Mijn jeugdherinneringen 11.
Eens in de zoveel tijd kregen we een een spoortreintje op rails, dat ik als eerste altijd had gesloopt. Die ouwe zei dan: "Dat is ook niets voor Peter, die jongen moet je een hamer, spijkers, elektradraad, een paar plankjes en een ouwe speaker geven."
Liever ouwe rotzooi en muziek, dan een spoortreintje op rails
Etiket van een grammofoonplaat met Maria Zamora
Alle rechten voorbehouden
Met Sinterklaas kregen mijn broertjes en ik, als we 's morgens van ons slaapkamertje van de zolder naar beneden kwamen een blocnote, kleurpotloden, snoepgoed, natuurlijk een letter en een speelgoed auto. Voor het hele gezin lag er wat op tafel. Dat had Sinterklaas allemaal door de schoorsteen gegooid en door de pieten op tafel gezet, zo werd er dan verteld. Ja, ja! Als kind van 5 à 6 jaar geloofde je dat echt.
Ik speelde er wel mee, maar was als kleine jongen meer bezig met radiootjes bouwen. Vier kegels onder een Blue Band-doos, of een schoenendoos met een fietslampje erin. Dat deed natuurlijk niets, maar dat vond ik veel leuker en ik zong er dan zelf bij.
Op latere leeftijd had ik dan een zelfbouwradiootje. Ik was altijd wel met dat soort dingen bezig. Als er platen werden gedraaid, dan was ik er niet bij weg te slaan, die mooie 78-toerenplaten van Maria Zamora, het tango-orkest van Malando, Johnny Jordaan, het orkest van Benedict Silberman en Willy Alberti waren mijn favorieten.
Ook de Straatzangers die reuze populair waren met nummers als 'Vergeet me niet', 'Zeemanshart' en 'Als de zuidwester loeit', hadden mijn voorkeur.
Het duo Max van Praag en Willy Alberti hebben ondanks deze successen maar 1 x voor de radio opgetreden omdat ze tijdens het zingen, als ze elkaar aankeken, in de lach schoten. Een ander optreden bij de Avro ging niet door omdat het duo in dezelfde
auto zaten en een aanrijding kregen voor het Avro gebouw.
We hadden ook een plaat van Willem Buikie, die deel uitmaakte van het straatorkest De Volendammers, die in de Staatsliedenbuurt veel te zien waren. Zij hebben maar een plaat uitgebracht op RCA. 'Twee kleine klompjes' en op de b-kant 'Wanneer de rozen weer in bloei staan', uitgebracht midden jaren 50. Willem Buikie had in die jaren een 3e-etagewoning in de Fanius Scholtenstraat op nummer 11, vlakbij drogisterij Klick.
Dit is deel 11 van een lang jeugdverhaal van Peter van Zwam. Klik hier voor al de andere delen. En er komen nog veel meer delen.
Alle rechten voorbehouden
1244 keer bekeken
