Hier vermeld ik met advertentie Banketbakker Rats. Nico Scharn ? wellicht kennen wij elkaar van de welpen in het Verenigingsgebouw of de verkenners van de speeltuin op de Spaarndammerdijk

banketbakker Rats in de Spaarndammerstraat

Rond 1952 liep ik uit de kleuterschool naast de Magdalenaschool - na eerst een kus te hebben ontvangen van kloosterzuster Teresia - over de Spaarndammerstraat dagelijks naar huis. Ik zag daar verliefde stelletjes voor mij lopen met de pinken ingehaakt. De dochter van banketbakker Rats liep samen met mij op. Ze heette Marja dacht ik en ze had twee staartjes opzij en een lachebek. Wij aapten de verliefde stelletjes na door ook de pinken ineen te slaan. Ik zie alles nog zo voor me, maar goed, het kan best in werkelijkheid iets anders zou toegegaan. Desondanks, als iemand weet of daar inderdaad een banketbakker zat, laat hij dan even reageren via deze site. Misschien Marja zelf? De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Nico Scharn, Spaarndammerbuurter van 1947 tot 1958.

spaarndammerbuurt

Spaarndammerbuurt

Op 14 december 1947 werd ik geboren als tweede zoon op het Zaandammerplein 39 in de Spaarndammerbuurt. Daarna volgde nog een zus en een jongere broer.
We sliepen in één kamertje en mijn ouders in de andere kamer. Ik sliep met mijn oudste broer lepeltje-lepeltje in een twijfelaar. Als we zachtjes vanuit ons bed de huismakerdeur beroerden, konden we de spannende radiohoorspelen of het geklep van de visite beluisteren tot we in slaap vielen.
De woning had ook nog een diagonaal keukentje met rond klapvenster. Je kon er als slanke volwassene net in staan. Met Sinterklaas vulde mijn moeder haar schortzak met pepernoten e.d. en zwiepte dan, als wij, gezeten in de zaterdagse wasteil netjes onze Sint-aria’s hadden aangeheven, het sintsnaai over haar hoofd de kamer c.q. teil in tot algehele goedkeuring en hilariteit van de aanwezigen. Mijn vader moest altijd een pakje Miss Blanche-sigaretten halen, en warempel,
precies op dat moment zette Piet de Sintcadeauzak voor onze deur.
Een paar woningen verder begon de Koogstraat alwaar de bus zijn eindhalte had en waar we restjes buskaartenboekjes aan de chauffeurs vroegen, ten einde buschauffeurtje te spelen. Even verder was de textielzaak ‘De Duif’ waar ik voorgeprinte borduurlapjes mocht kopen om, net als mijn zus, moeder en oma, het borduren meester te worden. Nog even verder de Westzaanstraat in, Ome Toon, de kruidenier waar erwten en groene zeep nog in een meegebrachte vetpapieren zak werden gestort.

Zaandammerplein

Naar school via de Spaarndammerstraat, langs banketbakker Rats, wiens dochter Marja met superstrik pink in pink liep met mijn persoontje. Daar stond ook bloemenman Koot, had ook al mooie dochters, met een grote mand vol met donkerrode rozen. Na schooltijd kreeg ik steevast een kus van zuster Teresia van de Sint Leo-kleuterschool, gelegen naast de mooie, later helaas afgebroken, Maria Magdalenakerk waar mijn oudste broer Dick, momenteel dirigent-organist
van het Purmerendse Nicolaaskoor, in de nachtmissen excelleerde, ik in de hevige koude met pyjamabroek onder de terlenka-broek. Soms terug door de Polanenstraat waar ik tijdenlang kon kijken naar fop-artikelen, goochelspullen en
speelkaarten met topless dames. Later ben ik inderdaad als hobbyïst gaan clownen en goochelen op kinderpartijtjes.
De katholieken woonden eigenlijk ietsje verder, met name in de Krommenie-straat, waar ook mijn vriendje Rudi woonde. Op het Zaandammerplein was iedereen zo rood als een kraal, CPN en PVDA e.d. Middenop het plein een speeltuin en een gravelveld waar elke zondag werd gekorfbald en in de speeltuin zorgde ik als ras-AdHD-er alras dat mijn lichaam regelmatig stoere verwon-dingen kreeg als daar zijnde een gebroken arm, een kapotte voortand, prik-keldraad door de ledematen en een hersenschudding door een val op een bevroren plas. Daar kwam nog een slagaderlijke bloeding bij toen mijn broer het raam met een klap dichtsloeg en ook moest ik vaak uit de regenpijp geplukt worden als ik tot driehoog was gevorderd en de weg terug niet dorst te nemen.
Ook heb ik het voor de bakker gekregen het huis bijna af te fikken door een kaarsje en een kerststal met witte wattenwolken te pal op elkaar te positione-ren. Buurman Gramberg, waar ik altoos tv mocht kijken (‘Zeefje waar ben je ge-bleven?’), keilde resoluut een emmer water over de vlamgevatte schoorsteenman-tel. Een man met een pony zette mij op de foto, en ja hoor, de week daarna kon mijn moeder dokken voor de afdrukjes.

