Dat mocht niet van de kerk

Vandaag de dag gebeurt dat niet meer. Kinderen worden uiterlijk na negen maanden en drie weken gewoon ‘gehaald’. Maar goed, zovéél is nu anders dan toen. Zeker als we afgaan op de verhalen van meneer (78) en mevrouw de Haan, inmiddels toch ook alweer ruim 51 jaar getrouwd. Zij hoeven niet lang na te denken als hun wordt gevraagd waaraan zij goede herinneringen bewaren. “De mooiste herinneringen zijn die aan onze vijf kinderen. Aan hoe ze opgroeiden in Geuzenveld en uiteindelijk allemaal een eigen weg insloegen.”
Maar is dat eigenlijk niet vreemd? Want in hetzelfde gesprek vertelt het echtpaar dat zij het na de geboorte van de tweeling (de eerste twee kinderen) eigenlijk wel mooi vonden zo. Waarom volgden er dan toch nog drie kinderen? “Wel, vroeger was anticonceptie helemaal geen alternatief voor de meeste mensen. Wij waren katholiek en hielden ons braaf aan de regels. God, ik ben jaren bang geweest voor de gevolgen van de keuze om toch anticonceptiemiddelen te gaan gebruiken. Na de geboorte van ons vijfde kind, vertelde een geestelijke in het ziekenhuis mij dat ik het hierbij wel kon laten. Ik volgde zijn advies, maar het heeft me toch nog een eeuwigheid achtervolgd.”
Je zou zeggen dat er hier wellicht sprake is van een klein familietrauma, maar niets is minder waar. De vijf kinderen hebben het leven van de Haantjes verrijkt en terugdenkend aan de jaren vijftig, zestig en zeventig, dringt het besef door dat het wel een mooie tijd was hoor, daar in Nieuw West. En mevrouw de Haan ligt al lang niet meer wakker van haar ‘heidense’ gedrag aan het eind van de jaren zestig. Ben je gek?!