Een ‘virtuele’ wandeling door de Spaarndammerstraat (deel 11)

Auteur: Fons Buis
7 Fans
Spaarndammerbuurt

Fons Buis wandelt het laatste stuk door de Spaarndammerstraat

Hier sta ik met één van mijn duiven Foto: archief Fons Buis

Hier sta ik met één van mijn duiven Foto: archief Fons Buis

Alle rechten voorbehouden

Op nummer 105 zat een tabakswinkel en op nummer 107 Thaams wildhandel. Alleen van Thaams wildhandel herinner ik mij de opgezette vogels in de etalage. Wild kwam bij ons thuis niet op tafel. Het enige ‘wild’ dat er soms bij ons op tafel kwam was kip. Mijn vader had achter in de tuin een groot kippenhok waarin regelmatig de oude kippen werden vervangen door jonge. Als de kippen niet genoeg eieren meer gaven dan wilde mijn moeder wel eens kippensoep eten of een kip braden in de grote braadslede van het fornuis. Ik kreeg dan te horen dat ik voorlopig niet in het pakhuis mocht komen want vader slachtte dan zelf een kip en wilde mijn tere kinderziel hieraan wellicht niet blootstellen.

Ik had in een hok boven het kippenhok een paar postduiven. Het zal zo rond 1954-1955 zijn geweest. De duiven deden niet aan geboortebeperking en na een paar jaar had ik hok vol. Vader mopperde dat ik het hok toch regel;matiger schoon moest houden en moeder vond het niet zo fijn voor haar wasgoed als de duiven zo maar rond vlogen in de tuin. Eind december kreeg mijn moeder het lumineuze idee om voor de kerst wat extra lekkers klaar te maken en ‘gevulde duif’ leek haar wel wat. Vader was de beroerdste niet en binnen de kortste keren had ik nog maar vier duiven over en was de rest verdween in de braadslee voor het kerstdiner. Echt zielig vond ik dat niet, want wij waren thuis gewend, dat vader wel eens een kip slachtte en ook waren de geiten die hij naast het paard op stal had staan, successievelijk in de braadpannen verdwenen. Hiervoor werd wel een professionele slachter ingehuurd.

 Advertentie uit de parochiegids van de H. Maria Magdalena 1957-1959

Advertentie uit de parochiegids van de H. Maria Magdalena 1957-1959

Alle rechten voorbehouden

De laatste winkel, die ik mij herinner, is Vivace op nummer 109. Een grammofoonplatenzaak. Een kleine winkel waarvoor je kleine stenen trap op moest. Vooral in de latere jaren toen ik 15, 16 jaar oud was, haalde ik hier 45-toeren plaatjes met mijn favoriete muziek: Rock-’n Roll. Elvis, Pat Boone, Peter and his rockets en natuurlijk little Richard. Sommige plaatjes heb ik nu nog in bezit en draai ik met ogen dicht en mijmerend over het verleden.

Op nummer 115 – op hoek met de Knollendamstraat – zat een bloemenwinkel.

 Advertentie uit de parochiegids van de H. Maria Magdalena 1957-1959

Advertentie uit de parochiegids van de H. Maria Magdalena 1957-1959

Alle rechten voorbehouden


Hiermee komt voorlopig een einde aan mijn wandeling langs de oneven zijde van de Spaarndammerstraat vanaf de tunnel tot aan de Knollendamstraat. Ik wil wel graag vermelden dat ik bij mijn virtuele wandeling bijzonder veel steun heb gehad aan de website http://www.amsterdamhistorie.nl en dan vooral aan de pagina met winkels op straatnaam. Fons Buis


Lees hier alle verhalen van Fons Buis.

Alle rechten voorbehouden

2658 keer bekeken

11 reacties

Voeg je reactie toe
Pietvk

Duiven voeren

In de jaren 50 heb ik samen met mijn broer een week gelogeerd bij de familie Buis. Ik was een jaar of 7. Fons woonde nog thuis en ook een zus van mevrouw Buis woonde daar. Ik herinner me beide vrouwen als bijzonder aardig en vriendelijk. Met de vader van Fons mochten we mee op de bok, als hij zijn zuurproducten uitventte. Hij hield postduiven thuis. Als hij zijn duiven voerde, vond hij het leuk om wat zaad in zijn mond te nemen. Een duif pikte dan het zaad uit zijn mond. Hij leerde me om dat ook te doen. Ik vond het wel spannend.