Kleine Nico te paard

De bovenburen (Bakker; drie dochters) lazen de Donald Duck. Na lezing riepen wij om beurten om het laatste exemplaar en wierpen de dames Bakker vanaf het achterbalkon om beurten het tijdschrift in onze tuin, waar felle gevechten werden geleverd in onze tuin-arena om een inmiddels zwaar gehavende Duck.
In de tuin was een schuurtje. Ook hier was ik regelmatig op het dak te vinden in plaats van op de grond en een keer tuimelde ik eraf, maar bleef halverwege met een redelijk nieuwe korte broek aan het bevestigingspunt van de waslijn hangen. Voor straf met de gescheurde broek dagenlang naar school met mijn hand op de scheur, ik schaamde me kapot. Achterin de tuin, de dierenheuvel waar al onze katten, honden, schildpadden en papegaaien hun laatste rustplaats hadden.
Je kon ook naar de school door de Westzaanstraat, dan liep je parallel aan het spoor. Een keer ben ik met een vriendje over het hek gegaan, om spijkers op de rails te leggen. Bloedlink natuurlijk. Twee heren (waarschijnlijk twee jongens van achttien) betrapten ons en noteerden quasi onze namen en adressen. Dat was duidelijk een andere tijd dan nu. Even verder naar het Bredius-buitenzwembad. Toen het in aanbouw was, heb ik daar in de bouw vlotje gevaren; ik herinner me dat ik probeerde mijn evenwicht te bewaren op een balk van vijftig bij vijftig, maar ik moest dat bekopen met een nat pak. De natte kleren legde ik stiekem onder mijn hoofdkussen, en dat ging nogal rieken na een paar weken.
Bij de Houthavens en de Distelwegpont ook kattekwaad uithalen. Als het re-gende, plukten we groothoefblad om als paraplu te gebruiken. Over de Spaarndammerdijk naar Noord, waar mijn opa en oma woonden. Halverwege de Spaarndammerdijk gingen we altijd even kijken bij het huis met de aapjes.
In 1958 verhuisden wij naar Slotermeer.
Nicolaas Scharn

Sloop Maria Magdalena kerk

Ik was een van de slopers van de kerk en kan zeggen dat er weinig rot was en het pand goed hecht was dat de kranen het met moeite uit elkaar konden trekken en ik was met Rik de Leugenaar de enige slopers die destijd naar boven gingen om de torens aan de kabels vast te maken en het schip in te trekken ,het was een zwaar klus een van de zwaarste sloopwerken die ik gedaan had . Het was een masief pand

Doop in de Maria Magdalenakerk

Omstreeks 1900 woonde in de Zaanstraat, dicht bij de |Maria Magdalenakerk het gezin van mijn schoonvader: Nicolaas Veltman * 11 februari 1901. Hij werd echter om onbekende reden niet in de Maria Magdalenakerk gedoopt, maar in de St. Nicolaaskerk.
Onze oudste dochter : Monique Maria |Gertrude Kolvers * 20 mei 1958 werd wel in de Maria Magdalenakerk gedoopt op 28 mei 1958. Waarschijnlijk door kapelaan Keet.
Jammergenoeg kan ik hieraan geen foto's toevoegen.

