Schrijfcursus Geheugen van West inspireert (2)

1 Fan
Oud-West

Het vervolg van gisteren.

Politiebureau op de hoek Overtoom-Vondelkerkstraat Foto: Beeldbank van het Stadsarchief van de gemeente Amsterdam, 4 maart 1969

Politiebureau op de hoek Overtoom-Vondelkerkstraat Foto: Beeldbank van het Stadsarchief van de gemeente Amsterdam, 4 maart 1969

Alle rechten voorbehouden

Even m’n zus thuisbrengen

Omdat we met z’n vieren eigenaar van de auto waren, spraken we af dat we, totdat we op vakantie zouden gaan, om beurten de auto een week mochten gebruiken. In ‘mijn week’ was m’n zus uit de Vondelkerkstraat even ‘thuis’. Omdat het al wat later en donker werd bood ik aan haar naar huis te brengen, en van dit aanbod maakte ze gretig gebruik. Aangekomen bij de Vondelkerkstraat stelde ze voor om op de hoek van de Overtoom, bij het toenmalige politiebureau, uit te stappen omdat het straatje smal was en er aan beide zijden auto’s stonden geparkeerd. Dat was natuurlijk m’n eer te na en ik bracht haar keurig voor de deur bij nr. 19. Zij blij, ik trots! 
Maar ...
De enige mogelijkheid om de straat weer uit te komen was achteruit rijdend. Dat ging prima totdat ik bijna op de hoek was… en een tegenover het politiebureau geparkeerde auto raakte. Nimmer nadien heb ik zo snel en zoveel politieagenten tevoorschijn zien komen. Binnen enkele seconden stonden zeker 20 dienders op de ‘plaats delict’. De aangereden auto was van één van hen. De consternatie was groot. Ze vermoedden ook meteen een aanzienlijk aantal defecten aan de Kapitän en maakten melding van enorme schade aan de auto van hun collega. De chef van het bureau suste de gemoederen en ging eens kijken wat er nu echt beschadigd was. Hij schatte de schade op hooguit honderd gulden. Als ik bereid was die te betalen was voor hem de kous af en kon ik vertrekken. De volgende dag heb ik het geld gebracht en kon ik weer opgelucht ademhalen.

Met de trein terug

Hoe ging het nu verder met die Opel Kapitän? Geheel volgens plan reisden we die zomer af naar een camping in de buurt van München, waar we een ruim een week bleven. Veel gezien, veel beleefd en veel onderzoek gedaan naar het Duitse bier… Een bij de Münchener Hofbrau ‘geleende’ stenen bierpul bewaar ik nog als aandenken. 
De koppeling van de Kapitän gaf al tijdens ons verblijf in Duitsland aan het welletjes te vinden en hield er nabij Heidelberg helemaal mee op. Reparatie ter plaatse zou ongeveer net zoveel kosten als wij met z’n vieren per maand in totaal verdienden, dus dat was geen optie. Een poging het reparatiebedrag wat te verlagen door te verwijzen naar de Fahrräder die de Duitse reparateur naar wij vermoedden destijds al als een soort Anzahlung uit Nederland had meegenomen, had slechts tot gevolg dat wij ons met grote haast uit de voeten moesten maken.

Met een korte geïmproviseerde plechtigheid namen we afscheid van onze Opel Kapitän, ontdeden hem van zijn nummerplaten en lieten hem met tranen in onze ogen achter in zijn Heimat. Een dag later stapten we, na een flinke treinreis, bij Snackbar Hexspoor uit bus 21 …

Naar het eerste deel van dit verhaal.

Alle rechten voorbehouden

556 keer bekeken

Geen reacties

Voeg je reactie toe