Op de koffie bij: Claudette de Jong
Waar: Atelier Art and Nature, Admiraal de Ruyterweg
Woont: Van Speykstraat
Drinkt: oploskoffie van Nescafé of koffiepads (de koffiepads gaan gewoon in een mok en daar giet ze kokend water over)
Ik nam mee: zandkoekjes van de Turkse bakker op de Jan Evertsenstraat
Datum: september 2007
Voor de veiligheid blijft de voordeur van atelier Art and Nature altijd op slot. Er is in het verleden ingebroken. Bezoekers moeten aanbellen, de huurders zorgen er altijd voor dat er iemand is om open te doen. Meestal is Claudette er op maandag.
Gelijk met mij is er een mevrouw binnengestapt met een klein hondje. Pas als vrouw aan het werk is gezet met papier, schaar en pastelkrijt krijg ik door dat er lesgegeven wordt. Ik vraag aan Claudette of ik wel gelegen kom. Ze vindt het niet storend, dus ik blijf zitten. “Ik geef mijn lessen zoveel mogelijk vanuit een huiselijke sfeer, ik draai daarbij vaak klassieke muziek”.
Claudette loopt naar de keuken en komt terug met in de ene hand onze thee en in de andere een geelblauw gevlekte mok. “Deze mok heb ik gekregen van een Tsjechische keramist!”:verteld ze. “Ze gaf me het een paar jaar geleden, ik zat hier toen met een groepje schilders en keramisten bij elkaar. We ontbeten ’s ochtends altijd samen, met koffie en croissants. Inmiddels zijn de anderen vertrokken en hebben ze ruimte gemaakt voor nieuwe kunstenaars”. “Ik realiseer me nu pas hoe bijzonder die tijd was”: zegt ze met heimwee in haar stem.
“Dan ben ik bang dat ik de mok niet mee ga krijgen?”: vraag ik plagend. Claudette had zich inderdaad nog niet gerealiseerd dat ze een mok zou gaan afstaan aan mijn project. Gelukkig heeft ze nog wel een andere mok voor me die als surrogaat moet dienen voor de Tsjechische mok. Ik vind het jammer maar begrijpelijk.
Ondertussen werkt de mevrouw met privéles door aan haar figuratieve tekening. Het hondje is tegen mijn tas aan in slaap gevallen. Een uiterst huiselijk tafereeltje.
Lees hier alles over het Koffiehuis van De Baarsjes en de andere Koffieverhalen.