Op de koffie bij: Piet Zwaneveld
Waar: politiepost Mercatorplein
Beroep: Buurtregisseur
Drinkt: Douwe Egberts koffie uit een automaat (wat Piet Zwaneveld thuis drinkt heb ik niet gevraagd)
Met nog een laatste hap van een krentenbol in mijn mond bel ik aan bij de politiepost op het Mercatorplein. Meneer Zwaneveld, waarmee ik heb afgesproken is aanwezig. In het kantoor is het rustig. Ik mag aan één van de lege bureaus gaan zitten. Nadat Piet (ik denk dat ik hem mag tutoyeren) koffie heeft gehaald in plastic bekertjes steekt hij meteen van wal. Hij is het weekend bezig geweest met het schrijven van een Engelse speech waardoor hij nu veel engelse termen gebruikt, waar we samen om moeten lachen.
Mijn ervaring met de politie is in het verleden niet altijd even positief. Een paar keer met de machteloosheid als slachtoffer van geweld. Piet neemt met zijn interessante verhaal meteen een hoop oordelen bij mij weg.
Na een periode van centralisatie bij het politiecorps bleef toch de behoefte bestaan aan direct contact tussen de politie en de bewoners. Langzamerhand komen kleine bureaus weer terug in de wijken. Dit buurtgerichte politiewerk is Piet op het lijf geschreven. Na een tijd als rechercheur te hebben gewerkt (met 20 man personeel onder zich) begon hij het ‘echte werk’ op straat te missen, om deze reden is hij nu in de Baarsjes actief is als buurtregisseur.
Het aantal overlegorganen waar Piet aan deelneemt zijn legio. Zo overlegt hij onder andere met de brandweer, de GGD, bureau Zorg en Overlast, de winkeliersvereniging en woningbouwverenigingen. Goed overleg zorgt ervoor dat alle dienstverleners efficiënter kunnen samenwerken.
De afgelopen week was er kermis op het Mercatorplein. Door een goed plan te maken met de stichting Beheer Mercatorplein en de kermisexploitant, kon met de hulp van een groep Marokkaanse jongens, in de rol van toezichthouders, de veiligheid op het plein gewaarborgd worden. ”Leefbaarheid en veiligheid is onze doelstelling, we hebben een aanjagerfunctie”, zegt Piet. “Ik scan voortdurend mijn wijk, bijvoorbeeld of de sfeer nog goed voelt. En ik ben natuurlijk politieagent; ik schrijf ook bonnen uit”.
Piets werk is zeer uiteenlopend. De ene keer spreekt hij een winkelier aan op een armoedig zonnescherm, de andere keer word hij gebeld door een bezorgde ouder die wil weten of zijn studerende dochter wel veilig een kamer kan huren in de Baarsjes. Maar hij krijgt ook te maken met situaties die het daglicht minder kunnen verdragen.
Ik had wel de hele dag naar zijn verhalen willen luisteren.
Lees hier alles over het Koffiehuis van De Baarsjes en de Koffieverhalen.