“Na de tweede wereldoorlog ben ik vanuit Hengelo en via Arnhem in Amsterdam terechtgekomen, in Oost. Daar ben ik toen gaan voetballen, bij W.V. Watergraafsmeer. Op sportpark Voorland. Maar onze wedstrijden voetbalden we in West. Of eigenlijk, voorbij West. Daar waar SDW speelt.
Het was iedere keer weer een hele toer om daar te komen. Vanuit Oost pakten we bus 11 naar Centraal Station. Daar stapten we over op het trammetje dat volgens de overlevering helemaal naar Zandvoort ging. De Kikker heette ie. Waarom is me nog steeds een raadsel. Bij het eind van de Admiraal de Ruyterweg stapten we uit, bij het stationnetje van Sloterdijk en daar staken we door naar de Wiltzanghlaan. We waren al uitgeput als we aan de wedstrijd begonnen."
Nadat Wijma een aantal jaren later door zijn rug ging en van de dokter het advies kreeg zijn kicksen in de wilgen te hangen, duurde het even voordat hij in 1957 definitief terugkeerde naar Nieuw West. Om er voor altijd te blijven. Voetballen heeft ie nooit meer gedaan. Besturen des te meer. Momenteel is hij actief binnen het ouderoverleg van SOS en binnen het ANBO. Bijna zestig jaar woont hij nu alweer in Amsterdam, maar hem wordt nog steeds gevraagd: "u komt niet uit Amsterdam, of wel?"
De Twentse tongval verraadt ook na al die jaren nog steeds zijn afkomst. En dan te bedenken dat hij meer dan 70% van zijn leven in Amsterdam heeft doorgebracht.