Wandeling door Oud-West

7 Fans
Oud-West, Kinkerbuurt
Ten Katestraat hoek Kinkerstraat Foto: mei 1964, Beeldbank van het Stadsarchief van Amsterdam, collectie Dienst Ruimtelijke Ordening, voorheen afdeling Stadsontwikkeling van de Dienst Publieke Werken.

Ten Katestraat hoek Kinkerstraat Foto: mei 1964, Beeldbank van het Stadsarchief van Amsterdam, collectie Dienst Ruimtelijke Ordening, voorheen afdeling Stadsontwikkeling van de Dienst Publieke Werken.

Alle rechten voorbehouden

In het gastenboek verschijnen vaak leuke verhalen. Niet iedereen kijkt in het gastenboek, daarom halen we soms een verhaal naar voren.
Deze keer het verhaal van Frits de Ruijter van 30 april 2008

Verleden week besloot ik weer eens een keertje mijn goede Amsterdam met een bezoek te vereren.

De Markt

Om een uur of zeven tufte ik dus naar Mokum waar ik op de Overtoom nog een parkeerplaats voor mijn schicht vond. Wandelend door de Jan Pieter Heijestraat viel mij op dat hier de laatste vijftig jaar weinig was veranderd. Een paar exotische eethuisjes was het enige dat mij onbekend voor kwam.
Via de Kinkerstraat kwam ik in de ten Katestraat waar het drijfnatte schoongespoten asfalt op de naderende markt wachtte. Het water op het asfalt verspreidde een geur die onbestemd aan mijn herinnering knaagde. Alles was nog leeg en stil, slechts een enkele marktkoopman was bezig zijn bestelbusje uit te laden.

Spinnen

Op de hoek van de Bellamystraat bevond zich nog steeds de dierenwinkel van Seket. Als kind heb ik daar vaak staan kijken naar de glazen bak, waarin een eenzame vogelspin tevergeefs op een koper wachtte. Nu stonden er in de etalage veel bakken met veel vogelspinnen en andere uitheemse diersoorten. Het boeide mij minder dan die ene vogelspin van vijftig jaar geleden.

de Plump

Ik liep een stukje de Bellamystraat in om te kijken of de bioscoop Olympia er nog stond. Helaas, zoals zoveel bioscopen was ook deze verdwenen. Een soort Marokkaans ontmoetingscentrum was er voor in de plaats gekomen.
Voorzichtig duwde ik de toegangsdeur open. Een steile trap naar een donker niets was het enige dat ik kon bespeuren. Alles was er onheilspellend stil. Snel deed ik de deur weer dicht. Ja, de Olympia bioscoop, "de Plump" zoals wij hem als kind noemden. Ver voor de oorlog was het een paardenstal van "van Gend & Loos" geweest.
In die tijd geschiedde het meeste vervoer nog met "paard en wagen". Toen na de oorlog van Gend & Loos overging op vrachtwagens, werd de paardenstal opgedoekt en omgebouwd tot de bioscoop Olympia.
Het was een goedkoop buurttheater en er werden vooral slechte cowboyfilms vertoond. In de zaal bevond zich geen filmdoek, maar een helwit geschilderd vierkant op de stenen muur diende als alternatief. Op warme zomeravonden zag je, als de zaal vol was, het condenswater langs de vertoonde film naar beneden sijpelen. Wij gingen als veertien-vijftienjarigen voornamelijk naar de Olympia om keet te trappen. De vertoonde films hadden minder onze aandacht. Er liep daar tijdens de voorstelling een vreemd mens rond met een blad chocoladerepen, pindabrokken en frujetta. Ze schreeuwde dan n een brabbeltaaltje "faine sjoekoelade, piendareeps, schnoeproelletjes." Dat geschreeuw verstoorde vaak de aandacht voor de film, zodat menigmaal iemand een schop onder haar blaadje met zoetigheden gaf en de handel lekkernijen door haar in het halfduister van de grond moest worden gegrabbeld. Ja, een moffin in de oorlog in een duistere bioscoop in een volksbuurt, dat kan niet goed gaan. Ach de Plump, koestering van mijn sentiment is ook alweer jaren geschiedenis.

