Hoog aan de Cornelis Outshoornstraat. Een uitzicht tot aan Hoofddorp aan de ene kant. De andere kant kijkt uit over de Haarlemmerweg, het treinspoor en het Westelijk Havengebied. Veertien windmolens. Truus Schutte (duo-raadslid voor het CDA) houdt ze vanaf de ontbijttafel in de gaten. “Die ene doet het niet.” Fotograferen is haar grote hobby en met zo’n uitzicht is dat dus elke dag feest. “Elke ochtend als ik opsta en naar buiten kijk, zucht ik. Zo mooi is het hier.”
Schutte komt uit de buurt, woonde er prettig, maar een lastige knie en een hoge trap dwongen haar uit te kijken naar een gelijkvloerse woning, in een gebouw met een lift. Zestig woningen gingen aan haar voorbij. “Het had zo moeten zijn. Dit is de mooiste.” Een knikje naar buiten. Zeker het mooiste uitzicht. “De eerste keer dat ik hier stond, was ik meteen erg onder de indruk. Wat een weids uitzicht. Je ziet de vliegtuigen in de verte landen, je ziet veel gebouwen, ziet de nieuwbouw de grond uit gestampt worden, hijskranen, het Osdorpplein, het Leo Polakhuis en veel groen.” Raadjeplaatje, lijkt het wel. Ze heeft in het half jaar dat ze er woont al heel wat gebouwen van bovenaf kunnen lokaliseren. Geen gemakkelijke opgave. “Het duurde even voor ik het allemaal door had.” Alles ziet er van bovenaf heel anders uit dan als je op straat ertussen loopt. Wat vooral erg opvalt is het vele groen. Schutte: “Dit is toch duidelijk het groenste stadsdeel van heel Amsterdam!”
Elke dag genieten, is haar motto. Het kan verkeren. Wat een jubileumjaar (2001) had moeten worden, werd een jaar van afscheid nemen. Vlak na nog een grote reis naar het geliefde Indonesië en de viering van het vijftigjarig huwelijksfeest stierf echtgenoot Wim. “Wat hebben we het toch weer goed, hé,” waren vaak zijn woorden. En dus kan ze terugblikken op een fijne tijd. “Het heeft geen zin om te gaan zitten treuren.” Truus Schutte kijkt vooruit. En naar buiten vanaf haar woning. Veel om te fotograferen. Elk jaargetijde weer. Met sneeuw op de daken onder haar is het voor Schutte feest. Boeken vol mooie plaatjes heeft ze. Niet alleen van het uitzicht. Ook van de vele dagjes uit naar Schagen en Ameland, van de processie laatst in Amsterdam. “Ik loop achter. Ik moet het allemaal nog in albums doen.” Aan de muur in de gang foto’s van de ondergaande zon. Haar specialiteit. De een genomen op Lombok. De ander in Geuzenveld. De laatste doet niet onder voor de eerste. “Wat hebben we het toch weer goed, hé,” zou Wim gezegd hebben.
Heeft u ook een mooi uitzicht en wilt u dat aan de Westerpost laten zien? Geef dan uw naam en telefoonnummer door aan de redactie (6196000) t.a.v. Shirley Brandeis