De uitbaters van hotels resaurants en cafe's in de stad werden helemaal gek van ons. Maar als we thuis kwamen, hadden we weer een paar bladzijden vol in ons plakboek. De mooiste waren natuurlijk van onder andere restaurant Harkema en hotel De Gouden Leeuw.
Omdat we vaak in de stad waren haalde je ook wel eens kattekwaad uit, op het Damrak vroegen wij bij een restaurant ook weer om die zakjes. Je moest er de hele zaak voor door en we hoorden aan een tafeltje dat er Duits werd gesproken, dus ik dacht beleefd te zijn en riep: "hallo zwijnhond!" Wist ik veel! Nou toen hebben we echt moeten rennen voor ons leven.
Je had je op de Nieuwendijk een meubelzaak daar stonden de stoelen in een soort van grote portiek en aan weerskanten grote etalages. Op die stoelen zaten grote gele prijskaarten. Die haalden wij als opgeschoten jonge broekies eraf om ze vervolgens bij de Hema en de Bijenkorf achter op de jassen te hangen van het publiek dat daar aan het winkelen was. Bij de Hema op de Nieuwendijk ben ik toen met kaart en al van de stenen trap gelazerd, wonder boven wonder ben ik zo de Hema weer uitgelopen, met mijn maatjes, alsof er niets aan de hand was. Maar zo zie je maar weer, God straft meteen!
Het viel ons op dat er veel negers stonden bij de automatiek op de Martelaarsgracht,
waar alles een kwartje kostte. Aan iedere neger die we tegenkwamen zeiden we "Have you smoke?", want geld om sigaretten te kopen had je niet, ook al verdiende je wel eens wat centen bij Cevat, als je oude kranten had, zelfs een half pakje Miss Blanche kon je echt niet kopen. We kregen dan meestal een sigaret, die we in de portieken opstaken, sommige waren zo zwaar dat je zowat doodziek thuiskwam. Maar iedere keer als we op de Nieuwendijk waren vroegen we erom. "Hello! Have you smoke?"
Lees hier alle verhalen van Peter van Zwam