Op de koffie bij: Mevrouw Kuijp †
Straat: Admiralengracht
Drinkt: Senseo koffie (ik ben vergeten te vragen wat ze erin heeft)
Ik nam mee: Twee schuimgebakjes; 1 hazelnoot en 1 koffie/mokka
Mevrouw Kuijp zag me zeker aan komen rijden, want ze doet de deur al open voor ik op de bel druk. Mevrouw Kuijp woont op een rustig stukje van de Admiralengracht. Ze geeft aan dat ze geen idee heeft wat ik nou precies kom doen, maar is erg gastvrij. Als ik uitleg dat ik een koffiehuis wil inrichten, met allerlei verhalen voor bij de koffie, begrijpt ze eigenlijk nog steeds niet wat ik van plan ben. Ik stel haar gerust door te zeggen dat de informatie vanzelf komt, als wij maar gezellig koffie drinken. Ik geef toe dat het eigenlijk best een raar project is, het is natuurlijk vreemd om met iemand die je helemaal niet kent koffie te drinken.
Voor we goed en wel aan de koffie zitten hebben we al een gesprek te pakken. Mevrouw Kuijp zit namelijk al ± 19 jaar in een Ouderen Advies Raad. Ze geeft gevraagd en ongevraagd advies aan de deelraad over gezondheid, veiligheid, vervoer, enzovoort. Ze is momenteel druk bezig om leden voor de raad te werven. “We kunnen wel achter de geraniums gaan zitten, zegt ze, maar we kunnen beter proberen nog wat voor elkaar te betekenen”. Nog niet zo lang geleden zat ze naast ook nog in het comité 40-45, maar daar is ze nu vanwege haar hoge leeftijd mee gestopt.
Het recente debat rondom het toestaan van het boek ‘Mein Kampf’ en het verbieden van de Koran vindt ze verschrikkelijk. “Minister Plasterk wil, dat als de Koran niet verboden wordt, het dagboek van Adolf Hitler dan ook terug in de schappen van de boekwinkels moet komen. “Dan komen er toch weer herinneringen boven van de oorlog”, verteld ze somber. Haar joodse buren hebben hier ook erg veel verdriet om gehad. We zijn het er beide over eens dat iedereen zijn eigen ervaringen en verdriet heeft en dat op zijn eigen manier verwerkt. Oudere Nederlanders herdenken de tweede wereldoorlog. Surinaamse Nederlanders herdenken hun slavernijverleden, vluchtelingen die in Nederland wonen hebben ook erge dingen meegemaakt. Dat niet iedereen met elkaar naar alle herdenkingen gaat vindt ze logisch, we hebben tenslotte niet hetzelfde meegemaakt, maar we moeten elkaar wel blijven respecteren”.
Voor een toen 83-jarige is mevrouw Kuijp erg bij de tijd en vlot, ze rijdt zelfs nog auto. Ze is erg geliefd in haar straat. Ze vindt regelmatig briefjes van haar buurkinderen in de bus met daarop ‘we vinden jou lief’. Zelf heeft zelf geen kleinkinderen en dat vindt ze erg jammer. De kinderen uit de buurt maken dit een beetje goed. “Ik heb alleen nooit snoep in huis. Misschien moet ik toch eens iets voor ze gaan kopen?”.
Inmiddels is mevrouw Kuijp helaas overleden.
Gepubliceerd: 4 december 2013
Lees hier alles over het Koffiehuis van De Baarsjes en de Koffieverhalen.