Oude Meesters en Verfdozen (1)

8 Fans

In verschillende verhalen op deze website komt de grammofoonplatenzaak aan de Slotermeerlaan voor. Een enkele maal valt dan ook de naam Hans Grünhut (1902-1979). Weinigen spreken de naam correct uit: Kruunhuut komt nog het meest voor … Toch was deze man een beroemdheid als opera-/operettezanger en musicus.

 De foto van Hans Grünhut (inzet) is een afbeelding van een prentbriefkaart en afkomstig uit de collectie van het Joods Historisch Museum. Datering circa 1950; de maker is onbekend.<br />De foto van de Slotermeerlaan met de tram van lijn 13 komt uit de collectie Gemeente Vervoer Bedrijf bij de Beeldbank van het Stadsarchief Amsterdam. Datering 1966/1968.

De foto van Hans Grünhut (inzet) is een afbeelding van een prentbriefkaart en afkomstig uit de collectie van het Joods Historisch Museum. Datering circa 1950; de maker is onbekend.
De foto van de Slotermeerlaan met de tram van lijn 13 komt uit de collectie Gemeente Vervoer Bedrijf bij de Beeldbank van het Stadsarchief Amsterdam. Datering 1966/1968.

Alle rechten voorbehouden

Hans Grünhut werd geboren in Wenen in 1902. Als jong artiest trad hij veel op met het Wiener Jazz Orchester. Eén van zijn bekendste Oostenrijkse ‘hits’ in die tijd was ‘Wie Sag Ich's Meinem Mann’. Hij zou getrouwd zijn geweest met de Oostenrijkse Emilie Grünwald, die echter in 1928 op slechts 27-jarige leeftijd overleed.

Valse persoonsbewijzen
In 1932 kwam hij naar Amsterdam, en trad op met diverse opera- en operette-gezelschappen. In 1950 werd hij op zijn verzoek genaturaliseerd tot Nederlander. Redenen om zijn verzoek in te willigen waren onder andere dat hij in de oorlog loyaal was ten opzichte van ons land en dat hij had geholpen bij de verstrekking van valse persoonsbewijzen. Ook toen werd al gekeken of je in staat was zelf in je onderhoud te voorzien, gezien de toevoeging bij het Koninklijk Besluit: ‘als musicus heeft hij een bestaan’.
Hij behoorde tot het vaste ensemble van de Nederlandse Opera, later Nederlandse Operastichting geheten. Hij zong daar onder andere in de komische operettes Boccaccio en Die Fledermaus, samen met andere bekende namen als Willy Caron, John Bröcheler, Marco Bakker, Cora Canne Meijer, Ans Philippo en Wilma Driessen.

Te weinig bekend
Vrijwel elke platenliefhebber in Slotermeer-Geuzenveld kende de man met de jampotbril. Meestal kende men ook zijn zangkwaliteiten want in de winkel aan de Slotermeerlaan liep hij vaak luidkeels te zingen. Foto’s, aanplakbiljetten en andere herinneringen werden er tentoongesteld. Het is jammer dat er, waarschijnlijk ook vanwege zijn Joodse achtergrond, weinig over deze grote kleine man bekend en bewaard gebleven is terwijl hij heel veel mooie dingen heeft gedaan. Max Grünhut werd 77 jaar.


Enige tijd geleden werden de flats aan de Slotermeerlaan en de Lodewijk van Deijsselstraat die samen het complex ‘De Verfdoos’ vormen geheel gerenoveerd en aangepast aan de eisen van deze tijd. Iedereen die ooit in Slotermeer-Geuzenveld heeft gewoond kent die flats. Kennelijk liep ik wat achter, want pas niet zo lang geleden ontdekte ik dat die flats ‘De Verfdoos’ werden genoemd. Ik voelde me toen wat beschaamd, want het bedenken van bijnamen (en scheldwoorden) is (oud-) Amsterdammers met de paplepel ingegoten. En deze benaming kende ik niet… Maar daar gaat het in deze bijdrage aan ‘Het Geheugen van West’ niet om.