De Poort

De al eerder genoemde onderdoorgang aan het begin van de Spaarndammerstraat stond bij ons bekend als "De Poort". Inderdaad had Hesp hier zijn opslag, maar zijn voorganger Liefting ook al. Verder inderdaad meubels en specerijen. De Spaarndammerstraat liep vanaf de Houtmankade zodat het viaduct onder het spoor niet tot de Spaarndammerstraat behoorde. Ik weet niet zeker of Kapelaan Keet ooit deken geweest is. Bij mijn weten niet omdat hij later in Volendam pastoor werd. En dat was niet zonder gevolgen ;-). Verder tot op de dag van vandaag blij dat ik bij de nonnen op school mocht zitten.

zonde van zo'n mooie kerk

Ik heb er mijn eerst heilige communie gedaan en de heb mooie herinneringen aan de kerst ,de nachtmis.Heb ook op de bewaarschool gezeten (zo noemde ze dat in mijn tijd) en de eerste klas van de St Leoschool bij zuster Stanislau of Stannislau? wij woonde aan de Haarlemmerweg nr 59 en mijn vader was slager in de Binnen Oranjestraat.

Re: Schande

joop:
De mooiste kerk van Amterdam en een van de juweeltjes van architect Cuypers werd toen zo maar gesloopt. Alsnog SCHANDE !! met terugwerkende kracht.

Re: maria magdalena kerk/ st-leo school

Nasja Stokvis-Kohlberg:
vandaag vond ik bij mijn moeder een oud doosje met een zakdoekje er in en een briefje van zuster Catherine.......ik zelf heb in de wittenstraat gewoont en zat op de st-Leo school bij de nonnen waar ik goede herinneringen aan heb.....ik weet nog dat we vanuit de school binnendoor naar de kerk konden.
Ik heb mijn rapporten nog uit die jaren.
Ik heb er mijn eerste communie gedaan en mijn ouders zijn in de kerk getrouwd door kapelaan Keet.....later in 1973 is mijn vader overleden en heeft kapelaan Keet op de crematie gesproken.
Is dit de goede oude tijd?

deken keet

Ik heb als kind van 5jaar nog in de pastorie van de kerk gelogeerd. Toen nog kapelaan keet zorgde voor mij. Ik ben joods maar dat was voor hem geen probleem, hij heeft mijn moeder en oma heel erg geholpen toen ze uit de oorlog terugkwamen. Een schat van een man was het. Hij reed altijd op zijn brommertje.

amsterdam

ze wilden in 2013 het middenschip van de dom in utrecht herbouwen. dat kan toch ook met de Maria magdalenakerk. ook de sagrada familia in Barcelona is een god voorbeeld dat men nu nog steeds prachtige kerken kan bouwen of , herbouwen die vroeger gesloopt zijn. kom op mensen, jullie hebben het nog steeds in je! toch vond ik de Catharinakerk in Eindhoven meer het hoogtepunt van de neogotiek.

maria magdalena kerk/ st-leo school

vandaag vond ik bij mijn moeder een oud doosje met een zakdoekje er in en een briefje van zuster Catherine.......ik zelf heb in de wittenstraat gewoont en zat op de st-Leo school bij de nonnen waar ik goede herinneringen aan heb.....ik weet nog dat we vanuit de school binnendoor naar de kerk konden.
Ik heb mijn rapporten nog uit die jaren.
Ik heb er mijn eerste communie gedaan en mijn ouders zijn in de kerk getrouwd door kapelaan Keet.....later in 1973 is mijn vader overleden en heeft kapelaan Keet op de crematie gesproken.
Is dit de goede oude tijd?

ineke van der pol feldbrugge

wat leuk dat ik mijn naam hier zag staan. Momenteel woon ik in Anna Paulowna an ben getrouwd met een marineman. Ik vond de Maria Magdalenakerk een fantastische kerk heel mooi. Vroeger vond ik de spaarndammerbuurt geweeldig en heel gezellig. Hopelijk komen er nog meer bewoners van die buurt bij. Ben momenteel awo klant:-))))))))))). groetjes Ineke.