Ik wandelde verder richting Leidseplein en bij leven en welzijn vertel ik op een later tijdstip nog het een en ander over mijn wandeling in mijn geliefde Mokum.

Gepubliceerd: 9 mei 2008

Alle rechten voorbehouden

7492 keer bekeken

6 reacties

Voeg je reactie toe
Ed

Bellamyplein

Woonde in de Marco Polostraat tot 1968. Mijn moeder had een confectie atelier op de hoek van het plein. Zomers heerlijk badderen in de speelvijver en op de aan de zijnde van de tramremise was een winkeltje die heerlijk roombroodjes verkocht.

rob perlee

hugo de grootstraat (eerste) buurt

als oud bewoner mis ik deze buurt ERG .maaar als bewoner van de Werf ga ik nog vaak kijken
naar de panden die er nog staan (incl..de nieuwbouw)
Maar winkels als die van koffie en thee(van leeuwen) mis ik nog het meest

Conny van IJLL (1959)

Bewoner Nieuwbouw Kinkerbuurt

Ik ben het met de vorige schrijvers eens dat het jammer is dat er zoveel oudbouw in de Kinkerbuurt verdwenen is. Maar in de nieuwbouw wonen toch nog wel oorspronkelijke bewoners van de Kinkerbuurt. Natuurlijk is het net zoals overal in Amsterdam dat er veel oorspronkelijke bewoners zijn verhuist naar Almere, Purmerend etc. Ondanks dat ik in de nieuwbouw woon voel ik me wel bewoner van de Kinkerbuurt misschien komt dit door mijn interesse in de buurt en doordat ik al bijna 50 jaar in Oud West woon. Bewoners moeten beter geïnformeerd worden over de geschiedenis van hun buurt, misschien zelfs wel over de geschiedenis van het pand waarin zij wonen. Ik denk dat de Kinkerbuurt een goede afspiegeling is van de bewoners van Amsterdam. Je vind hier nog echte Amsterdammers, mede dankzij De Klinker, maar ook nieuwe Nederlanders die zich hier thuisvoelen dankzij de gastvrijheid waar wij Amsterdammers om bekend staan. Ik ken ook de Kinkerbuurt van 40 jaar geleden, maar ik vraag mij af of het toen zoveel beter was als nu, in de oude Borgerstraat op 3 hoog achter wonen was niet echt ideaal denk ik. Natuurlijk mis ik nog heel veel dingen in de Kinkerstraat die er vroeger wel waren zoals een lekkere banketbakker en een winkel als M&S mode, om nieuwe namen te noemen. Ik denk zelf dat het tijdperk van telefoonwinkels een beetje overwaaid en dat de Kinkerstraat weer gaat worden zoals het vroeger was. Ik hoop dat het na de Kalverstraat en de PC de derde winkelstraat van Amsterdam gaat worden aangevuld met de markt die tegenwoordig al tot 17.00 uur volop loopt, en misschien in de toekomst wel een avondmarkt kan worden????? Dit is uiteraard aan het stadsdeel.

Jan Wiebenga

de Spaarndammerbuurt

Dank voor jou reactie Frits. Ik heb inderdaad door heel de stad en omgeving gewerkt aan de huizen en gebouwen, enz. Van binnen en van buiten. Met bewoners en zonder bewoners. Je komt uit de Spaarndammerbuurt zeg je. Mijn zwager had een melk en zuivelwinkeltje in de Spaarndammerstraat tegenover de kerk. Hij zat daar van ongeveer 1962 tot 1974. Ik heb een paar maanden zaterdags in zijn melkwijk meegelopen. Dat was heel veel trappenlopen, want alles moest aan de voordeur afgeleverd worden. Kan jij je deze melkzaak herinneren. Zo ja, dan houd ik mij aanbevolen voor eventuele annekdotes van jou kant hierover. Verder is de (oude) Spaarndammerbuurt mij goed bekend. Ikzelf kom uit de Staatsliedenbuurt, dus aanpalend zogezegd. En het was eigenlijk zo dat iedere buurt zijn eigen 'winkelcentrum' had. Zoals het van Limburg Stirumplein en -straat. De Spaarndammerbuurt had zijn -straat. En de Kinkerbuurt zijn -straat. 1940-80 mooie tijd.