In het volgend deel zal ik een andere oude meester belichten. In zijn winkel in ‘De Verfdoos’ trad die andere oude meester wat minder op de voorgrond, maar zijn totale oeuvre is indrukwekkend.
Willem Verbruggen


Willem Verbruggen was een van de cursisten van de schrijfcursus in november 2011 van het Geheugen van West gegeven door Shirley Brandeis. Deze cursus is onderdeel van het project Vertelfestival dat op 29 januari 2012 plaatsvindt en dat gehouden kan worden door subsidie van het SKANfonds.

Alle rechten voorbehouden

1011 keer bekeken

8 reacties

Voeg je reactie toe
Jan van der Wal

De platenwinkel van Hans Grünhut

Ach ja, de Verfdoos met de platenwinkel van Hans Grünhut....daar kwam ik als jongeling nogal eens over de vloer. Wij woonden even verderop naast de Burg. de Vlugtschool in de Jacques Oppenheimstraat sinds het prille begin in 1953. Bij de altijd vriendelijke Grünhut heb ik vele LP's aangeschaft, meestal was dat jazz en ook enig modern klassiek.  In de De Vlugtschool mochten wij als groepje buurjongens, aan de zij-ingang bij het veldje, "het keldertje" gebruiken als muziek-oefenruimte dankzij de medewerking en toestemming van de conciërge van de school. Geweldige vent was dat die meneer Helman. In dat keldertje stonden 3 drumstellen om te oefenen maar er werd ook muziek gedraaid waaronder ook de LP's die bij Grünhut waren gekocht. Geweldige tijd was dat en ik denk er vaak nog met weemoed aan terug.

Okko Steensma

RE: MIJN ZUSJE EN MENEER GRUNHUT

Nou Chris, als ik dit zo lees denk ik dat ik ook wel even kwaad zou worden. Een grote box omtrekken is niet niks. Ik weet niet hoe groot dat ding was maar ik kan mij er iets bij voorstellen. Okee, de wijze waarop meneer Grunhut het ten gehore bracht, zo half in het Duits, is misschien wat minder. pedagogisch

nora velleman

Hans Grünhut

Hans Grunhut
Woonde boven ons in de Martinus Nijhofstraat op twee hoog
Wij woonden op een hoog
Mijn ouders hadden op de Slotermeerlaan Dames Modehuis Veco
Naast ons zat Hans Grunhut met een platenzaak
Zijn zoon Peter en Mevr en meneer Grunhut waren fijne buren
Peter verhuisde naar Duitsland de liefde achterna
Ik denk nog heel vaak aan Hans Grunhut ,
Het was een gezellige tijd, en hij is net als mijn moeder in Juli 1979 overleden
Hij woonde toen met zijn vrouw samen in de Bijlmer een bejaardenhuis
Mevr Grunhut had Rheuma vandaar dat zij daar woonde
Nora Velleman

Willem Verbruggen

Hans Grünhut 1902 - 1979

Dank voor de oplettendheid. René Polanus heeft met de rouwkaart en de krantenartikelen over Hans Grünhut unieke stukken in zijn bezit. Ondanks veel speurwerk heb ik nauwelijks documentatie kunnen terugvinden. Ook het feit dat Grünhut een zoon, Peter, had was een voor mij onbekend gegeven. Hartelijk dank voor de aanvullingen.

Jan van Zijp

Overlijdensjaar Hans Grünhut aangepast

Met dank aan H. van Dijk en René Polanus.

H van Dijk

Re: Hans Grünhut

René Polanus, Hoofddorp:
Nou, hij is echt niet pas in 1997 overleden, maar wel op 16 juli 1979; ik kan U de rouwkaart en krantenartikelen nog sturen. Overigens: zijn zoon Peter leeft nog, is of wordt binnekort 75 jaar en woont in Zuid-Duitsland.

In de tekst van het artikel staat het goed: "Max Grünhut werd 77 jaar". Hij overleed dus in 1979. In de kop van het artikel zijn echter de cijfers 7 en 9 omgedraaid. Ik neem aan dat dit nog wel aan te passen is door de redactie..?

René Polanus, Hoofddorp

Hans Grünhut

Nou, hij is echt niet pas in 1997 overleden, maar wel op 16 juli 1979; ik kan U de rouwkaart en krantenartikelen nog sturen. Overigens: zijn zoon Peter leeft nog, is of wordt binnekort 75 jaar en woont in Zuid-Duitsland.