IIneke van der pol feldbrugge

Wij woonden vroeger in de zaanstraat omn de hoek van de hembrugstraat 63. Ik heb er goede herinneringen over ook al woonde mijn moeder alleen.
Wij zijn in de chassekerk getrouwd al had ik liever in de magdalenakerk getrouwd. Bovenstaande vertellingen lees ik met genoegen. Ik denk inderdaad dat de gemeente geen geld wilde besteden aan de wederopbouw van de prachtige kerk. Ik zie nog de processie in de spaarndammerstraat. Inderdaad is de spaarndammerstraat verruild voor de spaarndammerdijk:-). Veel succes met deze verhalen ik ben er gek op. gr. Ineke.

hoe het was

Met bijzondere interesse heb ik de berichten gelezen over de Magdalenakerk en de spraakverwarring over de onderdoorgang. Wellicht dat ik wat meer licht hierop kan werpen. Komend vanonder het spoorweg viaduct had je aan linkerhand de kerk, vervolgens de pastorie, een schutting waarachter de tuin van het klooster, vervolgens het St. Leo klooster en de St. Leo-meisjesschool op de hoek van de zaandijkstraat.
Aan de rechtkant begon de Houtmankade en recht door de Spaarndammerstraat. Bijna op de hoek (t.o.v. de achteringang van de kerk) zat aan de gevel van een huis een groot bord met de tekst "vroedvrouw" Met verbazing lazen wij deze tekst als 11-12 jarige en vroegen ons met verbazing af wat dat nu betekende. We waren in 1953 nog niet zo wijs. Vervolgens had was er dan een zgn. onderdoorgang. Hij was in de jaren 50 erg mysterieus en donker. Hij liep onder de huizen door (ca. 25 meter) en boog vervolgens links en rechtsaf.
Hier waren wat bedrijven (houtverwerking, meubelmaker e.d.) gevestigd in loodsen die gebouwd waren op het binnetreein tussen de Spaarndammerstraat , Westzaanstraat en Houtmankade.
Op de hoek van de onderdoorgang en de Spaarndammerstraat was een lederwarenwinkel gevestigd (tassen e.d.)
Vervolgens waren er woonhuizen en een paar winkels. Een melkwinkel en een 'beeldenwinkeltje' van de familie van de Broek. Hier werden allerlei spullen verkocht die een plek hadden in het Rijke Roomsche Leven. Naast beelden ook kerststallen, rozenkransen, kerkboeken, wijwaterbakjes e.d.
Op de hoek met de Westzaamstraat was een Café. In de Westzaanstraat stond de St. Alphonsus Jongens school. Die werd weliswaar gezien als een parochieschool, maar was feitelijk onderdeel van de St. Vincentiusverening.

School

Goede middag

Ik heb op de school er naast gezeten , in de spaarndammer straat , en daarom de hoek was de zaandijk straat, en was de huishoud school bij de nonnen. was een geweldige tijd , ondanks dat ik niet katholiek was ging ik daar met mijn vriendinnetje naar school. Met dat zelfde vriendinnetje Els Goudsblom ging ik elke dinsdag morgen naar de kerk, en mochten we later op school eten , wat natuurlijk een feest was .Woon helaas allang niet meer in de buurt , maar als ik er kom dan mis ik de kerk en mijn school, jamme hoor was een mooi binnekomen onder het spoor door.

Alida Vlaar

reactie op Toeval bestaat niet

4-de berichtje onder het door mij geplaatste over Toeval bestaat niet vond ik zo opmerkelijk te lezen dat ik daar nog even graag op terugkom ondanks dit onchristelijk tijdstip. hetzelfde is mij vaker overkomen Het is alsof dat dan zo moet zijn! besteed nu meer aandacht aan de ingeving of ingevingen die ik zomaar mag ontvangen en doe daar wat mee Je ontvangt deze "signalen" gratis :) maar niet voor niets dus het heeft een reden! Lieve groet aan allen van deze site
Hyke Dirkzwager

jeugdherinnering

Beste lezer(-s) kon het niet laten een reactie te plaatsen na de reeds geplaatste met belangstelling te hebben gelezen..

Van moederskant oma Hyke woonde in de Zaanstraat links om de hoek vanaf 2-de foto te zien Vanaf balkon achterzijde huis Zicht op binnenplaats Als 4-jarig meisje keek ik samen met haar naar de nonnen Zij die ook 's winters tijdens lichte sneeuwval elkaar in gebed in ruime cirkelgang volgden Hartverwarmend konden zingen Heeft op mij een onuitwisbare indruk gemaakt Mijn oma overleed helaas jaar later op zondag 3 september !
Zelfde dag en datum waarop Op mijn 23ste in 1976 mijn enige lieve dochter Tanja werd geboren !