Bezoeker

Kinkerbuurt 2

Dag beste Jan,
Leuk dat je veel klussen hebt gedaan in de Kinkerbuurt, maar nog leuker vind ik dat je, naar ik vermoed, veel klussen door heel Amsterdam hebt gedaan. Zodoende heb je de woningen en winkels ook vaak van binnen gezien.
Ook ik kan Amsterdam van de jaren 1940 t/m 1980 dromen, maar jammer genoeg alleen van buiten. Loodgieter de Boer ken ik natuurlijk ook, maar nog beter ken ik de neringdoenden uit mijn geboortewijk (1929), de Spaarndammerbuurt.
Ons badhuis, waar je voor een dubbeltje een klein kwartier onder de douche mocht staan.
De winkels in de Spaarndammerstraat, maar ook aan de overkant van de Haarlemmerweg, de Staatsliedenbuurt, ben ik goed bekend. Eigenlijk heeft heel Amsterdam van de jaren 1940/1980 geen geheimen voor me, want als kind zwierf ik samen met mijn broer(tje) dagenlang van Amsterdam Noord naar de Apollolaan, van de Bataviastraat naar het Surinameplein en van ons huis in de Spaarndammerbuurt de rechte lijn naar het Rembrandtplein en via Utrechtsestraat, Frederinksplein, Leidseplein, Marnixstraat terug naar huis.
En je hebt gelijk Jan wat de Kinkerstraat betreft. Het hele karakter is eruit gemoderniseerd, maar dat is met meer dan de helft van de Amsterdamse winkelstraten het geval. Ik noem alleen maar de van Limburg Stirumstraat en het van Limburg Stirumplein en ook al die kleine gezellige kruidenierswinkeltjes zijn naar de vaantjes geholpen door de grote jongens.
Afijn, ik schrijf de vervolgen van mijn wandeling nog wel eens hier in Het Geheugen.

Dank voor je reactie Jan,

Jan Wiebenga

de Kinkerbuurt

Hallo beste Frits,
Ik ken je niet maar er borrelen veel herinneringen naar boven bij mij. Ik werkte veel in deze buurt. Onze timmerwerkplaats bevond zich op de Jacob van Lennepkade. Bij een bakkerij op de hoek van de Ten Katestraat en de Hasebroekstraat was men door de houten vloer gezakt. Daar moest onze firma een nieuwe betonvloer in maken zodat men de vloer kon betegelen. Dat kan namelijk niet op een houten vloer. Vele onderhoudsklussen heb ik uitgevoerd in deze buurt. Ook veel vuil gestort op de stortplaats tweede Kostverlorenkade bij de Jan Hansenstraat. Daar is ook onze laatste handkar in verdwenen. De bioscoop ben ik geloof ik één keer ingeweest. Ik woonde niet in deze buurt. Maar de snoepmevrouw komt me bekend voor. Die had je ook in de bioscopen op de Haarlemmerdijk, misschien niet dezelfde mevrouw maar een die heel veel op jouw beschrijving leek. Verder kwam je in de buurt veel, loodgieter De Boer tegen. Werkplaats Borgerstraat. In zijn werkplaats stond een kist waar alle afvalstukjes lood en koper in verdween. Hij woond nu in Bloemendaal!!! Grapje, maar toch? Verder vind ik dat de Kinkerstraat naar de gallemieze is geholpen door de nieuwbouw. Zoiets had helemaal behouden moeten blijven, in een oude gerenoveerde staat.