De vader van Fons had de familie van moeder leren kennen in het 2e deel van Wereldoorlog 2. Hij trok toen naar de kop van Noord-Holland om voedsel op te halen. Ook twee oudere broers van Fons hebben daar de hongerwinter doorgebracht. Na de oorlog is het contact gebleven, mede omdat dhr Wolf, getrouwd met een zus van Fons, 'smorgens vroeg regelmatig een exemplaar van de Volkskrant bezorgde. Hij moest al vroeg op pad om de krant bij een distributiepunt in Friesland te bezorgen. Mijn vader was groenteteler en vaak al vroeg op. Als hij dat zag, wipte hij even aan.

Karin Tuls van der Heiden

Spaarndammerbuurt

Ik kom zelf uit de Spaarndammerbuurt , ben er in 1982 vertrokken op 20 jarige leeftijd .
ik heb veel mooie herinneringen aan mijn jeugd daar
Banketbakkerij Nachtegaal Jelle Joop heerlijk allemaal.Ik heb zelf bij Nico speelgoed en bij bakkerij Mol gewerkt ,een hele leuke tijd!!!!!

A. Kooiman

Spaarndammerstraat

Aan het laatste stuk Spaarndammerstraat zat een bontwinkel, een speelgoedwinkel en een groenteman.
Aan de overkant zat op de hoek van de Tasmanstraat een koffiehuis.

Ineke Limburg(voorheen van Asperen)

spaarndammerstraat 103-105

Daar zat de winkel van van Asperen. Bij binnenkomst de fietsen en bromfietsen, de winkel ernaast witgoed. Tot en met 1981

Hennie Kowski

Bert's bloemenwinkel

Bert's bloemenwinkel(115) zat niet op de hoek knollendamstraat,op de hoek(117) zat eerst een groentenwinkel van de familie(Ome Toon) Sijmons en later de ijzerwinkel Oorthuizen ik woonde daar boven op 3 hoog!

Channah van Straaten

Re: kuikentjes in de etalage

fons buis:
Dan ben je een echte geluksvogel geweest. Meestal waren de kuikentjes in de etalage ´hanen´. Zelf heb ik dat ook met 2 kuikentjes mogen ervaren. Erg was het niet, want we lustten thuis wel kippensoep.

Niet Petri, maar die kuikentjes hebben ongelooflijk geluk gehad. Om te beginnen doordat de ouders van Petri zo wijs waren om ze niet als 'speelgoed' te beschouwen, maar een betere huisvesting voor ze te regelen. En ten tweede, ja, inderdaad omdat haar kuikentjes kipjes bleken te zijn. Jouw kuikentjes waren dus haantjes. En blijkbaar zaten jullie er niet mee om de eigen huisdieren te doden. Tja.... Gelukkig mag dat niet meer, kuikentjes in etalages.
Overigens is het tegenwoordig nog steeds geen pretje om als haan uit het ei te komen. Bijna allemaal komen ze na een uiterst kort leven aan hun einde in een versnipperaar. De meeste kippen leven wat langer, maar hebben het ook niet bepaald ideaal.

fons buis

kuikentjes in de etalage

Dan ben je een echte geluksvogel geweest. Meestal waren de kuikentjes in de etalage ´hanen´. Zelf heb ik dat ook met 2 kuikentjes mogen ervaren. Erg was het niet, want we lustten thuis wel kippensoep.

Petri Hinke

Kuikentjes in de etalage van de poelier

Ik kan me herinneren dat met Pasen er levende kuikentjes in de etalage liepen bij de poelier. Ik mocht er 2 hebben. Maar op 2 hoog was dat natuurlijk niet handig. Gelukkig had mijn opa een tuin met een kippenren. daar mochten mijn kuikentjes verder opgroeien. Elk keer als ik dan bij mijn opa op bezoek kwam kreeg ik altijd een eitje van mijn eigen kippen.

marianne

spaarndammerstraat 95

weet iemand de geschiedenis van spaarndammerstraat 95?
nu zit er een kadowinkel, daarvoor een telf.winkel, daarvoor een viswinkel; vanaf wanneer en wat zat er voor de viswinkel?

John

spaarndammerstraat

geweldig man je bent een kei!
ik zelf heb in de polanen, houtrijk en hembrugstraat gewoond.
vanaf '57 mischien een vervolg?

thanks for the memories.

Peter van Zwam

Spaarndammerstraat

Heb al je verhalen gelezen ,was een heerlijk retourtje naar het verleden
uit mijn jeugd uit de Spaardammerbuurt waar ik ook veel voetstappen en herinneringen heb liggen . Bedankt Fons!