Op de koffie bij: Christien de Jong
Straat: Pieter van der Doesstraat
Drinkt: Max Havelaar biologische koffie met een scheut (koude) Milbona halfvolle gesteriliseerde melk
Beroep: Campagneleider Milieudefensie
Christien woont in een tot HAT-eenheden verbouwde school. Bij binnenkomst in de gezamenlijke hal valt het mij op dat er verschillende soorten vintage lampen zijn opgehangen en als ik op de eerste etage kom zie ik allemaal bloemschoteltjes aan de muren hangen. “Zou Christien die schotels daar hebben opgehangen?”, vraag ik mij af. Aan de telefoon zei ze al dat ik me om de kopjes niet druk moest maken, ik kan er zo een aantal meekrijgen voor mijn koffiehuis, ze schijnt om te komen in de kopjes.
In haar lichte woonkamer met hoog plafond val ik meteen met mijn neus in de boter. Overal waar ik kijk staan kop en schotels, etagères en tot wijnglazen omgebouwde kopjes. Christien heeft een lichte kater. Ze zou gisteren een vriend helpen verhuizen, maar uiteindelijk had die zijn plannen gewijzigd en hebben ze vanaf twee uur ’s middags zitten borrelen. Ze verontschuldigt zich dat ze net uit bed is en begint de dag samen met mij aan een stevige kop koffie.
De meeste kopjes komen van rommelmarkten en een aantal zijn van haar oma geweest. “Ze worden wel steeds duurder, een paar jaar geleden kocht ik dit soort kopjes voor een kwartje. Sommige kringloopwinkels durven er tegenwoordig twee euro voor te vragen, belachelijk. Ik gebruik oude glazen als voetjes en plak daar de kopjes bovenop. Het valt nog tegen hoe eenvoudig dat gaat; het sorteren, slijpen en lijmen neemt veel tijd in beslag. Ik noem het ook wel lego voor vrouwen”.
In de meegebrachte chocolade croissant heeft ze nog geen trek.
Voor ik vertrek naar mijn volgende koffieafspraak laat ze mij haar verzameling lampenkappen en tafelkleden zien die ze in haar berging bewaart, die mag ik (naast het prachtige kopje uit haar eigen collectie) ook wel gebruiken in het koffiehuis.