Meisjes
Er zaten welgeteld 8 jongens in onze klas, en verder alleen meisjes ... 23, ook welgeteld. En de ene nog mooier dan de andere. Naast Lucy en Rita, die ik allebei al heel erg leuk vond, werd de klas nu bevolkt door Carry, Marga, Yvonne, Monique, Sandra, Patty en nog vele, vele anderen. Ik was 14, zo'n beetje de jongste uit de klas (want nog nooit blijven zitten, en pas eind juni jarig) en dat schooljaar konden we dus vergeten, als het om schoolprestaties ging. Ik had het heel druk met mijn plaats tussen al deze klasgenootjes, bleek heel goed te kunnen blozen, kreeg nachtmerries bij de gedachte aan spreekbeurten, maar heb ook heel leuke herinneringen. Meisjes waren voor mij volledig andere wezens; ik ben opgegroeid met 2 broers, en ik had vrij weinig om op terug te vallen. Het was met recht een leerschool.
Verhuizing
Het gemene trucje van de voorzienigheid was dat, net toen ik wat zelfvertrouwen begon op te bouwen en me een beetje gemakkelijker begon te voelen, mijn ouders hadden besloten om naar Purmerend te verhuizen. Waarom ik de school in Osdorp niet kon afmaken is mij eigenlijk nooit duidelijk geworden. De verhuizing naar Purmerend is voor mij een kentering gebleken. Misschien voel ik daarom zo duidelijk het verschil tussen het onbevangen jongetje in Osdorp, dat overliep van plannen en enthousiasme, en de veel somberder puber, die het moest doen met het teleurstellende vervolg daarop in de 20 jaren die daarna kwamen. En die onder andere een alcoholverslaving, tweemaal een depressie, en verschillende verbroken relaties hebben opgeleverd. Met daarnaast overigens ook een werkelijk fantastische dochter, die ik eigenlijk hoognodig eens moet laten zien waar ik ben opgegroeid.
Noodgebouwen
Over de O.S.G. valt veel te vertellen en dat zal ook wel gaan gebeuren. Volgens mij hebben al veel mensen al veel verteld, trouwens. Ik kan me nog fantastische schoolfeesten herinneren, waar ik naar toe ging met stiekem een pakje Gauloises in mijn zak, en waar de rook binnen de kortste keren te snijden was. Optredens van Livin' Blues, Supersister, Brainbox, Rob Hoeke's Rhythm & Blues Group, maar of die nou allemaal bij de O.S.G. horen weet ik eigenlijk niet. Ik kan me ook nog verkiezingen herinneren voor een leerlingenparlement, maar daar ben ik niet helemaal zeker meer van. Op het Hoekenespad is niet veel meer terug te vinden. Ook daar zat ik in noodgebouwen (ik heb bijna mijn hele schoolloopbaan in noodgebouwtjes gezeten, vanaf de kleuterschool eigenlijk al), maar die zijn nu allemaal weg. Tussen het Hoekenespad en de Pieter Calandlaan lag een braakliggend stuk land, waar we op zomerse schooldagen nog wel eens uitweken voor een les. Daar ligt nu de Dwaze Moedersbuurt.
Wordt vervolgd.